جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۰۳:۱۲
کد خبر: ۱۲۴۹۳۳
|
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ - ۰۹:۴۷
مادران شاعر از زندگی با وزن و قافیه گفتند.
محفل شعر «یک لقمه زندگی» با شعرخوانی 10 شاعر- مادر در فرهنگ‌سرای خانواده برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، این محفل که از سلسله ‌نشست‌های شاعرانه کنگره ملی شعر خانواده «زیر یک سقف» است، چهارشنبه ۲۵ خردادماه برگزار شد. نفیسه سادات موسوی، نغمه مستشار نظامی، عارفه دهقانی، نرگس سادات میرمحمدی، نصیبا مرادی، ماهرخ درستی، الهام نجمی، راضیه جبه داری،  زهرا نظری و عاطفه جوشقانیان به شعرخوانی پرداختند.
نخستین مادری که به شعرخوانی پرداخت، نفیسه سادات موسوی بود. مطلع ترانه مادرانه او که به مرور یک روز بانوی خانه‌دار می‌پرداخت اینچنین بود:
روزم از نیمه شب شروع می‌شه
وقتی تو خونه هیچ صدایی نیست
فردا شام و ناهار چی بپزم
توی خونه چه چیزهایی نیست
بخش پایانی شعر موسوی این بود:
ظرف می‌شورم و پر از شکرم
فردا هم روز خوبی در پیشه
خونه آرومه ماه می‌خنده
روزم از نیمه شب شروع می‌شه
 موسوی با اشاره به هتک حرمت صورت گرفته به ساحت حضرت امام رضا(ع) گفت بعد از این اتفاق تلخ، همه ما خودمان را ملزم می دانیم که در هر فرصتی با خواندن اشعار رضوی به محضر ایشان ادای دین کنیم:
هر در كه از شميم حريمت معطر است
دروازه‌ی بهشت، گمانم همان در است
آنقدر جمعيت حرمت را گرفته كه
ترديد ميكنم نكند صبح محشر است
دیگر شاعری که در محفل شعر «یک لقمه زندگی» به شعرخوانی پرداخت، نغمه مستشار نظامی بود که حس مادری  و دشواری های آن را به زبان شعر سروده بود. بخشی از شعر وی این است:  
تا شعر آمد دردم آسان شد، خدا را شکر
مادر شدم او پاره جان شد، خدا را شکر
شوق شنیدن ریخت حتی گریه اش در من
لبخند زد  جانم غزلخوان شد خدا را شکر...
مستشار نظامی در ادامه ترکیب بندی درباره حضرت علی اصغر خواند که رهبر انقلاب پس از خواندن آن به وی صله داده بودند:
گلاب تازه در جام جهان آورده لبخندی
برای پاسدار دین، رباب آورده فرزندی
چه فرزندی که شهد از خنده هایش وام می گیرد
شکرزیر و شکر رفتار،شیرن تر زهر قندی
حضور مادرانه در محفل شعرای مادر
در ادامه نشست یکی از شاعران در حالی که دو فرزند کوچکش را به همراه داشت وارد سالن شد. عارفه دهقانی شاعر بعدی بود که پشت تریبون رفت و به خوانش شعری پرداخت که برای دخترش فاطمه حلما سروده بود:
چشمهایت ستاره ای روشن
صورتت قرصِ کاملِ ماه است
دلِ ما را به وجد آورده
خنده هایی که ناز و کوتاه است
چهره ات عالمانه و زیباست
عشقِ تو روح بخشِ خانه ی ماست
اسم و رسمِ تو "فاطمه حلما" ست
هردو بخشش قشنگ و دلخواه است
این مادر شاعر اثری تقدیم به حضرت ثامن الحجج(ع) کرد. شعر رضوی دهقانی این اثر بود:
جمع كردند و پس انداز... همه!
ما ولي خرجِ زيارت كرديم
چه نيازيست به دريا؟! وقتي
كه به چشمانِ تو عادت كرديم
دیگر شاعری که در این محفل شاعرانه به شعرخوانی پرداخت، نرگس میرمحمدی بود که شعر او در احوالات یک خانواده شهید بود:
 دنیا و هرچه بود در آن را جواب کرد
پل های شوم پشت سرش را خراب کرد
دائم به فکر محشر و میزان خویش بود
از مال شبهه دار اگر اجتناب کرد
...حالا منم که تاج سرم رفت و رفتنش
انگشتر عقیق مرا بی رکاب کرد
... تو بچه ی شهیدی و من همسر شهید
مارا به این مقام، شهید انتصاب کرد
آرزوی آزادی و آزادگی برای فرزند
در بخش دیگری از این محفل، نصیبا مرادی مادر شاعری بود که در شعرش در رویای آزادی و آزادگی را برای فرزندش آرزو کرده بود و بخشی از اثر او را با هم می‌خوانیم:
من مادرم! دردانه ام را شاد می‌خواهم
آینده‌اش را روشن و آباد می‌خواهم
با او سخن می‌گویم از رویای آزادی
دنیای او را دور از استبداد می‌خواهم

او را رها می‌پرورم، اما عفیف و پاک
اندیشه‌اش را جاری و آزاد می‌خواهم
 پرواز یادش می‌دهم در بی کران! اورا
 همچون کبوترهای گوهرشاد می‌خواهم...
