به گزارش خبرنگار شهر، موافقان اين سايتها با اعلام اين كه «مخالف گسترش ازدواجهاي اينترنتي هستيم» حمايت خود را با دادن مجوز به سايتهاي همسريابي اعلام كردهاند آنها براي جلوگيري از ازدواجهاي اينترنتي مدام هشدار ميدهند اما از طرفي ديگر از سايتهاي همسريابي حمايت ميكنند چرا كه معتقدند سايتهاي همسريابي با هدف ترويج ازدواج فعال هستند اما چترومها محتواي متفاوتي دارند.
اين سايتها تنها با يك جستجوي اينترنتي يافت ميشود « شما قادر خواهيد بود تا با استفاده از اين سرويسها، نزديك ترين فرد يا افرادي كه با معيار هاي شما مطابقت دارند را بيابيد.» اين جملهاي است كه از همان ابتدا شما در يك سايت همسريابي، با آن روبرو ميشويد و هر جستجوگر ازدواجي را وسوسه ميكند تا براي يك بار هم كه شده با آدمهايي كه «پروفايل» ازدواج تشكيل ميدهند آشنا شود.
مشاهده بخش آماري يكي از اين سايتها در ميانه روز نشان ميدهد بين 71 تا 161هزار بازديدكننده به ثبت رسيده است و بيشتر كاربران آن افراد تحصيلكرده با مجموعهاي از انواع ليسانسها هستند كه به دنبال جفت خود ميگردند. متقاضيان ويژگيهاي خود را ثبت ميكنند و ويژگيهاي همسر دلخواهشان را هم ميگويند تا مسوولان سايت از ميان جمعيتهاي عضو به همديگر معرفي شوند.
اگرچه بسياري از كارشناسان هيچ تفاوتي بين ازدواج از طريق سايتهاي همسريابي و يا چترومها قائل نيستند اما مسوولان سازمان ملي جوانان از اين شيوه ازدواج حمايت ميكنند.
سيد محمد عليموسوي مباركه عضو كميسيون اجتماعي مجلس برخي سايتهاي همسريابي كه از طريق سازمان ملي جوانان مجوز فعاليت گرفتهاند، را مجاز ميداند و درباره سايتهايي هم كه بدون مجوز از هيچ ارگان يا سازمان خاصي در زمينه همسريابي فعاليت ميكنند انتقاد ميكند .
اين در حالي است كه مصطفي اقليما، رييس انجمن علمي مددكاري ايران در اين باره ميگويد: «بيشتر كساني كه در سايتهاي همسريابي ثبتنام ميكنند قصد ازدواج ندارند و فقط براي تفريح و سرگرمي چنين كاري ميكنند.»
او درباره آشناييهاي اينترنتي هم ميگويد: «هنوز فرهنگ ما توانايي پذيرش اين گونه آشناييها را ندارد چرا كه جوانان به دروغ خود را در فضاي مجازي معرفي ميكنند.»
سعيده فارغالتحصيل رشته محيط زيست درباره ثبتنام در اين سايتها صريحا" ميگويد: كاملا مخالفم. او ميگويد: «اگر كسي قصد ازدواج داشته باشد خارج از فضاي مجازي نيز ميتواند به نيت خود برسد و ثبتنام برخي جوانان در اين سايتها تنها جنبه سرگرمي دارد چرا كه در گذشته والدين بدون اينترنت ازدواج كردهاند.»
فاطمه دانشجوي فوقليسانس حقوق بينالملل نيز معتقد است: فرهنگ ازدواج از طريق اين سايتها در ايران وجود ندارد و براي من قابل اعتماد نيست چراكه دروغگويي در فضاي حقيقي در به وضوح ديده ميشود چه برسد به فضاي مجازي.
اما مهدي كارشناس كامپيوتر نظري متفاوت از بقيه دارد او ميگويد: «آدم كه قرار نيست با هندوانه دربسته ازدواج كنيم چراكه آشنايي در اين فضاي مجازي به فضاي حقيقي كشيده ميشود و تصميم گيريهاي نهايي در آنجا انجام ميشود.» او اين سايتها را متفاوت از چترومها ميداند و معتقد است: «در اين روش ارتباطات كاربرها گروهي است و افراد شناسنامه دار هستند.»
*آيا سايتهاي همسريابي بحران ازدواج را حل ميكند؟
آمارها نشان مي دهد سرانه ازدواج در استان تهران نسبت به ساير استانها کمتر است. در مقابل اما آمار طلاق در اين استان به شدت افزايش يافته است.
اين در حالي است كه به گفته دكتر غلامعلي افزوز رييس سازمان نظام مشاوره و روانشناسي كشور به ازاي هر هزار دختر متولد شده 1005 پسر متولد شده است و به ازاي هر هزار دختر در آستانه ازدواج 1018 پسر در آستانه ازدواج وجود دارد.
