افتتاح نمایشگاه «آل ‌علی علیهم ‌السلام»/ رونمایی از«شیعیان ابوتراب» تازه‌ترین اثر روح‌الامین

روزنامه جام‌جم نوشت: در این نمایشگاه نقاشی جدید حسن روح‌الامین با عنوان «شیعیان ابوتراب» با محوریت شهادت حاج‌قاسم سلیمانی، همزمان با نخستین سالگرد شهادت سردار دل‌ها،‌ رونمایی شد. حسن روح‌الامین، هنرمند نقاش جوان که سال گذشته و پس از شهادت سردار حاج‌قاسم سلیمانی، تابلوی «استقبال امام حسین (ع) از حاج‌قاسم» را خلق کرده بود، همزمان با رونمایی تازه‌ترین تابلوی نقاشی خود با موضوع شهادت سردار سلیمانی، این نقاشی جدیدش را برگرفته از روایتی از حضرت علی(ع) دانست و گفت: حضرت امیر(ع) بعد از جنگ صفین به یکی از اصحاب که در جنگ حضور نداشتند، فرمودند: اگر کسی قلبش با ما بوده و در جنگ همراه ما نباشد  خواه حالا و خواه در زمان در آینده   گویی که در جنگ همراه ما بوده است.

روح‌الامین که ایده نقاشی را از این روایت حضرت امیر گرفته، می‌گوید: چفیه‌ای که سردار سلیمانی به سر می‌بست حس همان اصحاب حضرت امیر(ع) را به من می‌داد و این‌که اگر حاج‌قاسم در زمان حضرت امیر(ع) حضور داشتند، قطعا از نزدیکان ایشان بودند.

روح‌الامین با اشاره به جمله‌ای که در وصیت حاج‌قاسم وجود دارد مبنی بر این‌که: حالا خیمه جمهوری اسلامی خیمه رسول‌ا... است و الان حفاظت از این خیمه مثل حفاظت از خیمه رسول‌ا... است‌، این اثر را برگرفته از این حال و هوا و دارای حالتی ایهامی میان شخصیت حضرت امیر و امام(عج) زمان می‌داند.

وی در توضیح این اثر می‌گوید: شخصیت اولی که در اثر به چشم می‌آید شخصیت حضرت امیرالمومنین‌(ع) است اما شخصیتی که پرچم به دست گرفته است با وجود این‌که حضرت ابوالفضل (ع) نیستند اما حسی که به مخاطب می‌دهد حس علمدار کربلاست و در‌نهایت، نور‌پردازی و فوکوس روی چهره ابومهدی المهندس و سردار شهید حاج‌قاسم سلیمانی و امیرالمومنین قرار گرفته و باقی شخصیت‌های داخل اثر در هاله‌ای از غبار قرار دارند.

به گفته وی دلیل این‌که بقیه چهره‌ها مانند دسته اول پرداخت نمی‌شوند این است که طبق قاعده نقاشی قهوه‌خانه‌ای و فوکوس، بعضی چهره‌ها با پرداخت بیشتر نشان داده شده و نرم‌تر و مثبت می‌شوند و دقت روی آنها صورت می‌گیرد و طبیعتا بعضی‌ها خارج از تمرکز اثر قرار می‌گیرند.

دو بزرگواری هم که پشت‌سر حضرت حرکت می‌کنند حس اتحاد بین مسلمین، خصوصا مسلمانان عراق و ایران و محور مقاومت را نشان می‌دهد.

مهر ۹۸ وقتی نمایشگاه «کشتی نجات» حسن روح‌الامین در اروپا از پاریس به رم سفر می‌کرد و یکی‌یکی در کشورهای مختلف لنگر می‌انداخت و مخاطبان اروپایی را به خود جلب می‌کرد، هنوز مانده بود تا نقاش صحنه‌هایی از روایت‌های تاریخ شیعه به سبکی آشنا با چشمان چشم‌آبی‌ها، راوی نزدیک‌ترین برهه‌های تاریخ معاصر ایران شود.

پرده‌های بزرگ نقاشی او چند باری هم روی دیوارنگاره بزرگ میدان ولیعصر (عج) ظاهر شده بودند تا روضه‌های مجسم یا برش‌هایی از روایاتی را که همواره در مجالس نوحه و مداحی شنیده بودیم، با جزئیاتی چشم‌نواز به یادمان بیاورند.

