خبرآنلاين- هشتاد و چهارمين دوره جوايز اسکار 26 فوريه 2012 (هشتم اسفند) برگزار خواهد شد و بحثهاي جدي درمورد نامزدها و برندگان احتمالي تا روز کارگر و پس از برگزاري جشنوارههاي تلورايد، ونيز و تورنتو آغاز نميشود.
با اين حال، حدس زدن درمورد رقباي اسکار هيچ وقت زود نيست، بخصوص که امسال رقباي احتمالي اساتيد فيلمسازي مانند استيون اسپيلبرگ، مارتين اسکورسيزي، ترنس ماليک و رومن پولانسکي همين طور مولفان جوانتر مانند جيسن ريتمن، جرج کلوني، الکساندر پين و کامرون کرو هستند.
آخرين «هري پاتر» ميکوشد جدي گرفته شود
از آنجا که تعداد نامزدهاي اسکار بخش بهترين فيلم از دو سال پيش به 10 فيلم افزايش پيدا کرده، حداقل يک جا براي بلاکباسترهايي مانند «آواتار» و «آغاز» هست. امسال چه فيلمي ميتواند به فهرست راه پيدا کند؟
«هري پاتر و يادگاران مرگ: قسمت 2» يک گزينه است، هرچند، نزديکان به استوديو برادران وارنر ميگويند اين استوديو فعلا تنها به اکران آخرين فيلم «هري پاتر» فکر ميکند و بعد به جوايز فکر خواهد کرد.
«هري پاتر و يادگاران مرگ: قسمت 2» به آکادمي علوم و هنرهاي سينمايي آخرين فرصت را ميدهد تا از مجموعهاي که تقريبا 6.4 ميليارد دلار در دنيا فروش داشته، تقدير کند.
مسئله اين است که فيلمهاي قبلي «هري پاتر» تنها به صورت پراکنده در بخشهاي فني نامزد شدهاند. بنابراين آخرين فيلم مجموعه که 15 ژوئيه افتتاح ميشود، براي نامزد شدن در بخش اصلي بايد به لحاظ احساسي حرف خاصي براي گفتن داشته باشد.
ديگر فيلمي که ميتواند از حوزه سينماي سرگرمکننده به فهرست راه پيدا کند، «سوپر 8» به کارگرداني جي. جي. آبرامز است. به هر حال، اين فيلم نوعي اداي احترام به فيلمهاي اول استيون اسپيلبرگ مانند «آروارهها» و «ئي. تي» است که هر دو فيلم نامزد اسکار بهترين فيلم شدند، آن هم در دوراني که تنها پنج فيلم ميتوانستند در اين بخش نامزد شوند.
کار منتقدان سينما از پاييز آغاز ميشود
آکادمي خيلي وقتها به حرف منتقدان گوش نميدهند، اما موجي که آنها راه مياندازند هيچ ضرري ندارد. «درخت زندگي» ترنس ماليک که ماه مه پيش برنده جايزه نخل طلاي کن شد، همين حالا هم نام خود را به عنوان فيلمي که حتما بايد ديد مطرح کرده است.
اي. او. اسکات منتقد نيويورک تايمز در نقد ستايشآميز خود بر اين فيلم از ماليک به عنوان يک فيلمساز «بصري» ياد کرده، هرچند کنت توران از لس آنجلس تايمز در اظهار نظري - که شايد از سليقه آکادمي خبر بدهد - از «سبک غامض و فاصلهدار» او انتقاد کرده است.
در مقابل، «نيمهشب در پاريس» وودي آلن با تحسين خيلي از منتقدان مواجه شده است. فيلم فرانسوي و صامت «هنرمند» هم ميتواند به همين اندازه مورد توجه قرار گيرد. چند فيلم نيز در فصل پاييز اکران ميشوند که همه ميتوانند نظر منتقدان را جلب کنند.
جيسن ريتمن کارگردان و دايابلو کدي فيلمنامهنويس فيلم «جونو» در «بزرگسال جوان» با بازي چارليز ترون بار ديگر در کنار هم قرار گرفتهاند. الکساندر پين کارگردان «Sideways» فيلم «فرزندان» با بازي جرج کلوني را آماده نمايش دارد.
کلوني خود درام سياسي «The Ides of March» را کارگرداني کرده و کامرون کرو با «ما يک باغوحش خريديم» با بازي مت ديمن و اسکارلت جوهانسن بازميگردد.
