-
- |
-
- |
-
- |
-
- |
-
جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۰۳:۱۶
ساعت : ۰۳:۱۶
به گزارش شهر و به نقل از زنان پرس، نمايش تصوير زنان در تلويزيون و به طور کلي نمايش تصاوير تاثيري جدي روي رفتار، ذهن و ذائقه‌ي جامعه دارد. به طور کلي، تصويرها چه در قالب عکس و چه در قالب فيلم، مي‌تواند ذائقه‌ي جامعه و ذهن‌ها را تغيير دهد. تصاوير ارائه شده از آدم‌ها در شغل‌هاي مختلف تصورات عمومي را شکل داده و پس از مدتي، ذهنيت مخاطبان بر اساس همين تصاوير و فيلم‌ها شکل گرفته و بر اساس آن‌ها قضاوت مي‌کنند. نمايش تصوير زنان در قالب آگهي‌هاي تبليغاتي، در قالب بازيگر‌ان فيلم‌ها و يا در قالب مجري برنامه‌هاي تلويزيون، نوع انتظارات و ذائقه‌ي مخاطبان را تغيير مي‌دهد.
به احتمال زياد شما نيز عکس و داستان زندگي زناني را که دچار بيماري انورکسيا(کم اشتهايي عصبي) شده‌اند ديده و شنيده‌ايد. شايد معروف‌ترين‌شان ايزابل کارو باشد که به خاطر شغل خود(مدلينگ) سعي کرده است که وزن خود را از حالت طبيعي پايين‌تر نگه دارد و سرانجام به اين بيماري دچار شده است. يا آنا کارولينا رستون؛ وي در حالي که با قد ??? سانتيمتر فقط ?? کيلوگرم وزن داشت در سن ?? سالگي درگذشت.
ين اتفاقات شايد بدترين نوع اتفاقات در اين ميان باشد. مهم‌تر از اين، اتفاقي‌ست که در ذائقه‌ي عمومي جامعه ايجاد مي‌شود. اين تصاوير، ارزش‌ها را براي مخاطبان معرفي و مشخص مي‌کنند. ارزش لاغر بودن، ارزش قدبلند بودن ارزش چروک نداشتن، ارزش نداشتن هيچ لک و جوش در صورت، و … . اين تصاوير و اين شخصيت‌ها به ما نشان مي‌دهند که چه باشيم. و چه چيزي باشيم بهتر و پسنديده‌تر هستيم. اين در حالي‌ست که اين تصاوير و فيلم‌ها، ايده‌آل‌هايي از زن‌ها را در ذهن ما مي‌نشانند و به طور ناخودآگاه، مردان چنين زناني را بيشتر مي‌پسندند و ذائقه‌شان بر همين اساس شکل مي‌گيرد. اين در حالي‌ست که اين نمونه‌ها يا بسيار کم هستند و يا اصلا وجود خارجي ندارند. و يا براي اين‌که يک زن بتواند اين شکلي باشد، بايد همه‌ي زندگي و وقت و پول‌ش را هزينه کند تا به اين معيارها نزديک شود.
در بسياري از موارد نيز موفق نمي‌شوند و اين‌چنين است که ممکن است احساس شرم و خجالت و گناهکار بودن بکنند. در واقع نمي‌توان در جنبه‌هايي از شکست جلوگيري کرد، چون اين ايده‌آل همان کمال مطلق است که تقريبا وجود ندارد. اين تصويرسازي‌ها اعتماد به نفس و عزت نفس زنان را تحت تاثير قرار داده و براي مردان نيز انتظاراتي غيرواقعي از زنان دور و برشان ايجاد مي‌کند.
رجوع بسياري براي عمل‌هاي زيبايي ناشي از اين ذهنيت است که بايد خود را به اين ايده‌آل‌ها نزديک کنند. آمارهاي روزافزون عمل‌هايي زيبايي نشان مي‌دهد که اين تصاوير توانسته‌اند، التهابي در جامعه ايجاد کنند و جامعه براي نزديک شدن به اين معيارها و ايده‌آل‌ها تلاش کند. در بسياري از موارد نيز اين‌چنين نمي‌شود. انتظارات ايجاد شده در ذهن مردها، وقتي اثرات منفي مي‌گذارد که زن‌هاي زندگي‌شان را آن‌طور که تصور مي‌کردند نمي‌بينند و هميشه احساس خسارت و عدم موفقيت در انتخاب همسر به آن‌ها دست مي‌دهد.
