به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، بسیاری از صنایع جهانی فیلم در گسترش نقش مسلمانان بر مدیوم سینما و رسانه توفیق چندانی نداشته اند. اغلب آنها دوقطبی بین مسلمانان "خوب" و "بد" ایجاد می کنند و حوزه روایت را به مسائل امنیت ملی ، جنگ و تروریسم محدود میکنند . به طور طبیعی ، بیشتر سفارش ها و تولیدات درباره مسلمانان در آثار تولیدی بر کلیشه ها و سیاست متمرکز بوده است.
از این رو سینما باید با گروه بین المللی مشارکت کنندگان ،به شکل قابل توجهی مرزهای پیرامون مسلمانان را در فیلم ها گسترش دهد و تجزیه و تحلیل محصولات خاص فرهنگی را ترویج و اشاعه دهد.
با این حال اکتشاف سینماهای منطقه ، تجزیه و تحلیل دقیق نویسندگان و فیلم سازان، مقایسه سینمای جهانی و شناخت پتانسیل ها و اکتشافات جدید هنوز وارد گود رقابت و مبارزه نشده است.
بررسی نقش های متعدد اسلام در سینما و شیوه های مختلف نمایش مسلمانان ،موضوعات متنوع و کلیدی دارد . از سویی محدودیت نحوه برخورد ما در حال حاضر با مسائل مربوط به مسلمانان در سینما ، اقدامات موثری در آینده در قالب تبلیغات وسیع می طلبد.
با بازنگری در ساختارها و منابع روش شناختی ،بررسی جغرافیای بصری جدید و مدارهای فراملی و رویکردهای عمیق ،استراتژی جدیدی را باید بازتولید کند. در نظر گرفتن موقعیت اسلام در جهان کنونی ، بررسی جوامع مختلف ، بررسی دیدگاه های جدید ، ترسیم جهت های جدید نظری و ارائه راه های نو برای درک تعارض در سینماضروری به نظر می رسد.
از سویی دیگر این سوال مطرح است که آیا مشکل هالیوود، اسلام و مسلمانان است؟ به نظر می رسد دوری جستن از سبک زندگی دینی و دین مدارانه در غرب عامل اصلی در تخریب چهره پیامبران الهی است.
تخریب و تفرقه افکنی میان پیروان انبیا و ادیان الهی توسط هالیوود یکی از سیاست های تعارض و اختلاف و از میان بردن وحدت فراملی است.
مساله اهانت به اولیاء الهی و مقدسات ادیان توحیدی امری جدید نیست. اهانت، استهزاء و تکذیب شیوه های رایج در مقابله با هدایت پیامبران و فراخوانی برای دوری از وحدت است. در این بین رسانه ها و انواع مدیا به خصوص سینما نقش توهین و تحریف تفرقه افکنی را عهده دار بوده و هر چند گاهی مصادیقی از این کارکرد رسانهای در غرب و حتی داخل جهان اسلام مشهود است.
فیلمهایی چون مصائب مسیح (ع)، آخرین وسوسه های مسیح (ع)، مصاحبه با محمد (ص)، فتنه، ده فرمان و ... نشان از رویکرد انحرافی، سیاسی و شریعت زدایی این تفکرات ضد همگرایی است.
عدم توانایی وشکست نسبی در مقابله با اسلام و گسترش مکتب اومانیستی و اسلام هراسی باعث شده که برای ایجاد اختلاف افکنی میان مسلمانان و منفی کردن جلوه اسلام میان مسیحیان و غربیان، از تکنیک های رسانه ای همچون سینما بهرههایی نصیب خود کنند .
با این حال ،همگرایی تحلیل گران مطالعات اسلامی ، هنرمندان و پژوهشگران مطالعات فیلم ، عالمان مطالعات دینی در ترویج وحدت از طریق مدیوم سینما، را راه برای اسلام گرایی و ترویج آن هموارتر می کند .