به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، معصومه حکیمیان معاون فرهنگی سازمان بسیج جامعه زنان کشور درباره برگزاری همایش بینالمللی «مادر امت» به مناسبت سالگرد وفات حضرت خدیجه(س) گفت: برگزاری چنین برنامههایی را ستایش میکنم زیرا در ابتدا وجود شخصیتهای تاریخساز را به ما یادآوری میکند. اما باید توجه کرد که این برنامهها تنها به گرفتن یک بزرگداشت ختم نشود و باید از این فرصتها برای شناخت این شخصیتهای تاریخی استفاده کرد.
وی افزود: شهید مطهری سه دسته از زن را معرفی میکند. ۱- زنهای گوشه نشین و در حاشیه که خیلیها به اسلام تهمت میزنند که چنین نگاهی به زنان دارد که کاملا دروغ است. ۲- زن به عنوان ابزار که این ابزار در همه حوزهها سیاسی، فرهنگی، جنسی و.. است. این یک نگاه غربی و تحقیر آمیز نسبت به زن است. و نگاه سوم زن به عنوان یک شخصیت تاریخ ساز که حضرت خدیجه جزو این دسته از زنهاست. زنی که در تاریخ نقش آفرینی کرد.
حکیمیان در ادامه بیان کرد: برای الگو قرار دادن حضرت خدیجه باید به چند نکته توجه کرد. توجه به شخصیت فردی و خانوادگی به عنوان بانویی که حقیقتجو بود. حتی در شرایطی که خلاف تفکر او بود. این حضرت به دنبال راه درست میرفت و تحت تاثیر جو حاکم قرار نمیگرفت. این اتفاق را در کار و در ازدواج این بانوی بزرگوار میتوان دید. وقتی دین اسلام را پذیرفت تا پایان همراه پیامبر بود و وسط راه کوتاه نیامد. همچنین زمانی که کل اقتصاد عربستان ناسالم بود و ربا فضای اقتصادی را گرفته بود حضرت خدیجه فعالیت اقتصادی سالم انجام میداد. آن حضرت برای پیدا کردن کارگزار به سراغ محمد امین میرود. توجه به روحیه سخاوتمندی در قبال همسر. حضرت خدیجه دار و ندار خود را در اختیار پیامبر(ص) برای ترویج دین اسلام قرار داد. پنهانکاری نمیکرد و شریک معیشت زندگی بود. حضرت فاطمه(س) هم به همین شکل بود. خود را موظف میدانست در معیشت خانواده کمک کند. این رفتار نه تنها برای زنان مسلمان که برای زنان جهان یک الگوی ستودنی و ارزشمند است.
وی افزود: حضرت خدیجه(س) به عنوان نقشآفرین در حوزه اقتصاد فعال بود که حتی در اقتصاد حجاب تاثیر داشت. برای الگو گرفتن از حضرت خدیجه(س) باید به نقش حضرت در اقتصاد، ترویج دین و همسرداری توجه کرد.
معاون فرهنگی سازمان بسیج جامعه زنان کشور در پایان گفت: نباید خودمان را به ستایش این افراد محدود کنیم. با این کار هیچ وقت به مرحله شناخت نمیرسیم. به جای خدیجهستایی، حسینستایی، علیستایی و... باید به سمت شناخت حرکت کنیم و به خدیجهشناسی برسیم و به سبک آنها زندگی کنیم. درخواست من این است که هدف از برگزاری چنین مراسمهایی فقط بزرگداشت گرفتن نباشد. به محتواهایمان دقت کنیم و آنا را به سمت شناخت سبک زندگی حضرت خدیجه(س) ببریم. باید در این مراسمها از این فرصتهای هرچند اندک استفاده کرد.