«مهمونی» با زبانی رسا وشیوا در کنار سرگرمی، آموزش هایی نامحسوس و نرم را به مخاطب ارایه می کند. این ساخته ایرج طهماسب در کنار «کلاه قرمزی» یکی از معدود برنامه هایی است که بر اساس روانشناسی و جامعه شناختی برای مخاطب ساخته شده و با خلق فضاهایی شاد در قالب «کمدی موقعیت» پیام خود را انتقال می دهد.
طهماسب روی کمبودها و نقاط عطف زندگی قشز های مختلف سنی متمرکز کرده و نشان داده است که ساختن یک اثر خوب نیاز به دلقک بازی و کپی کاری از آثار خارجی ندارد، فقط قدری خلاقیت و شناخت محیط پیرامون و بهره گیری درست از نیاز مخاطب می خواهد .«مهمونی» ساختاری به‌روز دارد و در تناسب با مخاطب کودک و بزرگسال است.
برنامه ساز حتی می داند که مخاطب نیاز مبرم به شادی دارد. موقعیت را در کنار یک تالار عروسی سامان می دهد و نیز شخصیت هایی را در قالب «دی جی »به قصه راه داده است. برقراری ارتباط بین عروسک‌ها و شخصیت‌ها، داستان‌ها ،مبتنی بر اصل آموزش و تاثیرگذاری از نقاط شاخص مجموعه است .
پاسخگویی به نیازهای آنی و آتی همراه با عروسک هایی که روح و کالبد انسانی در آنها در جریان است وقتی با ذکاوت، شیرینی و آموزش همراه است موجب می شود این مجموعه مانند دیگر ساخته هایش، سال های سال همچنان پر مخاطب بماند. استفاده از عروسک های بچه، مگس و پشه که از فیگوراتیو شخصیت هایی از آدم های دور و بر همراه با بهره گرفتن ازصداهایی رئال و جاذب از نقاط قوت اثر است .
گفت‌وگوی طهماسب با میهمانان هم واجد پیامی مشخص برای مخاطبان است و باری تربیتی دارد. او ضمن دوری جستن و پرهیز از تاک شوی های کلیشه ای و بی محتوا که معطوف به زندگی شخصی هنرمندان است در هنگام مصاحبه ضمن به چالش کشیدن موضوع با آنان تلاش دارد تا آداب رفتاری و گفتاری در هر موقعیت و مکان را متناسب با همان شرایط به مخاطب آموزش دهد. تاکید بر اینکه مردم در جامعه احساس خود از دست داده اند در این گفتگو ها و قصه ها و روایت ها متبلور می شود و با تبحری خاص این احساس برای مخاطب احیاء می شود .
شخصیت مجری و ارتباطی که با عروسک ها دارد از جذابیت ها و شگردهای برنامه است. او خوب از تجربه های بازیگری اش استفاده می کند و چهره مردی آرام و دوست داشتنی و کودک دوست را نشان می دهد و با شخصیت هایی همراه است که گویا همچنان کودک هستند و بنابر بزرگ شدن ندارند.
یکی از نکات مهم این است که برنامه به شکل امروزی به علاقه و سلیقه نوجوانان و جوانان نسل کنونی می پردازد و در حین حال نگاهی جامعه شناسی به مسایل روز دارد. شخصیت بچه به کودکان کار اشاره دارد که در حسرت آغوش گرفتن و چیزهای از او دریغ شده و نداشته است.او تشنه‌ی محبت و کانون گرم خانواده است، نماد کودکانی است که محبت را از سوی خانواده و جامعه دریافت نکرده‌اند .طهماسب با ظرافت به این موضوع می‌پردازد و با بیانی شیرین دغدغه های آنان را مورد واکاوی قرار می دهد.
الفتی که در تمام قسمت ها جریان دارد برای مخاطب مطلوب است و کودکان و بزرگسالان را شریک دنیای خیالی می کند که ته مایه ای از دنیای واقعی دارد. برای نمونه شخصیت «قیمه» الگوهای کلیشه ای از مادربزرگ ها را می شکند و حس زیبا و رمانتیکی برای بیننده ترسیم می کند.
صمیمیت، شخصیت های دوست داشتنی، متن قوی، صداهای ارتباط گیر، اجرای نمایش ها و موسیقی ملل، جنبه های آموزشی و تربیتی و حضور میهمان هایی که در تبادل با طهماسب و شخصیت های عروسکی موثر عمل می کنند از عناصری است که موجب می شود این شخصیت های عروسکی در این حیطه بی رقیب باشند.
