به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بسیاری رضا یساولی را به عنوان فعال حوزه نشر می‌شناسند اما او از متخصصان عرصه هنر خصوصا حوزه تجسمی است. مردی آرام و بی‌ادعا که کمتر کسی می‌داند او شاگرد بزرگانی چون؛ محمود فرشچیان، مجید مهرگان، اردشیر تاکستانی و محمدباقر آقامیری بوده است. رضا یساولی که عضو هیئت انتخاب و داوران جشنواره‌های مختلف نگارگری است حالا آزمونگر دوره‌های نگارگری و تذهیب مرکز مطالعات و آموزش سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران را نیز بر عهده دارد. به همین بهانه با او به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.
شما سال‌هاست هم تدریس می‌کنید و هم تألیف؛ بر اساس این‌همه تجربه ارزشمند فکر می‌کنید بهترین راهکار برای ارتقای هنر در شهر تهران چیست؟
به نظرم سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در کنار آموزش‌های عمومی هنر که مخاطبان عام را شامل می‌شود و افراد تا یک سطحی در این دوره‌های آموزشی شرکت می‌کنند، باید به سمت آموزش‌های تخصصی نیز برود و این موضوع کار خیلی سخت و پیچیده‌ای نیست. شاهدیم که تجربه‌هایی از این دست مثلا در جهاد دانشگاهی شکل‌گرفته و عمل شده است. برای رسیدن به این هدف ناگزیر به استفاده از مربیان با تجربه و استادان پیشکسوت در قالب تشکیل و ایجاد مدارس تخصصی هنر در فرهنگ‌سراها هستیم.
ارزیابی شما از برگزاری این دوره از آزمون‌های نگارگری و تذهیب چیست؟
واقعیت این است که ارزیابی من از متقاضیان تدریس نگارگری و تذهیب بالاتر از ذهنیت اولیه من پیش از برگزاری آزمون بود و خوشحالم کسانی که در فرهنگ‌سراها تدریس می‌کنند دارای تجربیاتی هستند که می‌توانند به دیگران انتقال بدهند. این موضوع نشان‌دهنده دقت ویژه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در جذب و به‌کارگیری مربیان و مدرسان هنر است. واقعیت این است که در حوزه تدریس هنر مربیان باید حتما تجربه‌های عملی داشته باشند که بتوانند به فراگیران منتقل کنند.
رمز ارتقای آزمون‌های هنر را در چه شاخص‌هایی می‌دانید؟
به نظرم با همین حساسیت کار را ادامه دهید. حساسیت و دقت شما در برگزاری آزمون‌های هنر قابل‌احترام است و خوشحال هستم که این نگاه وجود دارد.
چه باید کرد تا در حوزه مربیان و مدرسان هنر که از دغدغه‌های شماست ارتقا پیدا کنیم؟
باید نظام حفظ و جذب مربیان در سازمان فرهنگی هنری تغییر پیدا کند. یکی از مواردی که می‌تواند تأثیر زیادی در این حوزه داشته باشد بحث مسائل حق‌الزحمه‌هاست. باید کاری کنیم که مربیان هنر احساس کنند با تدریس در فرهنگ‌سراها نیازهای مالی و معیشتی‌شان تأمین می‌شود و این موضوع فرصت مناسبی برای جذب مربیان تراز اول و حرفه‌ای برای تدریس هنر است.
