به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر،نخستین سوگواره شعر آیینی «بر آستان اشک» به همت فرهنگسرای اندیشه و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران همزمان با ماه محرم فعالیت خود را آغاز کرد. فراخوان این سوگواره با 4 محوریت اصلی «مدافعان سلامت»، «محرم بی‌سردار»، «اربعین و انتظار» و «مساوات امام حسن(ع)» منتشر شد و علاقه‌مندان آثار شعری خود را به دبیرخانه این جشنواره ارسال کردند.
هیئت داوران این سوگواره زیرنظر شاعران برجسته کشور، محمود حبیبی‌کسبی، احمد بابایی و علی داودی آثار رسیده به دبیرخانه سوگواره را بررسی کرده و برگزیدگان آن در 4 شب شعر که در 4 فرهنگسرای شهر تهران (فرهنگسرای اشراق، ولا، شهید قاسم سلیمانی و اندیشه) برگزار می‌شود، معرفی خواهند شد.
علی داودی یکی از داوران این سوگواره درخصوص بخش ویژه مدافعان سلامت در این سوگواره ادبی گفت: دقت داشته باشید که یکی از ابعاد و امکانات شعر، پیوند آن با اجتماع است. اجتماع نیز برآیندی از عوامل روز است که افراد مختلف را تحت تاثیر قرار می‌دهد. موضوع مدافعان سلامت در ماه‌های اخیر تبدیل به یکی از اولویت‌های جامعه ما شده و شاید گفتمان اصلی آن به شمار رود. علاوه بر این، بیماری کرونا موضوعی است که همه افراد کشورمان را درگیر کرده و در این بین گروهی که فداکارانه به مبارزه با آن برخاستند، کادر درمانی و مدافعان سلامت‌اند. فلذا پرداخت به این گروه و بیان فداکاری‌های آنان در سوگواره شعر آیینی «بر آستان اشک» نکته حائز اهمیتی است و می‌تواند مزیت ویژه آن به شمار رود.
وی اضافه کرد: شاید شعر نتواند به صورت مستقیم بیانگر زحمات چند ماهه کادر درمانی باشد اما پرداخت به این موضوع یکی از اولویت‌های جامعه ماست. به نظرم اگر یک سروده شعری بتواند توجه مردم را به فداکاری کادر درمان جلب کند رسالتش را انجام داده است. او درخصوص بخش «محرم بی‌سردار» گفت: شخصیت سردار سلیمانی قرابت خاصی با واقعه کربلا و عاشورا دارد. این موضوع از منظر حماسه، ظلم‌ناپذیری و مقاومت در برابر دشمنان معنا پیدا کرده است. معتقدم شهید سلیمانی اسطوره و الگوی جامعه ماست چرا که در مکتب حسینی بزرگ شده است و بنابراین پرداخت شاعران به ابعاد مختلف شهید سلیمانی دور از پرداخت به واقعه کربلا نیست.
عضو هیئت داوران سوگواره شعر آیینی بر آستان اشک ضمن توضیح درباره بخش «اربعین و انتظار» گفت: همانطور که می‌دانید شیعه دو پایگاه اصلی و مهم دارد؛ اولی عاشورا و دیگری انتظار است. پرداخت به این دو موضوع همواره در ادبیات ما مورد توجه بوده است اما اختصاص بخشی جداگانه‌ای به نام «اربعین و انتظار» در این رویداد ادبی کمک می‌کند تا تمرکزها روی آن جدی‌تر شود. باید بگویم بعضی از آثاری که به دبیرخانه سوگواره در فرهنگسرای اندیشه رسیده و در این بخش داوری کردیم از ذوق و تکنیک ادبی بسیار خوبی برخوردار بودند و نگاه‌های عمیقی را در این بخش دریافت کردیم.
