به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بارها پیش آمده از کنار خانه‌های قدیمی عبور کرده‌ایم و بوی زندگی از آن به مشام‌مان رسیده است. رنگ و بویی که نه به خاطر جریان زندگی بلکه به دلیل شور و نشاطی است که به واسطه حضور بازدیدکنندگان در آن جریان دارد. زیبایی این بناهای تاریخی ورای بازدیدکنندگان و شور نشاطشان، سیری زیبا از هنر و تاریخ است.
بنای عمارت «سلطان بیگم» که در حال حاضر «خانه موزه بازار» نامیده می‌شود، متعلق به اواخر دوره قاجار است و در سال ۱۳۱۲ خورشیدی از سوی سلطان بیگم شجاعی همسر محمدرضا شجاع الملک تفنگدار باشی دوران قاجار، به فرزندش تقی شجاعی واگذار شد؛ او البته این بنا را در سال ۱۳۲۶ فروخت و صاحب جدید آن تغییراتی در آن به وجود آورد، اما تالار آینه و حوض خانه را به دلیل وجود آثار تاریخی بدون کوچک‌ترین تغییری، حفظ کرد. در سال ۱۳۷۶ این بنا توسط شهرداری تهران خریداری شد و در سال ۱۳۸۸ به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران منتقل شد و با کاربری خانه موزه فعال شد.
آینه‌کاری‌های زیبا به اشکال قطاربندی و مقرنس به همراه نقاشی‌های گیاهی و غربی (طرح‌های الهام گرفته از نقاشی اروپایی که از دوره قاجار متداول شد) بر گچ و آینه، همچنین پوشش سقف به صورت قاب‌بندی‌های چوبی نقاشی شده و درهای چوبی منقش به طرح‌های گیاهی که نشانگر ذوق و سلیقه هنر و معماری آن زمان بوده؛ تالار آینه این عمارت را چشم‌نواز کرده است.
کتابخانه موجود در این خانه موزه به انتخاب فدراسیون بین‌المللی انجمن‌ها و مؤسسات کتابداری (IFLA) در فهرست ۱۰۰۱ کتابخانه جهان که پیش از مرگ باید دید، قرار گرفته است.
اگر دوست داشتید یک خانه قدیمی ۱۵۰ ساله را در دل تهران و محله عودلاجان که روزی روزگاری یک محله دربارنشین بوده است، ببینید؛ به میدان امام خمینی(ره)، خیابان امیرکبیر، بعد از ناصر خسرو، ناظم‌الاطبای جنوبی، کوچه حشمتی، کوی کمالی، پلاک ۲۰ سری بزنید.
در ادامه گزارش برنامه تلویزیونی تهرانگرد از این خانه موزه را مشاهده می‌کنید:
