به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، رضا مهدوی پژوهشگر، آهنگساز، منتقد و برنامه ساز رادیو و تلویزیون گفت: کاندیداهای محترمی که احساس می کنید صلاحیت دارید که بر مسند ریاست جمهوری ایران بنشینید، با هر تعداد رای که منتهی به اخذ آراء نهایی می شود، بالاخره به عنوان رئیس اجرایی کشور منصوب شده اید و باید به همه مواردی که در راس مملکت مهم و جدی تلقی می شود صحه بگذارید و برای همه آن ها به دقت و جدیت آدمهایی را به عنوان مدیران بالادستی و میانی وزارت انتخاب کنید که تمام هم و غمشان در چهار سال اول و احیانا در چهار سال دوم برای بهبود بخشی اوضاع و احوال مردم باشد. نه اینکه بیایند در کمبود نقدینگی تبلیغ مستقیم هم کنند و از جیب مردم بی پناه و مستاصل بربایند به اسم بورس ...
وی افزود: در ادوار گذشته متاسفانه علی رغم اینکه رئیس جمهورها تلاش کردند در عرصه هنر و فرهنگ تلاش هایی را داشته باشند، اما مشاهده کردیم این مظلومیت فرهنگی دوچندان شده است...بله اقتصاد مهم است، بهداشت مهم است، تمامیت ارضی مهم است، امنیت مهم است اما بحث هنر و فرهنگ نمی گوئیم مهمتر از این ها است اما کمتر هم نیست و هم عرض و هم شان و هم طول و هم راستا و هم قد و قواره دیگر مواردی است که اگر انسان ها نیاز به قوت روزانه دارند نیاز به پرورش و آموزش صحیح و فرهنگ و هنرفاخر هم دارند چراکه اصالتا ایران سرزمین هنر و فرهنگ است، ایران سرزمین شعر و ترانه و موسیقی است، ایران سرزمین قومیت ها، ایران سرزمین زبان ها، گویش ها، لهجه ها، آداب و آیین های دینی و ملی است که کشورمان را در دنیا منحصر نشان می دهد.
این پژوهشگر حوزه موسیقی ایرانی در گفت و گو با خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس تصریح کرد: ایران نه تنها به نفت و فرش بلکه به هنرش شناخته می شود، اما می بینیم که در این سال ها ادب و احترام و راستگویی کمتر حضور دارد، بی فرهنگی جولان می دهد، بیکاری جوانان و نبود مسکن توان همگان را ربوده ، گرانی ها بی منطق سرسام آور شده ، موسیقی خوب و سالم ملی دیده نمی شود، سازها همچنان در مهجوریت هستند! با موسیقی ابزاری و حتا مناسبتی رفتار می شود.
مهدوی با تاکید بر نگاه رئیس جمهور آینده به تمام ژانرهای موسیقی توضیح داد: ما جامعه موزیسین می خواهیم که رئیس جمهور این دوره به دقت برای عرصه فرهنگ و هنر برنامه ریزی دقیق راهبردی کوتاه مدت و میان برد و دراز مدت داشته باشد. عرصه موسیقی را بر موسیقی و موسیقیدانان ایران زمین در گونه های متنوع، از موسیقی های نواحی و مناطق و مقامی گرفته تا موسیقی های شهری و کلاسیک و انواع و اقسام به شرط سلامت که وجود دارد، بیاید در ممیزی ها اصلاح ایجاد کند و در کارشناسی ها راه صواب را درنظر داشته باشد.
وی تاکید کرد: در چهار گروه موسیقایی که دولت بودجه می دهد، سازمان صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، می بایست با جدیت پیگیر موضوعات موسیقایی ومعیشت و بیمه هنرمندان موسیقی باشد و هر آن کسی که از ابتدا شروع کرده، از بحث آموزش، هر آن کسی که استاد می شود و در آموزشگاهها و هنرستانها و آموزشکده ها درس می دهد از یک امنیت شغلی برخوردار شود. این ها شاید در وهله اول ابتدایی به نظر برسد اما حقیقت ماجرا این است که موسیقی همچنان تکلیفش روشن نیست و معضلاتی که بر موسیقی مترتب می شود شرایطی ایجاد کرده که موسیقیدانان را دلزده و خانه نشین کرده تا جایی که فرصت جو ها جولان میدهند و کسانیکه در شرایط خاص موج سوار می شوند و رانت خوارهای حرفه ای هستند جایگزین نخبه ها و بهترین ها می شوند . مسولان طبق روال با آنها مشورت می کنند و بازوی اجرایی خود قرار می دهند . اینگونه است که قاطبه جماعت موسیقی تمایل به حضور در جشنواره های دولتی از جمله موسیقی فجر ندارند ...بلایی بر سر موسیقی آمده که به سختی می توان گفت در یک مدیریت چهار ساله هم بتوان اصلاحش کرد. اما می تواند سرآغازی باشد که در چهار سال اول برنامه ریزی درستی اعمال شود و نه در حد آیین نامه و سند موسیقی که کارگشا که نیست چه بسا گره کوری خواهد زد بر اوضاع و احوال موسیقی...بنظرم دوران ریاست جمهوری فقط برای یک نفر باید ۴ سال باشد تا بدنبال فرصت سوزی ۴ سال دوم نگردد!
وی ادامه داد: در دوران کرونا بیشتر لطمه را جامعه هنری به ویژه اهالی تئاتر و موسیقی دیدند که برنامه ای برایشان تدارک دیده نشد. وزارت ارشاد آنقدر قدرت نداشت به ستاد کرونا بقبولاند که کنسرت ها و کلاس های موسیقی کمترین آسیب را نسبت به دیگر صنوف ایجاد می کنند.
این پژوهشگر و برنامه ساز رادیو تلویزیون در پایان گفت: ختم کلام موزیسین های ایرانی امنیت شغلی می خواهند. موزیسین های ایرانی دوست دارند مثل دیگر طبقات جامعه، مثل دیگر صنوف جامعه اولا از صنف مستقل برخوردار شوند و اعتماد بالادستی ها به موسیقی دان ها به عنوان افراد حرفه ای و علمی نگاه شود و نه به عنوان کسانیکه در لحظه های خاص به آن ها نیاز باشد با نگاه مطرب منشانه!
آقای رئیس جمهور آینده لطفا هر اندازه که مردم به شما اعتماد کردند و در صندوق ها رای آوردید به همان اندازه به مساله فرهنگ و هنر اولویت بدهید چراکه در دنیا نشان داده شده آن جا که فرهنگ و هنر از طرف دولتیان و بالایی ها هرگاه جدی گرفته شده، دیگر صنوف و مسائل جامعه به تدریج در ریل گذاری خود نهادینه شده و طبقات مختلف جامعه و دیگر وزارتخانه ها با بازوهای فرهنگی و هنری بهترین راهها رادرجهت توسعه همه جانبه سیاسی فرهنگی اجتماعی طی طریق کرده اند.
