به گزارش پایگاه خبری ـ تحلیلی فرهنگ وهنر،کتاب «گفت‌وگوی صوفی - یهودی» نوشته دایانا لوبل و ترجمه حسینعلی جعفری به همت انتشارات حکمت و عرفان منتشر شد.
در مقدمه این کتاب درباره نویسنده اثر آمده است: بیشتر آثار او به عرفان و فلسفه اختصاص یافته و کتاب «گفت‌وگوی صوفی - یهودی» به نظر مترجمان یکی از بهترین آثار وی و از بهترین آثار شناخته شده در این حوزه است که به طور متمرکز بر ریشههای تفکر عرفانی - فلسفی بحیا ابن پاقودا اندلسی، در کتاب «الهدایه الی فرائض القلوب» و بررسی شباهت‌ها یا تفاوت‌های آن با عرفای اسلامی از بدو ظهور صوفیه تا عصر خویش به ویژه محمد غزالی، محاسبی، جاحظ، حسن بصری، ابوطالب مکی، ابونصر سراج، رابعه عدویه و ذوالنون مصری پرداخته و در این بین حتی از متفکرین یونانی نظیر تئودوروس غافل نمانده است.
گوش شنوای لوبل، به او این امکان را می‌دهد که بدون پیش‌قضاوت دینی - مذهبی درباره اسلام و یهودیت در ذهنش، نفوذ تفکر عرفای اسلامی را در نگرش عرفای یهودی به ویژه بحیا، به نمایش بگذارد.
حسینعلی جعفری، مترجم اثر که به منظور وحدت ادیان دست به ترجمه این اثر زده است، معتقد است؛ نویسنده در این کتاب بررسی می‌کند که وظایف قلب‌ها، نشانه رشد همزیستی یهودیان و مسلمانان و تداخل تمدن اسلامی و یهودی و شکوفایی متفکران یهودی در عصر پرفتوح اسلامی، به ویژه در اسپانیای آن زمان است. اندیشه بحیا در کتاب الهدایه، به سان پلی ارتباطی بین تفکر اسلامی و یهودی عمل کرده است. پلی که با رویکردی عقل‌گرایانه راه را برای ادغام فلسفه و معنویت در ذهن متفکران بعد از خود باز می‌کند.
عناوینی که در این کتاب به آن پرداخته شده است، می‌توان به صفات الهی، رویکرد سعدیا در مورد تفسیر کتاب مقدس، استدلال نظم جهان، ترتیب آفرینش، بررسی جزء به جزء آفرینش، تخلیص وحدانیت، لازمه اخلاص التوحید و اخلاص العمل، روند اخلاص التوحید، معایب اخلاص‌العمل، نظریه اخلاقی معتزله، وظایف قلوب، تقسیم‌بندی سه‌گانه احکام کتاب مقدس، عشق و تکریم، مفهوم مسیر معنوی در نظر بحیا و ... اشاره کرد.
در بخشی از کتاب درباره وظایف قلوب می‌خوانیم: با وجود به کارگیری واژگان مشترک، معتزله و صوفیان به دنبال اهداف متفاوتی هستند. این تفاوت جزیی و دقیق است. ابوحذیل سؤالاتی شرعی در مورد مسئولیت‌ها و وظایف انسان مطرح می‌کند؛ این در حالی است که صوفیان توجه خود را به وجه درونی و زندگی معنوی انسان معطوف می‌کنند. در نظر گلدریخ، منبع اصلی نظر تفکیکی ابوحذیل علمی است؛ در حالی که نظر صوفیان مبتنی بر معنویت و اخلاق است.
قرآن به انسان می‌آموزد که خداوند قادر مطلق است؛ راست کیشی(سنت) اسلام نیز به انسان می‌آموزد که حتی اعمال انسان حاصل خواست و اراده خداست. تصوف نیز با تأکید بر وجه و قلمروی درونی، ریشه اعمال درونی انسان را می‌جوید نه به شیوه نظری و عدالت‌خواه معتزله بلکه به شیوه عملی و در جستجوی معنویت. چطور فرد متوجه می‌شود که عملی که انجام می‌دهد انگیزه‌ای درست دارد و یا انگیزه‌ای ناشی از وسوسه شیطان است؟ آیا فرد جویای معنویت می‌تواند به سرّ درون تنها از طریق تلاش خود و با اراده دست یابد؟ صوفیان به تبعیت از محاسبی می‌گویند که حالات عرفانی نه در اثر تلاش انسان و نه حاصل ریاضت و زهد درونی است، بلکه ناشی از لطف الهی است.
یادآور می‌شود؛ کتاب «گفت‌وگوی صوفی - یهودی» ترجمه حسینعلی جعفری به همت انتشارات حکمت و عرفان با شمارگان هزار نسخه و بهای ۷۰ هزار تومان منتشر شده است.
