به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، ویژه برنامه «شاعر تنبک» به مناسبت هفتاد و دومین زادروز «استاد ناصر فرهنگفر» با اجرای موسیقی گروه تمبک به سرپرستی آرش فرهنگفر، دونوازی سنتور و تمبک (محمد موحد نیا و آرش فرهنگفر)، تک نوازی تمبک و ضربی خوانی (آرش فرهنگفر)، دو نوازی تار و تمبک (سیاوش برهانی و آرش فرهنگفر) سخنرانی میرعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر موسیقی، پخش تصاویری از اجراهای ناصر فرهنگفر و سخنان بزرگان موسیقی ایران درباره این هنرمند فقید بخشهایی از این مراسم است.
استاد ناصر فرهنگفر آبان سال ۱۳۲۶ در شهر تاریخی ری متولد شد. از سن هفت سالگی با کوزههای سفالی که مادرش روی آن پوست میکشید تمبک می نواخت. به خواست پدرش که تار مینواخت و مخالف تنبک نوازی وی بود هم موسیقی و هم خوشنویسی را ادامه داد. عمویش حسن (ملقب به خوشرو) نیز از نوازندگان برجسته بود و تنبک را به شیوه رو حوضی مینواخت و معمولا اشعار ضربی را به همراهی تمبک زمزمه میکرد. استاد ناصر فرهنگفر تمبک را از محمد ترکمان فراگرفت. وی افتخار شاگردی استاد حسین تهرانی و محمد اسماعیلی را داشت. از سال ۱۳۴۲ به توصیه پدرش به انجمن خوشنویسان رفت و نزد استادان سید حسن میرخانی، سید حسین میرخانی، علی اکبر کاوه و غلام حسین امیرخانی به شاگردی پرداخت و تا پایان عمر برای دل خود به خوشنویسی پرداخت. از سال ۱۳۴۹ به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی رفت و به عنوان نوازنده و مدرس مشغول به کار شد. از استادان عبداله دوامی، نور علی برومند، دکتر داریوش صفوت، یوسف فروتن، سعید هرمزی و اصغر بهاری در مورد موسیقی و تصانیف قدیم بهره میبُرد و گاهی با این استادان به همنوازی میپرداخت. هنرنمایی وی در برنامه تلویزیونی هفت شهر عشق و جشن هنر شیراز و همسفری با گروه مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران به مقصد بلژیک، همکاری با گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی و حضور در برنامههای تلویزیونی و رادیویی مثل گلهای تازه و گلچین برخی از فعالیتهای این هنرمند است.
استاد ناصر فرهنگ فر همچنین در سال ۱۳۵۴ به دعوت رابرت ویلسون کارگردان شهیر آمریکایی به نیویورک رفت و در تئاتر وی به ضرب نوازی زورخانه، ضربی خوانی و آواز پرداخت و سال ۱۳۵۶ با تاسیس گروه عارف با این گروه به همکاری پرداخت و تا سال ۱۳۶۳ با تعطیل شدن کانون چاووش آثار جاودانی را به سرپرستی دوستان خود حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان رقم زد. وی علاوه بر آشنایی به سبک و شیوه های مختلف توانست سبکی متمایز و نو در تمبک را به وجود آورد. صدای تمبک، تکنیک و انگشت گذاری، خلاقیت و بداهه نوازی، تسلط بر ردیف، آواز، ضربی خوانی و ریتم لنگ و آشنایی به اوزان شعری او را متمایز ارایه میداد. استاد ناصر فرهنگ فر ۲۳ مرداد سال ۱۳۷۶ در سن ۵۰ سالگی چشم از جهان فروبست.
علاقهمندان برای حضور در این یادمان میتوانند پنجشنبه ۹ آبان، ساعت ۱۸ به فرهنگسرای ارسباران به نشانی خیابان دکتر شریعتی، سیدخندان، خیابان جلفا مراجعه کنند.