به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در برنامه نقد و بررسی فیلم سینمایی «برتری» کیوان نقره کار کارشناس فناورانه و مجری صدا و سیما، محمد رضا فهمیزی منتقد سینما، حامد کبود جامه کارشناس IT و افشین فکوری دبیر کانون سینما IT به عنوان مجری برنامه حضور داشتند و پس از نمایش فیلم به نقد و بررسی فیلم از منظر فناوری اطلاعات پرداختند.
در ایتدای جلسه افشین فکوری به ذکر شناسنامه‌ای از فیلم برتری پرداخت و گفت: این فیلم اولین تجربه کارگردانی «والی فیستر» فیلمبردار قدیمی هالیوود است که از ستارگانی چون جانی دپ، مورگان فریمن، ربکا هال، کیت مارا و کیلین مورفی استفاده کرده است. همچنین کریستوفر نولان و اما توماس هم از تهیه کنندگان اجرایی این فیلم است.
محمد رضا فهمیزی منتقد سینما به ذکر توضیحاتی در خصوص فیلم نامه پرداخت و گفت: فیلم برتری فیلمی بود که ایده خوبی داشت ولی در حدی که این ایده قوی بود، فیلم خوب از آب در نیامده بود و ضعف‌های زیادی داشت که می‌شود به آن اشاره کرد. در واقع فیلمنامه مانند نقشه یک ساختمان می‌ماند که اگر خوب طراحی نشود، حتی اگر بهترین معمار را داشته باشد مطمئناً ساختمان خوبی هم ساخته نمی‌شود.
وی افزود: یکی از ایرادات اساسی فیلمنامه این بود که آن عشقی که در پس زمینه بین زن و مرد جریان داشت و زن آنقدر عاشق همسرش بود که به هر حال قبول کرد تا مغزش رو آپلود کند و آن ماجراها به وجود بیاد، برای تماشاگر که فیلم را نگاه می‌کرد، باورش نمی‌شد که مرد هم آنقدر عاشق او باشد. مرد بسیار سرد و غرق شده در کارش بود، به طوری که شاید برای کسی قابل باور نباشد که یک زن بتواند عاشق همچین مردی بشود. شخصیت‌های اضافه در فیلم زیاد بودند و شخصیت پردازی درستی نداشتند.
کیوان نقره کار کارشناس فناوری اطلاعات نیز به بررسی فیلم از منظر فناوری اطلاعات پرداخت و گفت: برای اینکه بدانیم هوش مصنوعی تفاوتش با هوش انسان این هست که انسان‌ها خودشان در حال تکمیل کردن هوش مصنوعی و ارتقا بخشیدن به آن هستند تا بتواند به آنها کمک کند، همانطور که در زمان‌های مختلف کمک کرده است. هر چه قدر هوش مصنوعی پیشرفت می‌کند، نگرانی‌هایی به وجود می‌آید که مبادا روزی بتواند به انسان غلبه کند. اما برتری که هوش انسان به هوش مصنوعی دارد این است که انسان احساس دارد، اما هوش مصنوعی نه! در این فیلم هم دیدیم که هوش انسان به آن ماشین برتری دارد و می‌خواست بگوید که همچنان در انسان‌ها احساس وجود دارد ولی در کامپیوتر و ماشین آن احساس وجود ندارد. شاید آن احساس داشت بین ماشین و کامپیوتر رد و بدل می‌شد یا آن زن می‌خواست که همسرش را که الان دیگر ماشین بود یا به هر حال کامپیوتر بود، تحت تأثیر قرار دهد. این تفاوت‌های بین انسان و کامپیوتر همیشه یکی از چالش‌های انسان بوده است. ما دوست داریم فناوری را ارتقا دهیم، چون می‌خواهیم از آن بهره بگیریم ولی یک‌جا هم ممکن است که فناوری از ما جلو بزند و آنجاست که نمی‌توانیم کنترلش کنیم. به هر حال این صحبت‌ها همیشه هست و این نگرانی‌ها همیشه وجود داشته و مخالفان و موافقان خودش را هم دارد، چه مخالفان در عرصه‌های تکنولوژی و چه در علوم انسانی و روانشناختی که آیا باید آنقدر تکنولوژی پیشرفت کند که شاید بر انسان غالب شود.
حامد کبود جامه کارشناس حوزه فناوری اطلاعات هم به بررسی نکات فناوری فیلم پرداخت و گفت: در کل اعصاری که جامعه پیش رفته است، همیشه بحث بین مدرنیته و در واقع سنت وجود داشته است. همیشه این بحث است که حتی خیلی از تروریست‌ها هم اصلا زادگاهشان از همین چالش ایجاد شده است. اما نکته مهم این است که ما در هوش مصنوعی داریم به یک چیز غیر قابل برگشت میرسیم. هوش مصنوعی در شاخه‌های مختلفی در حال توسعه است. مثل یادگیری ماشین بینایی و خیلی چیزهای دیگر.
این کارشناس حوزه فناوری در ادامه گفت: اما واقعیت این است که اگر ما بخواهیم به این فیلم برگردیم، اینجا از شبکه‌های عصبی به شدت استفاده شده است. این فیلم در مورد این نبود که ما بیاییم یک ربات بسازیم یا یک ربات ژنتیکی بسازیم که از انسان برتری داشته باشد. هوش مصنوعی دارد پیشرفت می‌کند و این اتفاقی است که دارد می‌افتد. مثل بمب اتم، همه می‌دانستند که بمب اتم در نهایت به ضرر انسان‌هاست ولی اختراع شد. هوش مصنوعی هم پیش می‌رود و ما قطعا به جایی میرسیم که برگشت پذیر نیست. اما دانشمندان منتظرند که این اتفاق بیافتد . این فیلم در واقع می خواست با پردازش انسان ها قدرتش را بالا ببرد . در حال حاضر آزمایش‌های زیادی در حال انجام است که بتوانند مثلا قدرت محاسباتی مغز را به حد کامپیوترها برسانند، یعنی زمانی‌که هوش مصنوعی با آن سرعت پیش رفت انسان هم بتواند با همان سرعت محاسبه کند و در واقع دلیل اصلی انتخاب اسم فیلم هم همین است.
