برگزاری جشنواره تئاتر رضوی هر سال همزمان با دهه کرامت فرصتی برای تولید آثار فاخر در حوزه فرهنگ و هنر رضوی بود، امسال به دلیل شیوع کرونا این رویداد هنری برگزار نشد اما تئاتر ر ضوی همچنان نیازمند متون فاخر نمایشی است و تئاتر ما در حوزه نمایشنامه های با موضوع امام(رضا) با فقر متون مواجه است ، ما به متون ارزشمند در حوزه های معنوی و بخصوص نمایشنامه هایی مبین سیره رضوی نیاز فراوان داریم. کمبود نمایش نامه های مبتنی بر فرهنگ رضوی در کشور را با «حسین مسافرآستانه» نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
چرا نمایش نامه با موضوع امام رضا(ع) و فرهنگ رضوی در کشور کم است و نمایش نامه نویسان اقبال چندانی به آن ندارند؟
بله ما با کمبود متون نمایشی با موضوع امام رضا(ع) مواجه هستیم؛ یکی از موضوعاتی که به شدت همه اقشار مختلف ما در زندگی اجتماعی و اعتقادی خودشان درگیر آن هستند و با ان زندگی می کنند و راه و رسم برنامه های زندگی پیوندی با آن خورده است همین فرهنگ رضوی است، فرهنگ رضوی نقش اساسی در زندگی همه آحاد جامعه ما دارد اما متاسفانه انعکاس آن را در آثار هنری آنچنان که شایسته باشد شاهد نیستیم. دلیل اصلی اش این است که انگیزه ای برای این کار باید بوجود بیاید. هنرمندان در صورتی که بدانند آثارشان در جایی قابلیت ارائه دارد شاید انگیزه پیدا کنند که آن آثار را هم بنویسند و هم در حوزه تئاتر اجرا کنند.
آیا جشنواره تئاتر رضوی فرصت مناسبی برای کارگردانان و نمایش نامه نویسان با موضوع فرهنگ رضوی بوجود نیاورد؟
جشنواره تئاتر رضوی که در سالیان گذشته برگزار می شد انگیزه خیلی زیادی را برای هنرمندان ما ایجاد کرده بود؛ مجموعه آثارنمایشی که امروز شاهد رونمایی آنها بودیم حاصل برگزاری جشنواره های تئاتر رضوی است همه این آثار برای آن جشنواره نوشته و اجرا شد و ما امروز شاهد انتشار آنها برای هنرمندان و سایر اقشار اجتماعی هستیم . این انگیزه ها متاسفانه مقطعی است. یعنی ما به عنوان یک هنرمند در طول سال تکلیف مان را نمی دانیم که اگر قرار است درباره تئاتر رضوی بخواهیم کار کنیم کارمان را کجا ارائه بدهیم جشنواره یک فرصت مقطعی برای تولید اثر است اما جشنواره کافی نیست.
چرا برگزاری جشنواره تئاتر رضوی به تنهایی کافی نیست؟
اثر جشنواره بعد از برگزاری باید بهره برداری شود آثاری که امروز رونمایی شد از نویسندگان خوب و مطرح تئاتر کشور هستند؛ چندان مردم با این آثار روبرو نشدند و این آثار فرصت اجرای عمومی به جز تعداد اندکی پیدا نکردند این باید تبدیل به یک جریان فرهنگی شود تا جا بیفتد.
چرا در حوزه تئاتر رضوی نیاز سنجی نمی شود؟
اگر این نیاز سنجی از سوی مسئولیت ذی ربط انجام شود قطعا به نتیجه می رسد این به عنوان یک نیاز شکی نیست که وجود دارد اما در طول سال شاهد اجرای چنین آثاری نیستیم برعکس، ما در طول سال شاهد اجرای آثاری هستیم که ۹۰ درصد آنها ترجمه آثاری است که از نظر فرهنگی سنخیتی با زندگی اجتماعی امروز مردم ما ندارند و با زندگی مردم ما هیچ پیوندی ندارد، اما آثار خوب و ارزشمند و انسانی است، بله قبول، اما انها باید وجود داشته باشند آثار ترجمه باید به رشد آثار تولیدی ما کمک کند نه اینکه آثار ما را متوقف کند الان به اینجا رسیده ایم که گویی ترجمه ها، نویسندگان ما را دارد منزوی می کند و این خطرناک است ترجمه ها باید به رشد نویسندگی و نمایش نامه نویسی ما منجر شود و اگر این اتفاق نیفتد مردم ما باید با آبشخور ترجمه در اجرای تئاتر روبرو شوند که این کار مضری برای فرهنگ ماست پیوند بین آثار جهانی باید ما را به رشد برساند و اگر به رشد نمی رساند باید ببینیم مشکل کجاست که در داخل برای ما این اتفاق می افتد و نویسندگان ما منزوی می شوند ، فرهنگ رضوی یکی از این آبشخورهایی است که به شدت مورد نیاز جامعه است، فرهنگ عاشورایی نیز همینطور و فرهنگ های دیگری که ریشه در فرهنگ اجتماعی و هنری خودمان دارد آثار ملی که از گذشته در داستان های گذشته و در افسانه هایمان شاهد هستیم و تطبیق آن با نیازهای امروزی جامعه ما اینها جایشان واقعا خالی است که یک برنامه ریزی و سیاستگذاری حمایتی خوبی می خواهد.
نوشتن نمایشنامه با موضوع فرهنگ رضوی نیازمند حمایت سیاستگذاران فرهنگی از هنرمند است؟
من با خیلی از نویسندگان صحبت کردم در این خصوص که چرا آثارشان را درباره مسائل اجتماعی مورد نیاز جامعه است نمی نویسند و راست هم می گفتند ما برای کجا بنویسیم و جایی به ما توجه نمی کنند و اعلام نیازی از سوی سیاستگذاران برای تولید چنین آثاری وجود ندارد. این چیزی است که باید سرلوحه کار مدیران جدید به عنوان یک نیاز قرار بگیرد تا هم انگیزه ای برای هنرمندان ایجاد کند و هم آثار ماندگاری را شاهد باشیم تا در دوره های آینده هم قابلیت استفاده داشته باشد تلنگرهای مقطعی خلق اثر می کند اما ان خلق اثر ماندگاری نخواهد داشت ما نیاز به استمرار فرهنگی داریم این استمرار و مداومت هست که رشد به دنبال دارد.
