چهارشنبه ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۰:۱۶
کد خبر: ۱۰۱۱۵۷
|
تاریخ انتشار: ۰۵ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۱:۴۷
هنرمند پیشکسوت خوشنویسی و نقاشی:
علی خزر نقاش و خوشنویس انقلابی در حاشیه نمایشگاه گروهی نقاشی «رویای زمستان» در فرهنگ‌سرای امام(ره) گفت: در ایام انقلاب کارهای تبلیغاتی و دیوارنویسی‌های زیادی انجام دادم و قبل از انقلاب شعارهای زیادی روی دیوارها نوشتم.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، علی خزر نقاش و خوشنویس انقلابی در حاشیه نمایشگاه گروهی نقاشی «رویای زمستان» در فرهنگ‌سرای امام (ره) عنوان کرد: من از سال ۱۳۵۴ وارد حرفه نقاشی شدم. نقاشی را نزد آقای ارجمندنیا که تحصیل‌کرده روسیه بود آغاز کردم و با مکتب روس در منظره‌سازی آشنا شدم. چهار پنج سال بعد با پیروزی انقلاب اسلامی محضر استاد دیگری رفتم و از آقای هوشنگ پیمانی که هنرمند درجه یکی بودند استفاده کردم و به صورت علمی با نقاشی آشنا شدم. بعد از آن از سال ۱۳۶۱ خودم کلاس نقاشی دایر کردم و به تدریس نقاشی پرداختم.

او ادامه داد: به مدت ۳۱ سال به تعلیم نقاشی اشتغال داشتم و این کار را تا سال ۱۳۹۱ ادامه دادم. در نمایشگاه‌های زیادی شرکت کردم و مکتب من در منظره‌سازی رئالیسم است. منظره‌سازی بخشی از طبیعت بی‌جان است اما من روی منظره‌سازی تاکید کردم. چون به منظره‌های استان مازندران و گیلان و گلستان علاقه داشتم و به این مناطق مسافرت‌های طولانی داشتم. مرتب در جنگل‌ها می‌گشتم و از محیط بازدید می‌کردم و عکس می‌گرفتم و در همان محل به وسیله مداد و رنگ از منظره‌ها اتود می‌زدم. بعد از آن روی آن برداشت‌ها در منزل و آتلیه مطالعه می‌کردم.

خزر درباره افتخارات و جوایزش گفت: اولین دوسالانه در موزه هنرهای معاصر برگزار شد و من در بین بالغ بر ۳۰۰ هنرمند حاضر در فستیوال به عنوان یکی از هفت هنرمند رئالیست انتخاب شدم. این اتفاق در سال ۱۳۷۰، ۱۳۷۲ و ۱۳۷۴ تکرار شد. من در سه دوسالانه انتخاب شدم و تمام کارهای من هم منظره بود.

او درباره فعالیت‌های خود در ایام انقلاب اسلامی اظهار کرد: در آن سال‌ها کارهای تبلیغاتی و دیوارنویسی‌های زیادی انجام دادم و قبل از انقلاب شعارهای زیادی روی دیوارها نوشتم. در میدان آزادی یا شهیاد سابق با رنگ اسپری در جمعیت شعار «مرگ بر شاه» می‌نوشتم. آن سال‌ها مدام این کار را ادامه دادم و پارچه‌های زیادی را علیه نظام شاه نوشتم، اما اگر عوامل شاه متوجه این کار می‌شدند برای من دردسر درست می‌کردند. برای همین ما به صورت پنهانی و در زیرزمین این پارچه‌ها را می‌نوشتیم و به خواست خدا انقلاب پیروز شد.

این استاد خوشنویسی و نقاشی در پایان بیان کرد: مردم به طور خودجوش این کار را انجام می‌دادند و سفارشی در کار نبود. هر کس بنا به ذوق و توانی که داشت کاری انجام می‌داد. من هم با نوشتن شعارهای تبلیغاتی و پارچه‌نویسی کار انقلابی خودم را می‌کردم. 
 
نظر شما