آمارهاي مربوط به تعداد طلاق و ازدواج، تعداد پسران و دختران مجرد و هشدارهايي كه كارشناسان در ارتباط با بالا رفتن ازدواج مي دهند براي بخش مطالعات و تحقيقات سازمان ملي جوانان غريبه نيست اما تا كنون در برابر اين سوال كه سايتهاي همسريابي تا كنون براي ازدواج جوانان موفق عمل كردهاند؛ پاسخي ندارد.
دكتر افروز با رد ماهيت مراكز همسريابي ميگويد: به هيچوجه اعتقادي به اين سيستم براي معرفي دختر، پسرها براي ازدواج به هم ندارم و آن را باطل ميدانم. وي در گفتوگو با خبرنگار "شهر" گفت: پيامبراكرم(ص) فرمودند: پرصوابترين واسطهگري در گستره حيات، واسطهشدن براي امر ازدواج دختر و پسر است، اما مراكزي كه در اين رابطه تحت عنوان همسريابي رونق گرفته، بيشتر بدنبال انگيزههاي مالاندوزي و تبليغات خود هستند كه متأسفانه برخي افراد را دچار سرخوردگي شديد كردهاند.
وي افزود: در خصوص چت رومها تاكيد ميكنيم كه اين فضاها امن نيستند و آسيبها و پيامدهاي بعدي براي فرد و خانواده و جامعه به همراه داشته است.
اما عباس محمدياصل، جامعهشناس و مدرس دانشگاه علامه طباطبايي قبل از گفتن مزايا و معايب ازدواجهاي اينترنتي به اين اشاره ميكند كه ايران با پديدهاي به نام "بحران ازدواج" مواجه است.
به اعتقاد اين جامعهشناس راهاندازي سايتهاي همسريابي در چنين شرايطي بحران ازدواج جوانان را حل نميكند و براي تاييد سخنانش به نتايج تحقيق مركز مطالعات و پژوهشهاي جمعيتي آسيا و اقيانوسيه اشاره ميكند: « از هر 100 مورد ازدواج در كشور دو مورد ازدواج اينترنتي است. اين آمار نشان ميدهد كه با توجه به مشكلات پايهاي جوانان از جمله بيكاري، هزينه بالاي تشكيل خانواده از جمله گراني مسكن عمدهترين عوامل ازدواج نكردن جوانان است و تا وقتي اين مشكلات وجود داشته باشد راهاندازي و فعاليت سايتهاي اينترنتي همسريابي و ازدواجهاي اينترنتي بحران ازدواج را حل نميكند. »
اين جامعهشناس ميگويد: "به نظر ميرسد شكلهاي سنتي پيدا كردن زوج مناسب در جمعيت متراكم كنوني، گمنام شدن افراد در جامعه شهرنشين و افزايش فردگرايي جوانان در مقابل ساختار سنتي جامعه از جمله عوامل گرايش جوانان به استفاده از اينترنت و برقراري ارتباطهاي اينترنتي است."
*قربانيان فضاي وب !
"پسران در چتها قصد سرگرمي دارند اما دختران به قصد دوستي و يا حتي ازدواجاند." اين يافته تحقيق رييس انجمن علمي و مددكاري است.
تحقيق روي دانشجويان اين استاد دانشگاه را به اين نتيجه رسانده كه در فضاي وب دختران آسيب فراوان ميبينند: "دختران زود وابسته ميشوند و حتي ممكن است آبروي آنها در خطر باشد چرا كه عكس و زندگي خصوصي خود را برملا كرده است."
اقليما رابطههاي كنوني اينترنتي را فاجعه ميخواند: "نبود امنيت اجتماعي و فشارهاي بيروني منجر ميشود جوانان به فضاي مجازي پناه ببرند در حالي كه اگر پسر يا دختر جواني امكان برقراري ارتباط با جنس مخالف خود را در فضاي واقعي جامعه داشت هرگز به دوستيابي اينترنتي متوسل نميشد.
به باور رييس انجمن مددكاري دوستيهاي اينترنتي در ايران پيامدهاي منفي بسياري را براي جوانان در بر دارد چرا كه جوانان در فضاي مجازي تصوير واقعي خود را ارايه نميدهند و اين تصوير دروغين موجب ميشود به محض برقراري ارتباط دچار مشكل شوند.
عباس محمدي اصل هم با تاييد اين نكته ميگويد: "ارايه تصوير نمايشي و دروغين در فضاي مجازي ناشي از واقعيت در بيرون جامعه است. اين فضاي كاذب در زندگي واقعي وجود دارد كه به فضاي مجازي هم منتقل ميشود."
اگرچه تعداد چند هزار نفري بازديكنندگان و آنلاين بودن روزانه 100 تا 300 كاربر در سايتهاي همسريابي بيانگر اپيدمي شدن اين پدپده نيست اما بررسي آسيب شناسي ازدواجهاي اينچنيني بيش از پيش احساس ميشود و اظهار نظرهاي بدون كارشناسي ميتواند معضل جديدي را به همراه داشته باشد.