شيوع استفاده از لوازم آرايشي در ايران و صورت‌هايي که ديگر با خود واقعي شخص فاصله دارد، فاجعه را بيشتر به نمايش مي‌گذارد. احتمالا اين اخبار را تا به حال بارها خوانده و شنيده‌ايد: «کشور ايران در زمينه مصرف محصولات آرايشي و بهداشتي در منطقه دومين کشور محسوب مي‌شود»، «سن مصرف لوازم آرايش در ايران پايين‌تر از ميانگين جهاني است»، «خانم‌هاي ايراني يک سوم مصرف لوازم آرايشي خاورميانه را به خود اختصاص داده‌اند».
در عين حال، ورود فيلم‌ها، سرال ها و با در دسترس قرار گرفتن تصاوير ساکنان کشورهاي ديگر در اينترنت، قدرت تبليغات بيشتر نمايان مي‌شود. چنان که زني زيباتر دانسته مي‌شود که جوان، لاغر، سفيد، بلوند و چشم آبي باشد. به احتمال زياد، در نظرسنجي‌هايي مي‌توان پي برد که فرد ايده‌آل بسياري از مردان دقيقا همين ويژگي‌ها را دارد. چيزي که در ايران عملا بسيار کم امکان‌پذير است و مي‌توان گفت حتي غير ممکن است. براي همين است که لوازم آرايشي و تصويرسازي زن‌ها براي شوهران‌شان و براي اين‌که دل‌خواه آنان باشند، دقيقا با همين معيارها همخوان و ارزيابي مي‌شود. به احتمال زياد يکي از پرمصرف‌ترين رنگ موها در ايران، بلوند است و نشأت گرفته از همين ذهنيت‌سازي‌هايي‌ست که رسانه‌ها ايجاد کرده‌اند.
اين اتفاق نه فقط در ايران که در کشورهايي مثل آمريکا نيز سال‌هاست که رخ داده است. «در آمريکا، از ???? تا ???? تعداد عمل زيبايي ??? درصد افزايش داشته است و به رقم ?? ميليون در سال رسيده است. در واقع اين شامل ???? افزايش در عمل‌هاي زيبايي مثل بوتاکس، ليزر(اکثرا صورت) بوده است و ??? % افزايش در عمل‌هاي جراحي واقعي مثل کاشت سينه، ليپوساکشن(چربي‌برداري) و رفع افتادگي پلک که ميزانش الان به بيشتر از ? ميليون در سال رسيده است.»
در چنين فضايي، زنان بر اساسي ظاهر و قيافه‌شان است که مورد قضاوت قرار مي‌گيرند و اين‌که بر همين اساس قضاوت مي‌شوند، مسئله‌اي‌ست که باعث مي‌شود تا نسبت به آن حساسيت بيش از حدي نشان دهند.
تصاويري که در داروخانه‌ها و بر روي لوازم آرايشي، داروهاي خوراکي، و لوازم بهداشتي از زنان قرار دارد، دقيقا همين ذهنيت‌ها را ايجاد و تقويت مي‌کنند.
تصويرسازي زنان در صدا و سيما نيز نه با شدتي اين‌چنين، اما در همين مسير قرار دارد. «راستش را بگو» و «کلاه پهلوي» دو سريالي هستند که هم‌اکنون پخش مي‌شوند و زنان آن، زناني هستند که ايده‌آل‌هايي را از لحاظ زيبايي به جامعه القا مي‌کنند. زنان اين دو سرالک، به شدت گريم شده و آرايش شده هستند.
تصويرسازي ذهني از زن‌ها، در حالي که در صورت کلي، در جامعه چنين زن‌هايي کم‌تر حضور دارند در همان مسيري‌ست که در نهايت منجر به بروز مشکلاتي مي‌گردد. زناني آراسته، با لباس‌هايي مرتب و گاه فاخر، صورت‌هايي مرتب‌شده، ابروهايي رنگ شده و به شدت با دقت تزئين شده، پوست صورتي صاف و بي‌هيچ لک و خط چيزهايي‌ست که به زنان القا مي‌کند که بايد اين‌طور باشند و به مرد القا مي‌کند که زنان بايد اين‌طور باشند.
مسئله نه فقط در سرال ها که در کارتون‌ها و انيميشن‌هايي که مخاطب اوليه آن‌ها کودکان هستند نيز قابل بررسي‌ست. تصويرسازي در کارتون‌ها و انيميشن‌ها قديمي‌تر البته مناسبت‌تر از وضعيت فعلي‌ست. به خصوص اين تاثير را در مدارس دخترانه، حتي در مقاطع پايين نيز مي‌توان دريافت.
