حکومت محلی در ایران دوران گذار خود را از مدیریت شهری متمرکز و دولت گر به سمت مدیریت شهری مشارکتی و تعامل گر تا حدودی طی کرده است. از نشانههای مدیریت مشارکتی شهری تهران میتوان به شکلگیری شورایاریها در مقیاس ۳۵۵ محله شهری و طرح ناحیه محوری در ۱۲۳ ناحیه شهری تهران نام برد.
حکومت محلی در طول چند سال گذشته وارد مرحله جدیدی از اثرگذاری و اثرپذیری در سه سطح محلی، ملی و فراملی شده است. از دیگر تحولات آینده میتوان به نقش سازمانهای مردمنهاد و حوزههای مربوط به دیپلماسی شهری اشاره کرد. به هر صورت دیپلماسی شهری به ویژه در مقیاس کلانشهری وارد مرحله جدیدی از تحولات خود شده است. در چنین فضایی مدیریت شهری نیز به تجدید ساختار سازمانی، دستورالعملها و مأموریتهای خود سخت نیازمند است.
ویروس کرونا سبب شده تا شهرداری تهران به عنوان یکی از سازمانهای پیشتاز مبارزه با کرونا، زیان و آسیب ببیند و بیش از گذشته نیازمند افزایش درآمدها، خصوصاً درآمد پایدار از محل امکانات و ظرفیتهای موجود خود باشد که نقش تفکر خلاق در اجرایی شدن درآمدهای پایدار با مشارکت، همافزایی و توسعه مدیریت مشارکتی با گروههای مرجع و بخش خصوصی حائز اهمیت است.
درآمد پایدار عبارت است از: «حداکثر درآمد قابل دسترس در یک دوره زمانی با تضمین ایجاد همان سطح درآمد در دوره آینده با فرض محدودیتهای منابع، نیروی کار، سرمایههای تولیدی توسط بشر و سرمایههای طبیعی». بنابراین درآمد ارتباط مستقیمی به سطح تولید دارد که به انسان و همچنین به سرمایههای طبیعی نیز وابسته است. درآمدهای پایدار باید از دو خصیصه تداوم پذیری و حفظ کیفی محیط شهری برخوردار باشد.
به صورت کلی و بر اساس مبانی درآمدی از شهرداریها میتوان استدلال کرد که درآمد پایدار به درآمدهایی گفته میشود که دارای پنج ویژگی باشد:
۱) منبع آن از بین رفتنی نباشد.
۲) با از بین رفتن آن جایگزینی داشته باشد.
۳) به طور پیوسته قابل وصول باشد.
۴) در دورههای مالی مختلف نوسان شدید نداشته باشد.
۵) همراه با افزایش هزینهها افزایش یابد.
۶) موجب آسیب رساندن به توسعه شهری نشود.
و ذکر این نکته به عنوان یکی از منابع درآمدی پایدار بسیار مهم است:
با توجه به ارزش علائم تجاری و مالکیت معنوی و اهمیتی که ممکن است در تعیین میزان موفقیت یک سازمان، نهاد، مرکز، برنامه، طرح یا یک محصول در بازار و برای مشتریان و علاقهمندان و ذینفعان داشته باشد، تضمین اینکه در بازارهای مربوط یا عرصههای فعالیتهای فرهنگی هنری به ثبت رسیده باشد، بسیار ضروری است. تفویض اجازه استفاده از یک حقوق مالکیت معنوی، علامت تجاری و... ثبتشده به سازمانها، مؤسسات، شرکتهای ثالث و افراد بسیار آسانتر است و در نتیجه میتواند به عنوان منابع درآمدزایی منظور شود.