به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، آیین رونمایی از چهار مجموعه شعر «خیابان به خیابان» سروده صادق غریب، «حرفش را نزن» سروده فرامرز عرب عامری، «یک تکه از خورشید در جیب من» کاری از معصومه فرمانی و «کندوه» اثر حسن رحمانی آثاری به همت باشگاه کتاب فرهنگسرای انقلاب و با همکاری گروه ادبی پایتخت شعر، چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت با حضور حمیدرضا شکارسری شاعر و کارشناس در فرهنگسرای کتاب برگزار شد.
در این نشست شکارسری درباره مجموعه شعر «خیابان به خیابان» گفت: نکته‌ای که می‌توان درباره رباعی‌های این کتاب به آن اشاره کرد، این است که ما عادت کرده‌ایم که اگر شاعری به مذهبی و دینی نویسی معروف شد، دیگر عاشقانه نویس خوبی نیست. این یک فرض غلط است. در واقع با این دیدگاه انسان را تک ساحتی می‌بینیم. در احادیث هم زیاد است که همانطور که به بعد معنوی انسان توجه می‌شود به بعد انسانی آن هم باید توجه داشت. بنابراین چه اشکال و چه ایرادی دارد که یک دینی نویس خوب عاشقانه نویس خوب نیز باشد.
وی افزود: این کتاب در واقع قدمی برداشته غریب که بگوید من را به عنوان دینی نویس نشناسید من اجتماعی نویس و عاشقانه نویس خوبی نیز هستم. در این کتاب عملا شاعردو بخش را به ما تقدیم کرده است. بخش اول «من شاعر دلشکسته پاییزم» بخش اجتماعی و عاشقانه این مجموعه است و بخش دوم «از برکت شیر مادرم بود این‌ها» که بخش دینی نویس شاعر است.
شکارسری در ادامه بیان کرد: در قدیم تلفیق این موضوع‌ها هم به لحاظ محتوایی و هم به لحاظ قالبی خیلی رایج بود. که یک مجموعه هم رباعی، هم غزل، هم شعر نو وهم شعر نیمایی داشت و هم به لحاظ محتوایی همه چی اجتماعی، سیاسی، عاشقانه، مذهبی و... بود که به لحاظ محتوایی اوضاع بدتر بود. یعنی گاهی در یک صفحه با شعری روبه رو می‌شدیم که باید با آن دست می‌زدیم و در صفحه بعد با شعری که باید با آن سینه زد. در واقع حرکت به سمت کتاب به جای مجموعه شعر موهبتی است که در این ده سال اخیر رواج پیدا کرده است. درواقع شاعر می‌گوید این مجموعه شعر یکدست رباعی است که منتقد بداند با چیه چیزی رو به رو است که گسیختگی حس نداشته باشد. این گسیختگی در مجموعه شعر وجود دارد نه در کتاب.
در ادامه مراسم صادق غریب شاعر کتاب «خیابان به خیابان» چند بیتی از شعرهای این مجموعه را خواند.
در ادامه شکارسری گفت: ایشان ۷ تا رباعی خواندند که از این ۷ تا ۵ رباعی غیر دینی و ۲ رباعی دینی بود. یعنی وقتی به لحاظ روانشناختی شاعر در جمع قرار می گیرد متناسب با گفتمانی که در آن جلسه حاکم است، شعر انتخاب می‌کند و در واقع ناخودآگاه و خودآگاه آثاری را انتخاب می‌کند که احساس می‌کند با برنامه تناسب دارد. این یک طرفه قضیه است. طرف دیگر چرا ما با معقوله انتظار نسبت به معقوله‌های دیگر درگیر هستیم. این رباعی‌ها بیشتر با مضمون انتظار وعاشورا هستند. چرا؟ موضوع عاشورا به این دلیل است که در این چهل سال از این تفکر و دل مشغولی جدا نبودیم. پس عاشورا و نسبت‌های عاشورایی در اولویت بیان شاعر است. انتظار چی؟ عاشورا وجه حماسی قضیه را بیان می‌کند انتظار وجه عاطفی ماجرا را بیان می‌کند. به همین خاطر من احساس می‌کنم وقتی از اشارات اجتماعی و سیاسی شاعر عبور می‌کنیم مهم‌ترین دغدغه شاعر دغدغه‌های مذهبی است به این خاطر که راه نجاتی جز این نمی‌بیند. با توجه به گفتمان فکری طبیعی است که راه نجات را در دین و مذهب جست و جو می کند.
این شاعر و کارشناس گفت: دراین میان کارهایی را می‌بینیم که دارای تعهد بیرونی است. بعضی از متفکران این را شعر ناب نمی‌دانند. می‌گوید شما هدفی در خارج از شعر دارید پس شعر شما شعر ناب نیست. شعری شعر ناب است که فی نفسه به خود متن مربوط شود. چند نمونه در این کتاب وجود دارد که شاعر می‌گوید که اگر من نخواهم دینی ، اجتماعی و سیاسی و... بنویسم می‌توانم فقط تصویر و لذت شعر به مخاطب بدهم فارغ از اینکه درباره چی دارم صحبت می‌کنم یه نکته درباره این کتاب وجود دارد که اگر شاعر روی زبان و به کارگیر زبان دقت بیشتری نشان می‌داد کار قدرتمندی می‌شد. شاعران بزرگی که در تاریخ ماندن نه تنها در محتوا سرآمد بودند که در فرم و به کارگیری زبان و کلمه هم دقیق عمل کردند.
در پایان مراسم چهار مجموعه شعر «خیابان به خیابان» سروده صادق غریب، «حرفش را نزن» سروده فرامرز عرب عامری، «یک تکه از خورشید در جیب من» کاری از معصومه فرمانی و «کندوه» اثر حسن رحمانی آثاری با حضور شاعران اثر و ایماد کرد مدیر امور کتابخانه‌های سازمان فرهنگی هنری رونمایی شد.
