راوی فتح: یادی از شهید آوینی در سالروز حماسه خرمشهر

شهید سید مرتضی آوینی اندیشمندی وارسته، محققی مکتبی، هنرمندی متعهد و جهادگردی متفکر و مخلص بود که با عقل عاشورایی، آیینه دار بسیجیان و رازدار" حقیقت " بود، سرچشمه های حکمت و شهود از قلبش بر زبان و قلمش جاری می‌شد.

او با شهادتش در رمل های فکه "راز خون"را آشکار و جاودانه کرد. قلم نورانی و صدای ملکوتی این شهید بزرگوار، مجموعه "مستند"روایت فتح " را به کاری ماندگار و ارزشمند در تاریخ مستند سازی جنگ و دفاع مقدس تبدیل کرد. شهید آوینی نگاهی نو و متعهدانه به هنر و از جمله سینما داشت و معتقد بود: "ما نمی توانیم مقلد غربی ها باشیم و با خودمان به اجتهاد برسیم". او "هنر" را عین "تعهد "می‌دانست و هنرمندان واقعی را رزم آورانی می‌دانست "که جبهه های عشق و شهادت، شرف و عزت از خون سرخشان رنگ گرفته است و شجره هنر اگر در این خاک خون آلود نبالد هنر نیست و نه آن که هنر نیست، بلکه عین بی هنری است".

و او هنرمندانه کربلایی شد چرا که معتقد بود: "هر شهیدی کربلایی دارد که خاک آن کربلا تشنه خون اوست. و زمان انتظار می کشد تاپای آن شهید بدان کربلا برسد، آنگاه خون شهید جاذبه خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روحش را از آن جا به سفری خواهد برد که برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت نیست."

سوم خرداد، سالروز فتح خرمشهر، انگیزه زیبایی است برای یادکردی از راوی فتح. هم او که خرمشهر حماسه‌آفرین را اینگونه روایت می‌کند: "خرمشهر از همان آغاز خونین شهر شده بود، خرمشهر خونین شهر شده بود تا طلعت حقیقت از افق غربت و مظلومیت رزم آوران وبسیجیان غرقه در خون ظاهر شود، و مگر آن طلعت را جز از منظر این آفاق می توان نگریست؟ آنان در غربت جنگیدند و با مظلومیت به شهادت رسیدند و پیكر هاشان زیر شنی تانكهای شیطان تكه تكه شد و به آب و باد و خاك و آتش پیوست اما.... كربلا مستقر عشاق است و شهید محمد علی جهان آرا چنین كرد تا جز شایستگان كسی در آن كربلا استقرارنیاید. شایستگان آنانند كه قلبشان را عشق تا آنجا انباشته است كه ترس از مرگ جایی برای ماندن ندارد...

*کارشناس نگارخانه، مدیریت فرهنگی هنری منطقه 18