جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۱۹:۵۰
کارآفرینی اجتماعی Social Entrepreneurship
امروزه در کنار سرمایه‌های انسانی و اقتصادی، سرمایه دیگری به نام سرمایه اجتماعی نیز مورد توجه است که هیچ اجتماعی بدون آن به هیچ سرمایه‌ای نمی‌رسد. 

اعتماد، صداقت ، روحیه جمع گرایی در برابر فردگرایی، همبستگی، فداکاری و ...،  برخی از ابعاد و اَشکال سرمایه اجتماعی است که گاه از آن به ارزش‌های اجتماعی نیز یاد می‌شود. 

ایجاد کسب و کاری موفق از هر نوعی شایسته تقدیر است اما برخی از کارآفرینان با در اختیار گذاشتن منابع، فرصت ها، آموزش و هر آنچه ارزشمند است در جهت کمک به دیگران برآمده و از ثمرات کارشان بیشتر سود برده‌اند.

کارآفرینی را در ایران با آموزش خلاقیت مترادف می‌دانند.  هر زمان و هر کجا که نامی از کارآفرینی ذکر می شود افکار بسمت خلاقیت و آموزش‌های آن می‌رود بطوری که کارآفرینی از رسالت و هدف اولیه خود دور می‌گردد. بهتر است به جای آن در ذهن خود از  "ارزش آفرینی"  استفاده کنیم.

سرمایه اجتماعی؛یا بعد معنوی یک اجتماع، میراثی تاریخی است که از طریق تشویق افراد به «همکاری» و «مشارکت» در تعاملات اجتماعی ، قادر است به حل میزان بیشتری از معضلات موجود در آن اجتماع فائق آید و حرکت به سوی رشد و توسعه شتابان اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ... را امکان پذیر سازد .

کارآفرینی اجتماعی فعالیتی نوآورانه برای خلق ارزش اجتماعی است که می تواند درون حتی کوچکترین بخش های جامعه نیز شکل بگیرد.

کارآفرینان اجتماعی از درک اقتصادی و تجارتی خود بهره می برند تا جهان را مکان بهتری کنند، این افراد نشان داده اند کسب و کارهای موفق تنها نباید به سود و زیان توجه کنند، بلکه می توانند به طور آگاهانه از شناخت های محیطی و اجتماعی برخوردار باشند.در سالی که مزین به نام«جهش تولید» است به طور قطع نقش کارآفرینان اجتماعی با در نظر گرفتن این قاعده که«رشد اقتصادی و سرمایه اجتماعی نسبت مستقیمی با یکدیگر دارند» نقشی انکار ناپذیر است.

ـ برخی از شاخص‎‎های شناسایی کارآفرینان اجتماعی عبارت است از:

الف) توجه به زمینه های اجتماعی، محیط زیست و فرهنگی در اهداف و خدمات کارآفرینی          

(مانند موسسه محک، گروه بهداشتی فیروز ، مجموعه باسلام و...)

ب) بهبود زندگی مردم و ایجاد معیشت پایدار.

ج) توجه ویژه به ارزش‌های دینی و انقلابی در تولید محصول و ارائه خدمات.

د) توجه به نشانه ها و نمادهای فرهنگ و هنر اسلامی ایرانی در تولید محصول و ارائه خدمات.

ه) توانمندسازی نیازمندان از طریق توسعة زنجیره ها ی تولید و بازار برای ایشان.

ز) سازماندهی کمک های داوطلبانه جهادی و یاری رسانی به افراد نیازمند.

ر) ارائه راه حل های نوآورانه برای مشکلات اجتماعی پایدار و پیچیده(مانند ترافیک و...)
هدف از آموزش‌های کارآفرینی تربیت افرادی است که عاملان تغییر در جامعه باشند و به بیانی ساده کارآفرین شوند؛ این افراد با داشتن روحیه خلاقیت به بهره‌برداری از فرصت‌های اطراف خود پرداخته کسب و کار جدیدی را راه اندازی می‌کنند و از این طریق رشد و توسعه کمی و کیفی را سبب می شوند. همچنان که پیشتر نیز اشاره شد سرمایه اجتماعی موتور محرکه رشد اقتصادی است،کارآفرین باعث تقویت سرمایه اجتماعی و تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد.

انتهای پیام/
نظر شما