شايد امسال سال بعضي بازيگران باشد
امسال ميتواند بالاخره سال لئوناردو ديکاپريو باشد. هر سال همه درمورد حداقل يک کارگردان يا يک بازيگر به توافق ميرسند. ديکاپريو در «جي. ادگار» کلينت ايستوود که 14 دسامبر اکران ميشود نقش جي. ادگار هوور اولين رئيس پليس فدرال آمريکا را بازي کرده و با همين نقش دلخواه ميتواند امسال در مرکز توجه آکادمي قرار گيرد.
ديکاپريو تاکنون سه بار نامزد اسکار بوده، اما برنده نشده و همين ميتواند او را در فهرست افراد تحت تعقيب آکادمي قرار دهد.
از سوي ديگر، مريل استريپ نميتواند بگويد هيچوقت برنده اسکار نشده - او براي فيلم سال 1982 «انتخاب سوفي» برنده اسکار بهترين بازيگر زن شد و براي فيلم سال 1979 «کريمر عليه کريمر» هم اسکار بهترين بازيگر زن مکمل را برد - اما از آن زمان به بعد 12 بار نامزد بوده (درمجموع 16 بار نامزدي) و هميشه مراسم را دست خالي ترک کرده است.
استريپ امسال «بانوي آهنين» را دارد که در آن به نقش مارگارت تاچر نخست وزير پيشين بريتانيا ظاهر شده و به استناد حرف آنهايي که بخشهايي از اين فيلم را امسال در بازار فيلم کن ديدند، همه چيز براي بازگشت او فراهم است.
کريستوفر پلامر بازيگر پيشکسوت دو سال پيش با «ايستگاه آخر» بسيار مورد توجه قرار گرفت و براي اولين نامزد اسکار شد، اما چون جايزه نبرد، اين احتمال هست که براي بازي در نقش مردي که همسرش را از دست داده در فيلم «تازهکارها» بار ديگر در مرکز توجه قرار بگيرد.
مارتين اسکورسيزي و جادوي سهبعدي
در شرايطي که فيلمهاي سهبعدي در گيشههاي فروش با موانعي روبرو هستند، مارتين اسکورسيزي ميخواهد با «هوگو کاباره» که 23 نوامبر اکران ميشود، ثابت کند بايد سينماي سهبعدي را جدي گرفت.
در حالي که «آواتار» جيمز کامرون و «آليس در سرزمين عجايب» تيم برتن تلفيقي از فيلم زنده و سکانسهاي «پرفورمنس-کپچر» هستند، «هوگو کاباره» اولين فيلم سهبعدي کاملا زنده خواهد بود که بخت خود را در اسکار ميآزمايد.
«هوگو کاباره» بر مبناي رمان کودکانه و پرفروش «اختراع هوگو کاباره» نوشته برايان سلزنيک ساخته شده و اين نويد را ميدهد که در مقايسه با ديگر آثار اسکورسيزي که به خاطر فيلم «مردگان» برنده اسکار بهترين کارگردان شد، حال و هوايي سبکتر و بيشتر مورد پسند خانوادهها داشته باشد.
داستان درباره پسر جواني است که در سالهاي 1930 در پاريس زندگي ميکند. او برخوردي جادويي با ژرژ ملييس يکي از پيشگامان سينما در دنياي واقعي (با بازي بن کينگزلي) دارد که اکنون اسباببازي درست ميکند.
اسکورسيزي که با سبکهاي بصري پيشگام بيگانه نيست، با ذوق و شوق فرمت جديد را پذيرفت. او درباره فيلمبرداري سهبعدي ميگويد: « هر نماي سهبعدي سينمايي است که مجدد بررسي شده است، داستاني از نو بررسيشده. اينکه چگونه داستاني را با تصوير بيان کني.»
رقابت مجدد هاروي و اسکات
در سالهاي اخير جوايز اسکار محل رويارويي دو دو تهيهکننده بوده است. اسکات رادين تهيهکننده نيويورکي سال 2008 براي «پيرمردها کشوري ندارند» اسکار بهترين فيلم را به خانه برد، اما پارسال اين هاروي واينستين توزيعکننده «گفتار پادشاه» بود که با شکست «شبکه اجتماعي» رادين، پيروز شد.