شهریور ۹۷ مصادف با محرم همان سال، وقتی تنها چند ماه از پایان‌دادن به حضور منحوس داعش توسط حاج قاسم سلیمانی و سربازانش در منطقه می‌گذشت، پرده بزرگی از حضرت عباس (ع) در میان آب‌هایی که از آنها ننوشید، روی دیوارنگاره میدان ولیعصر بالا رفت تا مدافعان حرم را با جمله «دل به دریا زد مدافع حرمی» به یادمان بیاورد.

اندکی بعد اما نقاش جوان ۳۵ساله ما، نقش سردار سلیمانی را با فاصله کوتاهی از شهادت ایشان در بامداد جمعه ۱۳دی‌ ۹۸ بی‌دست در آغوش سیدالشهدا تصویر کرد تا با این تابلو به نام «اصحاب آخرالزمانی اباعبدا...» داستان مدافعان حرم را در جایی بیرون از تاریخ به هم پیوند زده باشد. نقاشی‌ای که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست چرخید و به نظر می‌رسد تا داغ سردار در دل‌ها شعله‌ور است .این نقاشی هم داستانی ناتمام برای گفتن داشته باشد.

شهرت روح‌الامین چندسالی است که از کشورهای همسایه تا عمق اروپا رفته است اما همین امسال بود که تابلوی بدون عنوانش از مجموعه عصیان هم در «حراج تهران»، ۲۸۰ میلیون تومان چکش خورد و شگفتی‌ساز شد و رکورد فروش آثار هم‌سنخ خود را با فاصله زیادی شکست.

او که تحصیلکرده دانشگاه شاهد است، تاکنون جوایز بسیاری را هم در جشنواره‌های داخلی از آن خود کرده و مجموعه‌های متنوعی از آثارش را در کشورهای مختلف از جمله آلمان، فرانسه، ایتالیا و بسیاری کشورهای دیگر به نمایش گذاشته است.

برای ما ایرانی‌ها که نقاشی را با نگارگری‌های زیبای قرن هشتم تا سیزدهم یا نهایتا مینیاتورهای فرشچیان شناخته‌ایم، همواره نقاشی‌های رئالیستی آن هم به سبک کلاسیک، فضایی نامانوس و نامتعارف بوده است. هرچند کارشناسان می‌گویند استفاده‌نکردن نقاشان ایرانی از مفهوم پرسپکتیو و نزدیک‌کردن فیگورهای انسانی به واقعیت، به علت نشناختن یا ناتوانی از این کار نبوده بلکه چنین قصد و نیت و هدفی نداشته‌اند یا دست‌کم در فضای اندیشه‌ای متفاوتی می‌زیسته‌اند که ذهن و خیال‌شان را به نحوی دیگر سامان می‌داده اما به هر حال دور نیست اگر بگوییم چشم‌ها و به تبع آن ذهن ما ایرانی‌ها با نقاشی‌های رئالیستی بیگانه بوده است. مدت‌های مدید کمال‌الملک را به خاطر نقاشی‌های عکاسانه‌اش از محیط تحسین می‌کردیم اما حالا حسن روح‌الامین، فضای جدیدی را از سبک کلاسیک پیش چشم‌های ما گذاشته است.

نام اثر: عرش بر زمین افتاد

به نظر می‌رسد قلم روح‌الامین را باید با فیگورهای واقعی در برشی از وقایع تاریخی بسیار واقعگرایانه بدانیم و ناخودآگاه نقاشی‌های کلاسیک ایتالیایی اوایل رنسانس به ذهن‌مان متبادر می‌شود اما قلم او بیش از اینهاست. چیزهایی هم هست که در آثار او جز با ما ایرانی‌ها گفت‌وگو نمی‌کند. این فیگورهای واقعی با داستان‌های تاریخی که نقل می‌کند همواره با عناصری انتزاعی احاطه شده‌اند و در ترکیب‌بندی‌های دایره‌ای و مثلثی، روی موضوعات خاصی تاکید می‌کنند و نورپردازی‌های آنها به گونه‌ای است که با این که منابع نورها را به شکلی مادی به ما معرفی می‌کنند اما با این حال وجوه قدسی‌نگاره‌های قدیمی خودمان را هم به یاد می‌آورند. تو گویی حتی خورشید هم در آثار او بر چهره‌های مقدس بیشتر می‌تابد.