به گزارش شهر، احمد وکیلی اظهار داشت: متاسفانه مشکلاتی که در نحوه‌ی برخی مدیریت‌ها در حوزه‌ی هنرهای تجسمی وجود دارد، باعث می‌شود آن‌طور که باید احقاق حق نشده و به مسائل مالی و بودجه‌ی این بخش توجه نشود. هنر سینما امروز تبدیل به هنر روز دنیا و مملکت ما شده، ولی کسی متوجه نیست که سینما از هنرهای تجسمی تغذیه می‌کند و از عناصر بصری که از خلاقیت هنرمندان تجسمی نشات می‌گیرد، استفاده می‌کند.
او افزود: اگر متولیان فضایی را ایجاد کنند که به هنرهای تجسمی آن‌گونه که شایسته‌ی آن است توجه شود، خواهیم دید که توجه مادی و معنوی به هنرهای تجسمی بیشتر می‌شود. درک و گسترش این حوزه، حتی در هنرهای دیگر مانند سینما هم تاثیرگذار خواهد بود. متاسفانه بی‌توجهی به این حوزه در حدی است که هنوز در دولت جدید، مسئولان و متولیان جدید آن انتخاب نشده‌اند.
این هنرمند نقاش همچنین گفت: مسئله‌ی بعدی به جایگاه هنرمندان در اجتماع برمی‌گردد. هنرمندان تجسمی زحمت زیادی در راه هنر خود می‌کشند و در وجود آن‌ها جاه‌طلبی نمی‌بینیم. در دوران تیموریان و صفویه که اوج هنرهای تجسمی در ایران بود، هنرمندان ارج و قرب خاصی در جامعه داشتند؛ به گونه‌ای که شاه عباس بر دستان رضا عباسی بوسه زد.
توجه به هنرمندان به آن‌ها اعتماد به نفس می‌دهد که به دوران اوج هنر برگردند. اما تحقیر از این بالاتر که مثلا برای آن‌ها حقوق ناچیزی در نظر می‌گیرند که ندادنش خیلی بهتر از دادنش است.
وکیلی در ادامه به حمایت نادرست بخش خصوصی از هنرهای تجسمی اشاره و عنوان کرد: متاسفانه حمایت بخش خصوصی نیز در این سال‌ها به جای نفع، ضررهایی را به این بخش وارد کرده است. حمایت از کارهای پراکنده‌ای که بدون هیچ جنبه‌ی ذهنی و فکری مستقل خلق شده‌اند و ارتباطی با گذشته‌ی تاریخی ندارند و به جنبه‌ی غربی آن‌ها توجه بیشتری می‌شود، فایده‌ای در جهت ارتقای هنر ما نداشته است.
او همچنین با اشاره به تعداد بالای هنرمندان نقاش در حوزه‌ی هنرهای تجسمی، گفت: هر هنری در جایگاه خود دارای ارزش و زیبایی است، اما متولیان باید هنگام اختصاص بودجه به برخی شرایط خاص مانند بالا بودن تعداد هنرمندان نقاش از سایر هنرمندان هنرهای دیگر حوزه‌ی تجسمی توجه داشته باشند و آن را در نظر بگیرند.
احمد وکیلی متولد سال 1340 و فارغ‌التحصیل رشته‌ی نقاشی از دانشگاه تهران است. او در سال 1364 اولین نمایشگاه انفرادی‌اش را برگزار کرد و طی سال‌های فعالیت خود نمایشگاه‌های متعدد دیگری را در داخل و خارج از کشور برپا کرده است.
آثار وکیلی همچنین در سال‌های 1370 و 1372 برگزیده‌ی نمایشگاه آسیایی و در سال 1372برگزیده‌ی نمایشگاه بین‌المللی تهران شده‌اند. او همچنین به تدریس در دانشگاه مشغول است.
