پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۱۵:۴۵
کد خبر: ۱۰۲۵۸۱
|
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۵:۴۶
گفت‌وگو با رییس فرهنگ‌سرای رضوان درباره رویکرد تازه این مرکز فرهنگی
رییس فرهنگ‌سرای رضوان در گفت‌وگو با همشهری محله درباره فعالیت‌های گوناگون این فرهنگ‌سرا به ویژه در روستاهای محروم شهرری به ارائه توضیحاتی پرداخت.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، ضمیمه همشهری محله در روز دوشنبه ۱۴ مرداد ماه مصاحبه‌ای با فریده صاعلی رییس فرهنگ‌سرای رضوان ترتیب داده که در ادامه می‌خوانید. 

ایستگاه صلواتی ساخته‌شده با جعبه‌های مهمات، قایق جنگی کوچکی آرمیده در کنار در ورودی و پرچم‌های افراشته در گوشه و کنار، هر تازه‌واردی را به یاد جبهه و سال‌های دفاع مقدس می‌اندازد. بر بالای سردر شیشه‌ای ساختمان عبارت «فرهنگ‌سرای رضوان» خودنمایی می‌کند. یک فرهنگ‌سرا آن هم درست در دل بزرگ‌ترین آرامستان کشور و کنار قطعه شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس. این ساختمان تا سال ۱۳۸۸ به‌عنوان آشپزخانه و سالن غذاخوری مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما از حدود ۱۰ سال قبل مسئولان بر آن شدند تا کاربری این ساختمان را تغییر دهند و در نهایت این بنا اسفند سال ۱۳۸۹ به فرهنگ‌سرایی تبدیل شد که مهم‌ترین هدف ایجاد آن، ارائه خدمات فرهنگی به خانواده‌های شهدا بود، اما از شهریور سال گذشته با تغییر مدیریت این مرکز فرهنگی، رویکردهای آن هم به فراخور نیاز مردم تغییر کرد، به طوری که اکنون این فرهنگ‌سرا به اهالی ۲۲ روستا و محله‌های محروم جنوب پایتخت خدمات فرهنگی و آموزشی ارائه می‌کند. برای آگاهی از برنامه‌های آموزشی، فرهنگی و تفریحی فرهنگ‌سرای رضوان سراغ فریده صاعلی رییس فرهنگ‌سرا رفتیم تا به چند پرسش ما پاسخ دهد.

چه شد که تصمیم گرفتید برنامه‌های فرهنگ‌سرای رضوان را از بهشت زهرا(س) تا روستاها توسعه دهید؟ 
زمانی که مسئولیت این مرکز به من محول شد، بعد از نیازسنجی اولیه متوجه شدم این مرکز اگر چه در محدوده بهشت زهرا (س) قرار گرفته، اما محله‌ها و روستاهای محروم زیادی در اطراف آن وجود دارد که از نظر خدمات فرهنگی و آموزشی با کمبودهای بسیاری مواجه هستند. فرهنگ‌سرای رضوان از نظر فضا و امکانات قابل مقایسه با سایر فرهنگ‌سراها نیست، اما به هر حال یک ظرفیت است. به همین دلیل تصمیم گرفتم فعالیت‌های این مرکز فرهنگی را از حالت تک‌بعدی خارج و طیف گسترده‌تری از مخاطبان را جذب برنامه‌های این مرکز فرهنگی کنیم. اکنون علاوه بر محله‌های محروم کهریزک و باقرشهر، ما به ساکنان ۲۲ روستای محروم در حاشیه ری هم خدمات آموزشی و فرهنگی ارائه می‌کنیم و البته در کنار این فعالیت‌ها از هدف اولیه ایجاد این مرکز یعنی ارائه خدمات به خانواده شهدا هم غافل نشدیم و این برنامه‌ها همچون گذشته ادامه دارد. 

