جشنواره شعر نهال همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با هدف ایجاد انگیزه برای شاعرانی که به تازگی قدم در عرصه ادبی نهاده‌اند، آغاز به کار کرد تا شاعران جوانی که تا کنون با وجود استعداد و توانایی‌های خود موفق به چاپ آثار خود نشده‌اند، مورد حمایت قرار گیرند. نهال می‌تواند درخت آبرومندی شود، اگر بیش از جریان رقابت، به تعالی ادبیات و تبادلات ادبی بیندیشد و مخاطبان و برگزیدگان خود را در ادامه راه حفظ و هدایت کند و دامنه اثرگذاری جشنواره به پس از رویداد کشیده شود. با مطالعه فراخوان این جشنواره می‌توان بدین اتفاق دل خوش داشت که از یک سو دانش و توان مجریان قابل توجه است و از دیگر سو، بذل توجه به مولفانی که به واسطه منتشر نکردن آثار و یا عدم دسترسی به رسانه‌های اثرگذار، چندان که باید دیده نشده‌اند، قابل ستایش است.
جشنواره شعر نهال بنا به تعامل همکارانی همچون بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان که تجربه اجرایی کلان جشنواره‌های ادبی را در کارنامه خود دارد، باید به کیفیت تاثیرگذاری خود بیش از هر چیز بیندیشد و با انتخاب پدیده‌های ادبی، در توسعه فضای ادبی امروز اثرگذار باشد. اگر قرار باشد جریان جشنواره‌ای شعر امروز که به شعر و فستیوال‌های ادبی به چشم بازار و تجارت ادبی می‌نگرند، خود را در این رویداد نیز تحمیل کنند قطعاً مخاطبان منتظر این اتفاق، سرخورده‌تر و ملول تر خواهند شد. اما با مطالعه تجربه و دانش مجریان و سلامت فراخوان و عملکرد تا بدین لحظه، جشنواره نهال نافی این پیش‌بینی است. دشواری تحقق این رسالت و مواجهه و مبارزه با جریان جایزه اندیش و خوداندیش بر دوش دبیرخانه ارجمند و داورانی است که در هوای ادبیات امروز نفس کشیده‌اند و باید به جرئت و جسارت، هزینه‌های محتمل این منش و روش تعالی‌بخش را بپردازند. به وضوح می‌توان آتیه این کنش که بهبود ادبیات نسل جوان را آرزومند است، پیش‌بینی کرد.
دامنه‌دار دانستن این اتفاق نه در برگزاری ادوار بعدی که در جلب مخاطبان و منتخبانی است که به امیدواری این عرصه را برای پیشرفت ادبی و پیدایش اصولی خویش انتخاب کرده‌اند. طرح انتشار مستقل آثار برگزیدگان و چاپ بهترین آثار در مجموعه‌های مشترک از بهترین پیشنهادهای این فراخوان است که پاسخگوی محرومیت‌های نشر برای این نسل و احترام به شاعرانی است که در چرخه بعضاً مافیایی نشر، پناهگاهی نداشته‌اند. این دامنه مؤثر می‌تواند با جلب همکاری منتقدان و متخصصان ادبی و تمرکز بر آثار منتشره و نقدآفرینی‌های مستمر، اتفاقات خوشایندتری را رقم بزند.
جبران حفره‌های ارتباطی به مدد جلب نظر مخاطبان
از ویژگی‌های دیگری که باید در تدارک و تجهیز دبیرخانه جشنواره نهال مد نظر قرار گیرد، بهره‌مندی از امکانات الکترونیک و زیرساخت‌های تبادل شبکه‌ای است که در نوبت خود نشاط و پویایی مخاطبان و باشگاه‌آفرینی ادبی را پدید می‌آورد. قطعاً انتخاب دستگاه‌های همکاری همچون بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان در این اتفاق که تجربه و دانش برگزاری کلان رویدادهایی همچون جشنواره شعر فجر و فستیوال‌های معتبر ادبی را در کارنامه دارند، نشان از جدیت و جامعیت این رویداد دارد. شاعران جوان امروز باید به دشواری بسیار هم که باشد رسالت شهروندی خود را ادا کنند و با جلب نظر مخاطبان عام و خاص خود، حفره‌های ارتباطی و بحران کم‌رنگی نقش اجتماعی شعر را جبران کنند. استقرار دبیرخانه و برگزاری این جشنواره در مناطق کم برخوردار شهری، گواهی بر پذیرش این دشواری رسالت و تلاش برای مخاطب آفرینی در سطوح متنوع کیفی دارد.
حمایت از ادبیات، تکلیف دستگاه‌های فرهنگی
انتظار من به عنوان یک مخاطب حرفه‌ای ادبیات از این رویداد نه صرفاً برگزاری مسابقه، که موظف دانستن و هدایت دستگاه‌های فرهنگی‌ای که از اعتبارات و بودجه‌های عمومی منتفع هستند به حمایت از ادبیات است. شهرداری نماد مردم است و طبیعتاً این دستگاه خدماتی به اثرگذاری فرهنگ و ادبیات در توسعه و تحکیم مؤلفه های شهروندی و ضرورت ترفیع سطح دانستگی شهروندان واقف است. کارکرد سازمان فرهنگی هنری شهرداری که با تولیت فرهنگ‌سراها در این روند کوشاست، پاسخ مطلوبی به این انتظار و مطالبه است. بی هیچ انکاری باید از این ظرفیت بهره کافی به جامعه ادبی تزریق کرد و به اولویت این رویکرد و تقویت آن همت گمارد. به طور حتم موفقیت فرهنگ‌سراها و انتخاب شایسته متولیان که خوشبختانه در فرهنگسرای مهر این حسن انتخاب بنا به تولیدات ادبی و تدارکات هنری و توجهات خاص قابل تقدیر است، می‌تواند در تحقق اهداف شهری و مسئولیت‌های شهروندی اثرگذاری عمیقی داشته باشد.
خوشحالم که به پیشنهاد بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان و به حسن اعتماد دبیرخانه جشنواره نهال در ترکیب داوران رویداد حضور دارم و خرسندم که می‌توانم از دانش و تجربه مغتنم دیگر همکارانم غلامرضا طریقی و ابراهیم اسماعیلی اراضی در پاسداشت تلاش شاعران جوان و استعدادیابی و توجه بخشی به پدیده‌های جوان نقشی داشته باشم. اگر چه چرخه قضاوت گوارایی‌ها و ناگوارایی‌هایی در خاتمه خواهد داشت، اما تلاش خواهیم کرد مؤلفه رفاقت بر جنبه‌های رقابت این جشنواره ترجیح بیابد و فرجام امر، فرجام شرافتمندانه‌ای باشد. پیرو جلسات مشورتی هیئت داوری با رییس فرهنگسرای مهر، می‌توانم این نوید را به مخاطبان این جشنواره بدهم که اتفاقات روشنی را شاهد خواهند بود.
