پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۲۰:۲۴
کد خبر: ۵۴۱۸۵
|
تاریخ انتشار: ۰۹ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۰:۳۷
در دعاي روز دهم ماه مبارک رمضان مي خوانيم: خدايا توفيق توکل شايسته به درگاهت را نصيبم فرما و نعمت بهره‌مندي از لطف و کرمت را به من عطا کن.
به گزارش گروه اجتماعي «شهر»، مرحوم آيت‌الله احمد مجتهدي تهراني، شرح کوتاهي بر دعاهاي روزانه ماه مبارک رمضان دارد. متن زير مربوط به دعاي روز دهم است که در زير مي خوانيد:
 
دعاي روز دهم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحيم
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فيهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلينَ عَلَيْکَ
وَاجْعَلْنى فيهِ مِنَ الْفاَّئِزينَ لَدَيْکَ
وَاجْعَلْنى فيهِ مِنَ الْمُقَرَّبينَ اِلَيْکَ
بِاِحْسانِکَ يا غايَةَ الطّالِبينَ.


به نام خداوند بخشنده مهربان

خدايا مرا در اين روز از متوکلان درگاهت قرار ده
و مقرر نما در اين روز از کامروايان حضرتت
و مقربان درگاهت باشم
به حق احسانت اي نهايت همه جويندگان

شرح دعاي روز دهم ماه مبارک رمضان


تمام امور دنيا و آخرت و هرچه در عالم وجود دارد به امر خداوند کار مي کند؛ «ان الامر کله لله» يعني به درستي که تمام امور به فرمان خداوند است» و تمام کليدهاي غيب نزد اوست «و عنده مفاتح الغيب لا يعلمها الاهو» يعني : و کليد خزائن غيب نزد خداوند است (که) کسي جز خدا بر آن آگاه نمي باشد. و هر گاه اراده الهي اقتضا کند که امري صورت پذيرد بدون هيچ درنگي صورت خواهد گرفت. « ذا قضي امرا فانما يقول له کن فيکون» يعني “هنگامي که (خداوند) اراده امري را کند به محض آنکه بگويد موجود باش، پس موجود خواهد شد و همه عالم فرمانبردار ذات اقدس اويند.


پس با توجه به اين آيات در مي يابيم که انسان در هر کاري که مي خواهد انجام دهد بايد به خداي (قادر و متعال) که خالق و آفريدگار اوست توکل کند چرا که امير مومنان حضرت علي (ع) فرموند: هر کس بر او توکل کند او را کفايت نمايد و هر کس از او بخواهد مي پردازد و هر کس براي خدا به محتاجان قرض دهد وامش را بپردازد و هرکس او را سپاس گويد پاداش نيکو دهد.


خداوند نيز در قرآن مي فرمايد: « فاذا عزمت فتوکل علي الله ان الله يحب المتوکلين» يعني: پس هنگامي که اراده نمودي (که کاري را انجام دهي) پس بر خداوند توکل نما (که) همانا خداوند توکل کنندگان را دوست دارد.


فائزين چه کساني هستند؟


«واجعلني فيه من الفائزين لديک »؛ و مرا در اين روز از کساني که سعادت مي يابند قرار ده. فائز به معناي سعادتمند است که به کسي گويند که خداوند او را به واسطه عمل به دستوراتش به رحمتش وارد کرده و از عذابش دور ساخته است چنانچه در قرآن مي فرمايد: « قل اني اخاف ان عصيت ربي عذاب يوم عظيم» يعني: بگو که از عذاب روز عظيم (يعني قيامت) مي ترسم که معصيت پروردگارم را انجام دهم. و در آيه بعد مي فرمايد: «من يصرف عنه يومئذ فقد رحمه و ذلک الفوز المبين» يعني: کسي که از عذاب روز قيامت در امان بماند و از او عذاب برداشته شود پس به تحقيق به رحمت الهي وارد شده است که اين سعادتمندي آشکار است. و آنان که از معصيت پروردگار خويش اجتناب مي کنند يقينا خداوند از آنان راضي است.


اين رضايت سرچشمه از رضايت مخلوق به قضا و قدر پروردگار است به طوري که خداوند در قرآن مي فرمايد: «رضي الله عنهم و رضواعنه ذلک الفوز العظيم» يعني: خداوند از ايشان راضي است و آنان از خداوند راضيند که اين رستگاري و سعادتمندي بزرگ است. که ما نيز از خداوند مي خواهيم در اين روز ما را از کساني قرار دهد که به فوز عظيم دست يافته اند...


« واجعلني فيه من المقربين اليک باحسانک يا غايه الطالبين »؛ و مرا در اين روز از کساني قرار ده که مقرب درگاه تواند به لطفت اي نهايت خواسته درخواست کنندگان». کساني که به خداوند نزديکترند و در پيشگاه او آبرومندند که تقواي الهي را پيشه کنند چرا که خداوند در قرآن مي فرمايد: ان اکرمکم عند الله اتقکم. و اگر به واژه رسول اکرم(ص) توجه کنيم و آيه «ولکم في رسول الله اسوه حسنه» را در نظر بگيريم مي توانيم دريابيم که کساني که مي خواهند نزد خداوند آبرويي پيدا کرده و مقرب درگاه او گردند با توجه به آيه «يا ايها الذين امنوا تقوالله و ابتغواليه الوسيله» بايد به آيه « اطيعوالله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منکم» يعني “خداوند و رسولش و برگزيدگان از ايشان (يعني اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام) را اطاعت نماييد” عمل نموده تا بتوانند جزء کساني قرار گير که مقرب درگاه الهي هستند.

نظر شما