به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فرهنگ و هنر؛ همزمانی دهه امامت و ولایت و روزهای منتهی به عیدالله الاکبر، عید سعید غدیر با اوج گیری مجدد شیوع کرونا، این شائبه را مطرح می کند که شاید نتوان همچون سال های قبل به بزرگداشت و گرامیداشت این ایام باعظمت پرداخت، در حالی که شادباش این ایام و عمل به سنت های حسنه آن امری است که می تواند به تلطیف معنوی فضای جامعه و آرامش بخشی به افراد آن، کمک کند. به منظور بررسی راه های بزرگداشت دهه امامت و ولایت در شرایط کرونایی با آیت الله «علی معلمی»، امام جمعه شهرستان قائم‌شهر و عضو مجلس خبرگان رهبری گفتگویی ترتیب داده ایم که مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:
فلسفه عظمت و اهمیت ماه ذی الحجه به عنوان آخرین ماه قمری از چه باب است و چه مسائلی به این ماه عظمتی بی بدیل بخشیده است؟
در ماه ذی الحجه مناسبت ها و فرصت های مبارک متعدد واقع شده است، دهه اول ذی الحجه مصداق «والفجر و ليالِ عشر» است، در ذی الحجه روز عرفه واقع شده که معرفت افزا است، عید قربان دارد که اخلاص آور است و در هجدهمین روز این ماه، سالروز نصب امام علی(ع) به ولایت و امیرالمومنینی از سوی خدای متعال واقع شده است.
علاوه بر این، فاصله بین دو عید بزرگ قربان و غدیر، یادآور اخلاص و ایمان ابراهیم(ع) خلیل الله است که بعد از خروج از ابتلائات مختلف، به مقام امامت رسید: «قالَ إِنّی جاعِلُک لِلنّاسِ إِماماً».
از این رو، فاصله بین دو عید بزرگ قربان و غدیر یعنی از 10 تا 18 ذی الحجه، دهه امامت و ولایت نام گرفته است، امامتی که مکمل دین است و بعد از اعلام و ابلاغ امامت بود که دین اسلام کامل و آیه شریفه اکمال نازل شد: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي».
از آیه شریفه اکمال و این تکمیل شدن دین به واسطه امامت و ولایت، چه آموزه و حقیقتی را می توان برداشت کرد؟
این آیه می رساند که دین‌داری منهای امامت ناقص است، دین‌داری در سایه امامت و ولایت است که کامل می شود و کمال بندگی خدا و نظم جامعه دینی در سایه آن رخ می دهد.
در دنیای کنونی اسلام بسیاری از کشورها به دلیل عدم بهره مندی از نعمت امامت، به قدرت های طاغوتی مبتلا شده اند و در سایه کفر به حیات ننگین شان ادامه می دهند اما به فضل الهی ملت شریف ایران در سایه نعمت ولایت و امامت دارای عزت شده و در مقابل ابرقدرت ها ایستادند و در جنگ تحمیلی در سایه امامت و ولایت و استقامت نیروهای ایثارگر اعم از جانبازان و شهدا و همه رزمندگانی که به سلامت بازگشتند، مقاومت کردند و از عزت و اعتبار برخوردار شدند.
اینها میسر نشد مگر به برکت نعمت امامت و ولایت، که ولایت فقیه جلوه ای از جلوه های آن بود و توانست مردم را در برهه های حساس راهبری کند.
در این شرایط اوج گیری مجدد کرونا و محدود شدن مجالس و محافل و تجمعات مذهبی، چطور می توان و باید غدیر و اکمال دین از طریق نعمت ولایت را گرامی داشت و با شادی های مومنانه فضای جامعه را تلطیف کرد؟
اینکه شیوع کرونا سبب شده ما از اجتماعات بزرگ محروم باشیم، بدین معنا نیست که از آرمان ها و اعتقادات دینی مان فاصله بگیریم بلکه می توان شادی ها و جشن های غدیر را به خانه ها آورد و در داخل منازل سفره عید را گشود و واقعه غدیر را در فضای خانوادگی بازخوانی کرد.
در این ایامی که گسترش کرونا باعث شده برخی کسب و کارها دچار رکود شوند و برخی اقشار آسیب ببیند، متمکنین در معرض امتحان قرار دارند و باید به کمک مومنانه و مواسات اقدام کرده و اهتمام داشته باشند.
مواسات یعنی تقسیم داشته ها با نیازمندان؛ اینجا است که قدرت اعتقاد و ایمان مردم به آزمایش گذاشته می شود. چنان که در ماه مبارک رمضان با رهنمود ولی فقیه، رهبری معظم انقلاب کمک های مومنانه رقم خورد و مردم خوش درخشیدند.
یعنی مواسات و کمک های مومنانه می تواند جایگزین جشن های غدیر و ترویج شادی های معنوی آن شود؟
بله، سزاوار است در دهه امامت و ولایت و نیز ایام محرم حسینی که اوج ایثار به نمایش گذاشته می شود، مومنان و متمکنین روحیه همدلی مومنانه و مواسات داشته باشند و با برخورداری از امکانات مادی و معنوی به امور نیازمندن رسیدگی کنند به ویژه محرومان و افراد بی‌بضاعت تحت پوشش بهزیستی، کمیته امداد و آسیب دیدگان اقتصادی ناشی از شیوع کرونا، اینچنین می توان به الهام از سیره و سبک زندگی اهل بیت(ع) در دستگیری از محرومان، شادی های مومنانه را ترویج کرد.
چطور می توان با الهام از غدیر در مسیر تمدن سازی حرکت کرد؟
عوامل استکبار با برخورداری از ابزارهای مختلف تبلیغی، رسانه ای و ارتباطی سعی دارند که جامعه دینی ما را از اصالت دور و مسخ کنند و آداب و رسوم غربی را جایگزین سبک زندگی مومنانه کنند، در این شرایط پایبندی به سبک زندگی قرآنی و اهل بیتی(ع) که عالی ترین شرایط برای تامین سعادت دنیا و آخرت انسان است، راهگشا است. اگر طبق موازین دینی و سبک زندگی قرآنی اهل بیتی عمل کنیم می توانیم در مسیر ساخت تمدن نوین اسلامی که نمایانگر آموزه های الهی است، حرکت کنیم.