امسال هم اين دو تهيهکننده مقابل هم قرار ميگيرند. رادين سه فيلم را که بالقوه ميتوانند رقيب باشند، تهيه کرده است: درام بيسبالي «مانيبال» با بازي براد پيت به نقش بيلي بين، مديرعامل تيم بيسبال اوکلند اتلتيکس؛ اقتباس سينمايي ديويد فينچر از «دختري با خالکوبي اژدها» و اقتباس استفن دالدري از رمان «فوقالعاده بلند و بيش از حد نزديک» نوشته جاناتان سافران فور با موضوع 11 سپتامبر.
در همين حال، استوديو واينستين هنوز تاريخ اکران تمام فيلمهاي خود را مشخص نکرده، اما خود را براي نمايش «بانوي آهنين»، «هنرمند»، «هفته من با مريلين» با بازي ميشل ويليامز به نقش مريلين مونرو آماده ميکند.
دو نمايش روي پرده نقرهاي
انتقال يک اثر از روي صحنه به پرده سينما ميتواند خطرناک باشد، اما استيون اسپيلبرگ و رومن پولانسکي ميخواهند خلاف جريان آب شنا کنند. اسپيلبرگ روي فيلم «اسب کارزار» کار ميکند که دريم ورکس از 28 دسامبر روانه سينماها ميکند.
داستان درباره يک اسب - که در دوران جنگ جهاني اول از سوي سوارهنظام به ميدان نبرد فرستاده ميشود - و پسري است که دنبال او ميگردد. اسپيلبرگ «اسب کارزار» را مبناي رماني کودکانه به همين نام نوشته مايکل مورپرگو ميسازد که سال 2007 در لندن روي صحنه رفت و امسال در برادوي اجرا شد و نامزد پنج جايزه توني هم است. روي صحنه تئاتر گروهي عروسکگردان به اسب جان بخشيدند، اما در فيلم از اسبهاي واقعي استفاده ميشود.
از سوي ديگر، رومن پولانسکي با يک چالش متفاوت روبروست. او «خداي کشتار» ياسمينا رضا را مبناي يک اقتباس سينمايي قرار داده است. داستان درباره دو خانواده پولدار است که براي حل و فصل دعواي بچههايشان در مدرسه همديگر را ميبينند و هرچند در ابتدا ارتباط آنها متمدنانه است، اما در نهايت خودشان به وحشيگري رو ميآورند.
روي صحنه تمام اين رويارويي در يک اتاق نشيمن روي ميدهد و لحن کار تلفيقي از فضاي طنزآميز اثار نيل سايمون و فضاي تلخ ادوارد آلبي است. نسخه پولانسکي که تنها «کشتار» نام دارد، ميتواند تلختر باشد.
ماجراهاي تن تن ميتواند رقابت انيميشن را تعريف کند
در مراسم اسکار سال 2007 «Happy Feet» کارتون «ماشينها» را شکست داد و اسکار بهترين فيلم انيميشن را دريافت کرد. امسال هم «2 Happy Feet» و «ماشينها 2» به نمايش درميآيند، اما انتظار رويارويي مجدد آنها نداشته باشيد.
در ميان انبوه دنبالهها، کارتون پرهيجان «ريو» توليد استوديو فاکس ميتواند مدعي باشد، همين طور «رنگو» پارامونت که پر از ارجاع به فيلمهاي وسترن مانند «ظهر» («ماجراي نيمروز») است.
سئوال اصلي درمورد «ماجراهاي تن تن: راز اسب شاخدار» (23 دسامبر) است که اسپيلبرگ را به عنوان تهيهکننده و کارگردان و پيتر جکسون را به عنوان تهيهکننده با خود دارد.
اسپيلبرگ براي ساخت فيلمي انيميشن از مجموعه قصههاي مصور هرژه از تکنيک «پرفرمونس-کپچر» استفاده کرد. گروهي از انيماتورها هميشه با اين تکنيک مشکل داشتهاند و همچنان پيروزي «Happy Feet» - که در آن از سيستم «موشن-کپچر» هم استفاده شده بود - بر «ماشينها» را قبول ندارند.
هرچند برابر با قوانين آکادمي، «موشن-کپچر» به تنهايي يک تکنيک انيميشن نيست و فيلمهاي انيميشن بايد فريم به فريم خلق شود.