برای یک مادر مدافع حرم
در ادامه محفل شعر مادرانه «یک لقمه زندگی» ماهرخ درستی شعری را از زبان رزمنده مدافع حرم، خطاب به مادرش خواند:
با خود شبی پیراهنت را میبرم مادر
بعدا برایت بهترش را می‌خرم مادر
بوی تر باروت و خون وقتی که می‌پیچد
با عطر نابت در جهانی دیگرم مادر
از لابه لابه ی سرخی سربندهایم باز
یا زینبی را بست، دستت بر سرم مادر...
الهام نجمی در این نشست دو اثر خواند؛ یکی اثری که شاعری‌اش را مدیون همراهی همسرش می‌دانست و دیگری شعری تقدیم به فرزندش. در شعر نجمی خطاب به همسرش آمده بود:
پناه من، دو چشم مهربان مردِ خانه است
صدای گرم او که دلنشین و عاشقانه است
برای خاطر عزیز او که همسر من است
همیشه خانه ام پر از لطافت زنانه است
دو قلب پاک و هم زبان، همیشه یاور همیم
اگر چه گاه زندگی غمی به روی شانه است
شعری که این مادر-شاعر خطاب به فرزندش خواند نیز چنین شروع شده بودک

تو آمدی به جهانم بهار آوردی
شکوفه بر تن باغ انار آوردی
برای مادری تو خدا نشانم کرد
به خسته جانی من تا قرار آوردی
صدای گریه تو، خنده های شیرینت
چقدر حال خوشِ بی‌شمار آوردی
راضیه جبه داری هفتمین شاعری بود که پشت تریبون رفت و شعری در وصف زندگی زنان شاعر خواند:
زن بود و هی شعر میریخت
در شیشه های مربا
میبافت با دست خالی
قالی به قالی خودش را
زهرا نظری تنها شعر طنز این شب شعر را خواند:
مشغول جاروکردن هال واتاقم
یک دفعه بیتی ناب می آید سراغم
فورا قلم می آورم تاثبت گردد
شعری بگویم از خودم حالا که داغم
احساس می ریزد همیشه از کلامم
دنبال مضمونهایی از وصل و فراقم
این دفتر شعرم کجا مانده دوباره!
ای وای بو می آید از سمت اجاقم!
...من یک هنرمندم به قول عمه جانم
حتی برای همسرم چشم و چراغم
اما به شوخی! گاه می گوید عزیزم!
من خسته ام از زندگی؛ فکر طلاقم
آخرین شاعر این مراسم، عاطفه جوشقانیان، مجری مراسم و از مسئولان برگزاری کنگره ملی شعر خانواده بود. وی در شعری به ستایش صبوری مادرش پرداخت:
دوباره قسمتت باید فقط یک لقمه نان باشد
که سهم همسر و فرزندهایت بیش از آن باشد
به من آموختی حتی مسیر آشپزخانه
برایم می تواند نردبان آسمان باشد
من از این مهربانی های بسیار تو فهمیدم
خدا باید چه اندازه صبور و مهربان باشد
بیا و شام را پیشم بمان، بد بگذران یک شب
که دریا می تواند پیش رودی میهمان باشد
وی در ادامه همچون سایر شاعران این محفل اثری را به حضرت امام رضا(ع) تقدیم کرد:
ای حصن محکم! شرط ایمان را عوض کردی
تفسیرهای سست قرآن را عوض کردی
...پیش از تو بوی تربت از ایران نمی آمد
تا آمدی خاک خراسان را عوض کردی
راحت می آید محضرت شاعر معذب نیست
مولای من! تعریف سلطان را عوض کردی
این نشست با عکس یادگاری شاعران و با حضور شیوا مقدم، رییس فرهنگسرای خانواده و برگزار کنندگان این آیین به کارخود پایان داد. این محفل از نشست های مقدماتی برگزاری دومین کنگره ملی شعر خانواده با عنوان «زیر یک سقف» بود.
نظر شما