جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۰۳:۲۱
کد خبر: ۱۰۱۶۵۹
|
تاریخ انتشار: ۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۹:۲۴
در نشست «دیدار با نویسنده» مطرح شد؛
شهلا آبنوس نویسنده داستان‌های اجتماعی و دفاع مقدس در نشست «دیدار با نویسنده» در پنجمین روز نمایشگاه کتاب در فرهنگ‌سرای کتاب گفت: من حتی در داستان‌های اجتماعی‌ای که نوشتم نیز اشاراتی به جنگ داشته‌ام، چرا که موضوع جنگ مرا رها نمی‌کند.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، نشست «دیدار با نویسنده» روز یکشنبه هشتم اردیبهشت ماه با حضور شهلا آبنوس نویسنده داستان‌های اجتماعی و دفاع مقدس به همت فرهنگ‌سرای گلستان در فرهنگ‌سرای کتاب واقع در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.

شهلا آبنوس در این نشست با شرح انگیزه‌هایش برای نویسندگی عنوان کرد: من حدود سه سال به عنوان امدادگر داوطلب در بیمارستان‌ها در کنار مجروحان بودم و شنیدن دغدغه‌ها و صحبت‌های رزمندگان، روی من تاثیر زیادی می‌گذاشت. تصمیم گرفتم برای انتقال این لحظه‌های ناب به مردم، سراغ داستان نویسی و خاطره نویسی بروم. از سال ۶۷ با خاطره نویسی درباره دفاع مقدس کارم را در مطبوعات آغاز کردم و پس از آن کتاب‌هایی در حوزه ادبیات دفاع مقدس و اجتماعی به انتشار رساندم.

وی با معرفی کتاب‌هایی که نوشته است، بیان کرد: سال گذشته یک کتاب پژوهشی در زمینه نظریه باختین با عنوان «تک صدایی و چندصدایی» چاپ کردم. یکی دیگر از کتاب‌های من «آن ۱۸ ماه و ۷ روز» نام دارد که به خاطرات من در شهر دزفول و خدمت در بیمارستان این شهر مربوط است. دزفول در خط مقدم جبهه قرار داشت و مورد هجوم زیادی واقع می‌شد. در این کتاب سعی کردم ۱۸ ماه و ۷ روز حضورم به عنوان امدادگر را شرح دهم. البته این کتاب صرفا خاطره نویسی نیست و با استناد به خاطرات، از عناصر داستانی کمک گرفته تا تبدیل به داستان شود و بهتر بتواند مخاطب را جذب کند.

آبنوس درباره دلیل پرداختن به موضوع دفاع مقدس گفت: من مثل بقیه آدم‌ها دوستدار جنگ نیستم و به دلیل تلخی‌ها و مشکلاتی که جنگ به بار می‌آورد، دل خوشی از آن ندارم. اما کشور ما ناخواسته درگیر این ماجرا شد و جنگ را به ما تحمیل کردند، در نتیجه نمی‌توان جنگ را به عنوان یکی از بخش‌های مهم تاریخ معاصر کشور نادیده گرفت. من حتی در داستان‌های اجتماعی‌ای که نوشتم نیز اشاراتی به جنگ داشته‌ام، چرا که موضوع جنگ مرا رها نمی‌کند.

وی در پایان درباره راهکارهای ترویج مطالعه گفت: من فکر می‌کنم دوره اینکه به بچه‌ها امر کنیم که کتاب بخوان، گذشته است و باید به نوعی الگوی عملی فرزندان باشیم. اگر بچه‌هایمان ما را در حال کتاب خواندن ببینند، به سمت کتاب خواندن کشیده می‌شوند، اما اگر خودمان بیشتر وقتمان را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی بگذرانیم، نمی‌توانیم توقع داشته باشیم فرزندمان گوشی را کنار بگذارد و کتاب در دست بگیرد.

این نویسنده در پایان بخش‌هایی از کتاب «آن ۱۸ ماه و ۷ روز» را برای مخاطبان نشست خواند.
نظر شما