پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر/خوشبختانه پایین آمدن موج کرونا و کاهش مرگ و‌میر مصادف شده است با برپایی سی و سومین نمایشگاه کتاب و اولین اتفاق فرهنگی کشور بعد از دوسال خانه نشینی و قرنطینه و … حالا دیگر حال و هوای شهرهم کمی عوض شده است و جمعیتی از شهروندان و طالبان کتاب و کتابخوانی از دور و نزدیک به سمت مصلی بزرگ‌تهران روانه می شوند.
افرادی که دلشان برای تماشای عکس جلد کتاب و صفحات آن تنگ شده بودو مشتاقانی که این دوسال با کتاب صوتی سرگرم بودند حالا در فرصت پیش امده کتابها را از نزدیک لمس می کنند.
هر چند شاید دیگر از آن شور و شوق و عطش دانشجویان و خریدهای زیاد و کارتونی و تخفیفهای آنچنانی به علت قیمت گران کتابها خبری نیست ولی می توان امید داشت که جمعیتی که مطالبه مطالعه دارند اگرچه شاید توان خرید نداشته باشند ولی بالاخره این مکان را برای مدتی فارغ شدن از هیاهوی شهر و اشنایی با کتاب انتخاب کردند.
یکی از بخش‌های سی‌وسومین نمایشگاه کتاب تهران بخش انتشارات کودک و نوجوان است که مخاطبان و خانواده های این رده سنی خاص را به قسمت صحن پایینی مصلی می کشاند. بعضی غرفه ها برای کودکان میز و صندلی ترتیب دادند تا همانجا کتاب را بخوانند و بعد خریداری کنند در گوشه ای از غرفه ایستگاههای رنگ آمیزی ترتیب داده اند.یکی از غرفه ها المان های داستان را به صورت نماد عروسکی جیدمان کرده است تا کودکان در کنارآنها عکس یادگاری بگیرند.
بعضی غرفه ها در ترفندی جدید در ازای خرید 3 کتاب جایزه مدادرنگی می دهد و بعضی از نویسنده کتاب در غرفه دعوت می کنند و جشن امضا می گیرند.
همه برنامه های متنوع وجذاب در ایستگاهها و غرفه های کودک و نوجوان در جهت تشویق به خواندن و ترغیب مطالعه کودکان است ، غافل از اینکه ذهن و چشم کودکان و نوجوانان دوسالی است که با استقاده اجباری در دنیای مجازی و بازی های کامپیوتری آنچنان غرق در بازیها و محتویات مجازی شده است که کمتر این زرق و برق و جذابیت به چشمشان می خورد.
روزگاری بود که کتاب رقیبی برای خود نداشت و کودکان تنها سرگرمی و تفریحشان بازی در کوچه های شهر بود درآن زمان کتاب ها می توانستند با همان شکل و رنگ ساده شان جذابیتی برای کودکان محسوب شود.
کودکان کتاب های داستان را به همدیگر نشان می دادند که این کتاب هدیه ای است که از والدین یا مدرسه هدیه گرفته اند اما امروزه نشان دادن تبلت و گوشی های مدرن هدیه هایی است که کودکان از بزرگترها می گیرند و در فضای مجازیشان غرق می شوند.
با آنکه مادران و پدران امروزی با افزایش سطح سواد و آگاهی در جامعه و در پی آن بالا رفتن بینش و آینده‌نگری در میان والدین به پرورش کودکانی خلاق و باهوش اهمیت بیشتری برای کتاب خواندن فرزندانشان قائل می شوند و دوست دارند فرزندانشان را به خواندن تشویق می کنند ولی والدین امروز برای کتاب خوان کردن فرزندان کار سخت تری باید انجام دهند.
موضوع حائزاهمیت این است که چه کنیم تاکودکان ما به این معضل دچار نشوند و نسل آینده به سمت کتابخوانی سوق پیدا کند ؟ بسیاری کارشناسان تعلیم و تربیت کودک ، امروز خرید مدام کتاب و دادن هدیه کتاب و... ترفندهای تکراری را جوابگوی این نیاز نمی دانند و معتقدند شاید خریدن مدام کتاب یا این که برای او دائماً جایزه،کتاب بخرید تنها راه کتابخوان کردن بچه ها نباشدو یا حتی تکرارش می تواند اثر مخربی بر آنها بگذاردو نیاز به شیوه و راهکار جدیدی است .
امروزه ناشرین کتابها نیز سعی دارند با انتخاب سوژه های جدید و با رنگ ولعاب و انتخاب کاغذهای گلاسه و رنگ های جذاب یا اندازه های متفاوت این کشش را برای کودکان ایجاد کنند .بعضی ناشرین گاها برای جذب کودکان از همان شخصیت بازی کامپیوتری و انیمشن استفاده می کنند .
حتی "مصطفی رحماندوست" نویسنده کتاب کودک جهت کمک به این معضل و دورساختن کودکان از فضاهای غیر واقعی معتقد است باز هم خواندن کتاب های زرد می تواند کودکان را به خواندن و تشویق کودکان کمک کند .
رحماندوست در پاسخ به چگونه کتاب خوان کردن کودکان می گوید:خوراک زرد، کتاب زرد، مجله زرد و ... در همه جای دنیا وجود دارد و نمی‌توان با انتشار این کتابها مقابله کرد.
این نویسنده پیشکسوت مثالی را بیان می کند که فسنجان بهتر است یا ساندویچ؟ فسنجان خوب است اما اگر فسنجان ندارید همان ساندویچ را به کودکتان بدهید. برای آنها کتاب بخوانید ولو کتاب زرد. باید کتاب زرد هم به بچه‌هایمان بدهیم تا به کتاب خواندن علاقه‌مند شوند.
با اشاره به این نکته شاید والدین بتوانند شیوه های تشویقی کتاب خوانی برای کودکانشان را تغییر دهند و علاوه بر روش های کلیشه ای مرسوم ساعت کتابخوانی کودکان را تبدیل به ساعتی مفرح و جذاب برای کودکان تبدیل کنند تا به تدریج مطالعه به یک نیاز کودک تبدیل شود.
دیگر وقت آن رسیده که والدین خودشان هم الگوی کتابخوانی کودکانشان باشند و رفتارو سبک زندگی خود را تغییر دهند و زمانی از گوشی و موبایل هایشان دست بکشند و کتاب دستشان بگیرند ، انها باید انقدر برای کودکانشان کتاب بخوانند تا کم‌کم به کتاب خواندن علاقه‌مند شوند بی‌شک کم‌کم این عادت در زندگی‌شان شکل خواهد گرفت و گرنه به مرور شاهد مرگ آن یار مهربان دیروز خواهیم بود .
