به گزارش خبرنگار شهر، در مراسم افتتاح تصوير سال امسال، سيفالله صمديان،دبير جشنواره تصوير سال با تقدير از هنرمندان و حاضران گفت: ما در اين جشن فيلمهايي را نمايش ميدهيم كه قابليت اكران ندارند و به نوعي فيلمهاي غيرتجاري هستند و هيچ جا آنها را اكران نميكند و جشنواره تصوير سال قرار است مكاني براي اكران فيلمهاي هنري باشد.در سال اول برگزاري اين جشن 160 هنرمند شركت كرده بودند اما امسال 1600 هنرمند.
سپس فيلم«شيرين»آخرين فيلم عباس كيارستمي با حضور كارگردان اكران شد و پس از اكران فيلم و فيلم كوتاهي از پشت صحنه «شيرين» نشست نقد و بررسي با حضور عباس كيارستمي، جواد طوسي،احمد طالبينژاد،سيف اله صمديان و مسعود دلپاك برگزار شد.
عباس كيارستمي كه خود در سالن بتهوون خانه هنرمندان بخشهاي پاياني «شيرين» را ايستاده تماشاكرده بود،پس از اكران فيلم گفت:از اينكه «شيرين»را ديديد،خوشحالم.اين فيلمها شانس اكران ندارند و از سيف اله صمديان كه باعث يك اكران عمومي براي «شيرين» شد،متشكرم.
احمد طالبي نژاد:«شيرين»آلبومي از بازيگران زن سينماي ايران است
احمد طالبينژاد در نشست نقد و بررسي «شيرين» گفت:«شيرين» جديدترين اقتباسي است كه از ادبيات كهن بيرون آمده.آن بخش از ادبيات كهن كه در محاق سانسور بوده است و فيلمسازان ما فرصت پرداختن به منظومههاي عاشقانه اش را نداشتند. وقتي نميشود روابط خصوصي شيرين را با فرهاد و خسرو بر پرده ببينيم به خاطر همين در فيلم ميشنويم .ويژگي فيلم شيرين اين است كه فيلم را نميبينيم بلكه تصوير ميكنيم.
«شيرين»آلبومي از فيلمهاي زن سينماي ايران است از ژاله علو ، پوري بنايي، ايرن تا بازيگران تازه سينماي ايران.
جواد طوسي:بعضي فيلمهاي كيارستمي را دوست دارم بعضي را نه!
جواد طوسي،منتقدسينما با بيان خوشحالي اش از برگزاري جشنواره تصوير سال گفت: هميشه اسفند ماه كه ميرسد يك خوشبيني براي ما كه دغدغه مشترك فرهنگي داريم ايجاد ميشود.موجوديت اين فضا و تعميم آن در فضاي هنري بيشتر احساس ميشود و همين جمع نشان ميدهد كه اگر همدلي باشد ميشود كارهاي اينچنين مثل جشن تصوير سال استمرار داشته باشد.
طوسي درباره فيلم شيرين گفت: نگاه من به فيلم شيرين براساس علاقهام به يك مسير مداوم در فيلمهاي عباس كيارستمي است كه من بعضي از فيلمهايش را دوست دارم و بعضيها را نه!
طوسي با نگاهي به كارنامه كيارستمي گفت:تاكيد من روي زبان سينما است و مضموني كه ميتواند در خدمت جامعه باشد.تعادل در فيلمي مثل «خانه دوست كجاست»حس ميشود و هرچه جلوتر ميرويم به تبع سن كيارستمي دغدغههاي تازهاي در فيلمهاي او خودش را نشان ميدهد مثل «طعم گيلاس»، اما ايراد من به فيلمهايي است كه فرم نسبت به معنا پيشي ميگيرد و مخاطب ايراني راتحت الشعاع قرار مي دهد.
طوسي ادامه داد:تعداد قابل توجهي از فيلمهاي عباس كيارستمي امكان ديدنش در ايران نبوده اما فيلم شيرين قابل اعتناست چون نگاه حرفهاي به همه عوامل سينما دارد.مرور تاريخي به همه بازيگران قديم ايران و نگاهي به ادبيات كهن ايران دارد و موقعيت و ميزانسني براساس هوشمندي كيارستمي ايجاد ميكند كه واقعيت خود را بروز دهند.
طوسي درباره پايان فيلم«شيرين»گفت:اين اولين بار است كه كيارستمي فيلمش را با تراژدي تمام ميكند چرا كه فيلمهاي او هميشه پايانبندي خوبي دارند اين پايان تراژيك در شيرين نشان از واقعيت عيني جامعه ماست.
طالبي نژاد ،درباره تجربه فيلم «شيرين» گفت: در شرايطي كه مميزي فضايي فراهم نميكند كه فيلم كامل نشان داده شود صدا اين كار را ميكند. تجربه «شيرين»تجربه كاملا متفاوتي در سينماي ماست و نشان از زنان اين سرزمين در دورههاي مختلف دارد.
طالبينژاد درباره كيارستمي گفت: كيارستمي را نبايد با همنسلانش قياس كنيم.او فيلمي را براي تماشاگر به آن معناي هميشگي نساخته بلكه كوشش او مسيري است براي بالا بردن ظرفيت خود سينما.
كيارستمي:مي خواستم سينماي ناب را در«شيرين» ببينم
عباس كيارستمي خود درباره فيلمش گفت: فكر ميكردم پيش از آمدن به اينجا اگر پرسيدن انگيزهات از ساخت اين فيلم چه بوده چه جواب دهم؟ سعي كردم چيزي بسازم اما نتوانستم ، حالا ميگويم سينما سليقهاي است و كاريش نميشود كرد. دوست داشتم فيلمم را ببينيد. شيرين دهن كجي بود به سينمايي كه ميخواهد همه چيز را نشان دهدواين فيلم اتفاقي است براي خود من. هر كارگرداني ميگويد كه آخرين فيلم من بهترين فيلم من است. شيرين فيلم آخر من است لحظاتي در اين فيلم است كه اگر يكبار ديده شود شايد قابل درك نباشد.
شيرين براي من درست مثل اين است كه از سوراخ كليد چهره زن همسايه را در تاثر ديدهام. داستان خسرو و شيرين در اين فيلم براي من اهميت ندارد به همين دليل فيلم را كلا از تصوير بيرون بردم. دلم ميخواست سينماي ناب و مطلق را در اين فيلم ببينم و اتفاقاتي كه در چهرههاي زنان فيلم ميافتد تعقيب كنيم.
كيارستمي با تشكر از حضور و بيتوقع بودن بازيگران اين فيلم گفت: براي من همه اين تصاوير زيبا هستند. اشكال كار ماست كه مدام ذهنمان كار ميكند كه اين كدام بازيگر است اما براي مخاطب خارجي هيچ پيشداوري وجود ندارد.
كيارستمي ادامه داد: اهميت صدا بيش از تصوير است.به داستان عاشقانه براي اين تصويرها فكر كرده بودم و شيرين را مناسبتر از باقي قصههاي عاشقانه ديدم.
مسعود دلپاك، صدابردار اين فيلم نيز در پايان گفت: در طعم گيلاس من ميزانسن صدا را آموختم.اينكه منبع صوتي را تنها بشنويم چرا كه رازآلودگي صدا در اين است كه منبع صدا را نبينيم و صدا براي ما تصوير ايجاد كند.
دلپاك در پايان گفت:اميدوارم فيلم بعدي كيارستمي را با او كار كنم. فيلمي كه در سكوت بسازد.