به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، کارگاه آموزشی مهارت‌های زندگی با موضوع مهارت‌هایی که والدین باید در مورد خود کسب کنند و با مؤلفه هایی از جمله خود آگاهی، کاربرد خودآگاهی، شناخت احساسات، شناسایی و کنترل احساسات، هویت و هویت یابی با حضور علی زرتاش ور کارشناس روانشناسی بالینی در سالن اجتماعات این مرکز برگزار شد.
در ابتدای این نشست کارشناس برنامه به معرفی مهارت‌های ده‌گانه خودآگاهی و مهارت حل مسئله پرداخت و گفت: سازمان بهداشت جهانی مهارت‌های ده‌گانه ای را معرفی کرده است که هر کس باید این توانایی‌ها را برای داشتن زندگی فردی و اجتماعی موفق خود کسب کند.
وی به تعریف مهارت‌های زندگی پرداخت و گفت: مهارت‌های زندگی مهارت‌هایی هستند که توانایی اجتماعی و روحی فرد را افزایش می‌دهند و موجب می‌شوند تا او بتواند به نحوی بهتر و مؤثرتر با مشکلات و دشواری‌های زندگی مواجه شود.
زرتاش‌ور گفت: مهارت‌های زندگی قدرت سازگاری افراد را بالا می‌برد، شخص می‌تواند مسئولیت‌های اجتماعی و شخصی زندگی را بهتر بپذیرد و توانمندی‌هایش را بروز دهد و از آسیب‌های ناشی از ناتوانی در حل مشکلات در امان بماند.
وی در ادامه به مهارت خودآگاهی اشاره کرد و افزود: امروزه علی‌رغم ایجاد تغییرات عمیق فرهنگی و تغییر در شیوه‌های زندگی، بسیاری از افراد در رویارویی با مسائل زندگی فاقد توانایی‌های لازم و اساسی هستند و همین امر آنان را در مواجهه با مسائل و مشکلات زندگی روزمره و مقتضیات آن آسیب‌پذیر نموده است.
این کارشناس روانشناسی بالینی همچنین گفت: خودآگاهی یا خودشناسی اولین و مهم‌ترین مهارت است. این مهارت پایه و زیربنای یادگیری تمام مهارت‌ها و همچنین داشتن یک زندگی با کیفیت می‌باشد. انسان با شناخت صحیح از خود در بسیاری از مواقع بحرانی قادر به کنترل هیجانات منفی خود و در نتیجه تصمیم گیری‌های صحیح و منطقی می‌باشد. این مهارت شامل مواردی از قبیل آگاهی از نقاط ضعف، آگاهی از نقاط قوت، تصویر خود واقع‌بینانه، آگاهی از حقوق و مسئولیت‌ها و توضیح ارزش‌هاست.
وی همچنین به اجزای خودآگاهی اشاره کرد و افزود: از آنجا که نوع رفتار ما ناشی از احساسات، افکار، نگرش‌ها، برداشت‌ها، باورها، میزان اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس ماست؛ کسب این مهارت عامل مهمی در ارتباطات، موفقیت‌ها و شکست‌های ما به شمار می‌رود.
وی درباره این مهارت‌ها گفت:شناخت ویژگی‌ها و صفات خویش، شناخت توانایی‌ها، استعدادها و پیشرفت‌ها، داشتن تصویر واقع‌بینانه از خود (خود پنداره)؛ پذیرفتن خود واقعی و هم سو کردن آن با ایده آل تصویری که ما دوست داریم و می‌خواهیم مانند او باشیم نیازمند تمرین و کسب مهارت خودآگاهی است، شناخت افکار، ارزش‌ها و باورها؛ در حقیقت افکار، باورها و ارزش‌های ما چارچوب و ساختار ذهنی ما را تشکیل می‌دهد و ما بر اساس این چارچوب یا ساختارهای ذهنی اطلاعات دریافتی از محیط پیرامون را پردازش می‌کنیم و بر مبنای آن به دنیا و محیط پیرامون خود نگاه می‌کنیم و در خصوص دیگران، خودمان و محیط اجتماعی خود رفتار و قضاوت می‌کنیم و شناخت احساس رضایت و نارضایتی ما از خود و زندگی؛ شناخت اشتباهات، نقاط ضعف، نارضایتی‌ها و شکست‌ها اولین قدم در جهت رفع و اصلاح آن است. این توانایی عاملی است که موجب می‌شود افکار ما به توانمندی‌ها و نقاط مثبت‌مان معطوف شود.
