قصه‌هایی
که برای زنان یا از دیدگاه آن‌ها نوشته می‌شود، باید بسیار محتاط باشد،
چون امکان دارد به سادگی از سوی مخاطب خود به عقرب رانده شود، نوشتن برای
زنان، طرافت خاص خود را می‌طلبد و نویسندگان را به چالش تازه‌ای دعوت
می‌کند.
مریم سمیع‌زادگان، زنانگی را خوب می‌شناسد، شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از قصه‌هایش، روایت‌هایی از زبان یا نگاه زنان هستند.
حاجی نرگس، کار تازه مریم سمیع‌زادگان نیز از دل همین زنانگی بیرون آمده است، این کتاب مجموعه‌ای از ۱۳ داستان کوتاه است که همگی از نگاه یا درباره یک زن، نوشته شده‌اند، اما داستان‌هایی هم هستند که موضوع آن‌ها یک مرد است اما از نگاه زنی نزدیک به او توصیف شده است.
داستان‌های کوتاه این مجموعه، به اختلالاتی چون پارانویا، وسواس، اختلالات شخصیتی و موضوعات روانشناسی از این دست می‌پردازد که برخی از آن‌ها بسیار خوب پرداخت شده‌اند.
او در این مجموعه محوریت اثرش را روی دغدغه‌های زنان گذاشته است، به طوری که با نگاهی به این ۱۳ داستان، می‌توانیم با زنانی از سنین متفاوت و طبقه‌های مختلف اجتماعی مواجه بشویم که هر کدام درگیر مسائل متفاوتی هستند، مسائلی همچون مهاجرت، ازدواج مجدد، طلاق، مادر شهید بودن، خیانت و …
از عناوین داستان‌های کتاب می‌توان به این عاشقانه آرام نیست، زمستان آن سال، بلاگردان، طالع‌بینی چینی، حاجی نرگس، دیوارهای این خانه نازک است، درک جایی همین حوالی است، ننه مرتضی و... اشاره کرد.
مریم سمیع زادگان متولد آبان ۱۳۵۰ در تهران و فارغ التحصیل رشته زبان آلمانی است، او در بسیاری از نشریات کشور، داستان‌نویسی کرده است، نخستین کتاب او به نام دو کوچه بالاتر، در سال ۱۳۹۵ و کتاب دومش به نام من رعنا هستم، در سال ۱۳۹۷ هر دو توسط انتشارات کتابسرای تندیس به چاپ رسیدند.
حاجی نرگس، اثر تازه مریم سمیع‌زادگان، در ۱۱۴ صفحه، توسط انتشارات آوند دانش به چاپ رسیده است.