یکی از اقدامات ویژه، راه‌اندازی کتابخانه در این مرکز فرهنگی است. این کتابخانه تا چه حد توانسته پاسخگوی نیاز مخاطبان باشد؟ 
این کتابخانه اگرچه وسعت زیادی ندارد، اما با توجه به نبود مراکز فرهنگی، دستاورد خوبی است. کتاب‌های متنوعی فراهم کردیم که اهالی محله‌ها و روستاهای محروم می‌توانند از آنها استفاده کنند و خوشبختانه استقبال خوب مردم ما را حسابی دلگرم کرده است. در کنار راه‌اندازی کتابخانه تلاش کردیم فرهنگ کتابخوانی را هم ترویج کنیم. به عنوان مثال در روزهای تعطیل جمعی از همکارانمان با اتوبوس، کتاب و برنامه‌های شاد فرهنگی سراغ مردم روستاها و محله‌های محروم می‌روند و برنامه‌های متنوعی چون مسابقه کتابخوانی، تندخوانی کتاب و... را برگزار می‌کنند. 

برنامه‌های آموزشی فرهنگ‌سرا هم فعال شده است؟ 
بله. بعد از نیازسنجی‌های انجام‌شده متوجه شدیم یکی از مهم‌ترین خلاهایی که در محله‌ها و روستاهای اطراف وجود دارد؛ آموزش است. بر این اساس برگزاری دوره‌های آموزشی قرآنی و هنری را آغاز کردیم که خوشبختانه این برنامه‌ها با استقبال خوب مردم مواجه شد و اکنون به دنبال توسعه برنامه‌های آموزشی هستیم. 

همان‌طور که خودتان هم اشاره کردید، بیشترین مخاطبان شما از بین ساکنان روستاهای اطراف شهرری هستند، در حالی‌ که فرهنگ‌سرای رضوان در بهشت زهرا(س) و دور از بافت مسکونی واقع شده است. آیا همین مسئله دسترسی این افراد به مرکز را دشوار نمی‌کند؟ 
ما منتظر نمی‌مانیم تا مردم به سراغ ما بیایند، بلکه ما به طرف آنها می‌رویم. برنامه‌های آموزشی و فرهنگی فرهنگ‌سرا اغلب به صورت رایگان یا با هزینه بسیار ناچیز در روستاها برگزار می‌شود. به عنوان مثال در روستای جهان‌آباد، حتی یک مدرسه ابتدایی هم وجود ندارد، به همین دلیل برنامه‌های آموزشی ما در این روستا بسیار مورد استقبال اهالی قرار می‌گیرد. 

انتخاب سرفصل برنامه‌های فرهنگی و آموزشی برای روستاها تا چه حد بر اساس نیاز اهالی تعیین می‌شود؟ 
پیش از آنکه مسئولیت این مرکز فرهنگی را به عهده بگیرم، با بسیاری از خانواده‌های نیازمند ساکن در روستاهای اطراف ارتباط داشتم و با مشکلات آنها آشنا بودم. از طرف دیگر قبل از آغاز هر برنامه‌ای، نیازسنجی می‌کنیم و همه برنامه‌های آموزشی و فرهنگی که در روستاها برگزار می‌شود، بر اساس نیاز و علاقه مردم همان روستا طراحی می‌شود. 

مسئولان محلی تا چه حد با شما همکاری می‌کنند؟ 
در واقع اگر مسئولان محلی از ما حمایت نمی‌کردند، شاید ما قادر به ارائه چنین خدماتی نبودیم. در این زمینه از فرمانداری و بخشداری گرفته تا دهیاران همکاری کردند و فضاهای مورد نیاز را در اختیار ما گذاشتند و توانستیم این برنامه‌های آموزشی و فرهنگی را ادامه دهیم. با توجه به همکاری خوب اداره‌های آموزش و پرورش باقرشهر و کهریزک، برنامه‌های آموزشی متعددی در مدارس اجرا کردیم که برگزاری جلسات پرسش و پاسخ با موضوع عرفان‌های دروغین و زندگی ایرانی و اسلامی از جمله آنهاست و در کنار همه این مساعدت‌ها باید از همکاری و همراهی خوب مسئولان سازمان فرهنگی هنری و سازمان بهشت زهرا(س) هم قدردانی کنم، چرا که اگر با ما همراهی نمی‌کردند، بی‌شک نمی‌توانستیم تا این حد برنامه‌ها را توسعه دهیم. 
نظر شما