دكتر عبدالرسول اروميهاي مدير گروه پلاستيك پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران در گفتوگو با خبرنگار شهر با بيان اين مطلب در باره ساخت پليمر هاي طبيعي گفت:"كيسههاي پلاستيكي طبيعي با استفاده از روشهاي بيو تكنولوژي و نانو تكنولوژي از مواد طبيعي وسنتزي كه تركيبي از مواد نفتي و مواد طبيعي مثل قندها، چربيها و ويتامينها هستند،ساخته مي شوند كه استحكام آنها مشابه كيسههاي پلاستيكي است كه براي حمل اجناس در فروشگاهها استفاده ميشود."
به گفته اين كارشناس پليمر هاي توليد شده توسط دانشمندان ايراني پس از مدفون شدن در خاك در طول مدت دو ماه به طور كامل تجزيه ميشوند.
به گزارش خبرنگار «شهر» توليد زبالههاي پلاستيكي در شهرها هميشه به عنوان يك مشكل بزرگ براي محيط زيست بوده است چرا كه اين مواد به دليل تجزيه ناپذير بودن گفته ميشود كه به طور متوسط 500 سال در محيط باقي مي ماند.
اين در حالي است كه با توجه به زياد بودن منابع نفتي در کشور؛ روند توليد ظروف يک بار مصرف پلاستيکي هر روز نسبت به روز قبل افزايش مي يابد . اين مواد نفتي به جاي اينكه در جهت ساخت قطعات صنعتي با کارآئي بالاتر و سود دهي بهتر استفاده شود متاسفانه براي ساختن كيسه ها و ظروف ارزان قيمت و کم بها مورد استفاده قرار مي گيرد که فقط چند لحظه استفاده شده اما وجودشان در طبيعت سال ها به يک معضل زيست محيطي تبديل مي شود که تجزيه شدن آن در طبيعت غير ممکن است .
براي رفع اين مشکل، محققان علوم زيستي در پي توليد پلاستيک ها و ظروف زيست تخريب پذير از منابع تجديد شونده مانند مواد قندي ، نشاسته اي و گياهان هستند. گر چه انحصار توليد اين پليمر ها در اختيار کشورهاي ايتاليا، آلمان ، انگلستان و آمريکا است ، اما ايران نيز توانسته با استفاده از تلفيق فناوري نا نو تكنولوژي و بيو تكنولوژي ساخت اين موادوتوليد تجهيزات آن را در کشور بومي كند.
استانداردهاي متعددي براي تعيين ميزان تخريب پذيري يک محصول در محيط زيست وجود دارد که عمدتاً به تجزيه 60 تا 90 درصد از محصول در مدت دو تا 6 ماه محدود ميشود. اين استاندارد در کشورهاي مختلف متفاوت است.
به گفته دكتر اروميه اي پليمر هاي توليد شده توسط محققان ايراني پس از مدفون شدن در خاك در طول مدت دو ماه كامل" تجزيه مي شوند . علت اين امر به دليل استفاده از نشاسته در تركيب پليمر هاي طبيعي است كه به سرعت در معرض آب و آفتاب به راحتي تجزيه شده و باعت تخريب مواد نفتي باقي مانده در تركيب پليمر مي شوند.
در توليد پليمرهاي زيستي طيف وسيعي از موجودات زنده مثل گياهان، جانوران و باکتري ها استفاده مي شود. چون اين مواد اساس طبيعي دارند، بنابراين توسط ساير موجودات نيز مورد مصرف قرار مي گيرند .
كارشناس پژوهشگاه پليمر و پترو شيمي ايران مي افزايد: "در ساخت پليمر هاي طبيعي انواع تركيبات قندي، چربي ها و ويتامين ها استفاده مي شود كه بسياري از آنها مانند آب پنير و هسته انگوربه نظر جزء مواد دور ريختني است در حالي كه با يك فرمول ساده تبدل به يك پوشش نگهدارنده و محافظ در تركيب پليمر ها مي شود. "
در بهره برداري از اين پليمرها دو موضوع بايد مورد توجه قرارمي گيرد؛نخست تجزيه سريع اين مواد در محيط زيست است به طوريكه بافت خاك را بر هم نزده و به راحتي با برنامه هاي مديريت زباله و بازيافت مواد از محيط خارج شوند و دوم اينكه خصوصيات مورد انتظار صنعت را از جمله دوام و کارايي را دارا بوده و از همه مهمتر، پس از برابري يا بهبود کيفيت نسبت به مواد معمول، قيمت تمام شده مناسبي داشته باشند
اروميهاي با اشاره به اينكه اين طرح با تصويب كميته شوراي شهر به طور گسترده در سطح فروشگاههاي شهروند اجراي ميشود تاكيد ميكند:" استفاده از اين روش براي نخستين بار صورت ميگيرد و از نظر اقتصادي مقرون به صرفه بوده و تمام مواد اوليه آن نيز به راحتي در داخل كشور قابل تهيه است كه تماما توسط كارشناسان و متخصصان داخلي توليد مي شود."
اجراي اين طرح در صورتي كه مصرف انبوه كيسه هاي پلاستيكي در فروشگاهها به امري اجتناب ناپذير تبديل شده است ،ضمن حمايت ازمحققان داخلي تاثير بسيار زيادي در كنترل آلودگي ايجاد شده توسط زباله هاي پلاستيكي در محيط زيست خواهد داشت.