پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳
ساعت : ۱۶:۵۷
کد خبر: ۷۹۰۲۱
|
تاریخ انتشار: ۰۱ تير ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۶
سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران امسال با رویکردی تازه، طنزی فاخر را به روی صحنه آورده که در آن لبخند مخاطب با کمی تفکر همراه است و با فکاهه فاصله دارد.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، پدیده ها لزوما اتفاقات عجیب و غریب نیستند؛ همینکه صدا و سیما هنوز هم می تواند برنامه تازه ای را به رخ مخاطبانش بکشد که لا اقل از نظر ساختار دچار کلیشه نباشد، پدیده مهمی اتفاق افتاده است.

و البته در این پدیده تازه شهرداری تهران هم سهم بسزایی دارد. اتفاق جالب اینجاست که سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران پس از سالها آزمون و خطا بالاخره پذیرفت که ذایقه مخاطبان در این سالها کم و بیش تغییر کرده است. شهرداری تهران که در سالهای گذشته برای خنداندن مردم تهران پولهای زیادی صرف جنگهای سطحی و ژانگولربازی و مسابقه صندلی بازی و پشتک واروهای مثلا خنده داری از این دست کرده بود امسال با رویکردی تازه، طنزی فاخر را به روی صحنه آورده است. طنزی که در آن لبخند مخاطب با کمی تفکر همراه است و با فکاهه فاصله دارد.

برنامه لبخند تهران _ که به زعم نویسنده این سطور می توانست نام بهتری داشته باشد_  با دکوری ساده اما دوست داشتنی و صمیمی به مدت 30 شب در ماه شعبان برای مخاطبان تهرانی در فرهنگسراهای مختلف تهران به روی صحنه می رود و از طریق شبکه آموزش صدا و سیما مخاطبان فراوانی را جذب کرده است. شبکه ای که در یکی دو سال گذشته موضوع طنز را جدی گرفته و تا حد زیادی رسالت شبکه نسیم را نیز به دوش کشیده است. شکی نیست که بسیاری از مخاطبان بالقوه سیما که از سطح پایین برنامه های سیما دلگیر بودند پس از پخش سه سری مسابقه طنز قندپهلو با تلویزیون آشتی کرده اند و امروزه شبکه آموزش می تواند ادعا کند که مخاطبانی دارد که پیش از این مجموعه تنها مخاطب رسانه های مکتوب به حساب می آمدند. مخاطبانی که در روزگار نو، شمارشان اندک نیست اما همواره قربانی مخاطبان عام قرار می گیرند و در سطح برنامه سازیهای شبکه هایی که بیشتر برای جذب عوام الناس دغدغه دارند نادیده گرفته می شوند.

تهیه کننده و کارگردان مسابقه طنز قندپهلو در کار جدیدش _لبخند تهران_ با زیرکی نشان داد که توانمندیهایش در حوزه تولید برنامه های طنز، تنها به حوزه شعر محدود نمی شود و وارد شدن آیتم هایی دیگری از طنز فاخر در حوزه هنرهای نمایشی و تصویری و کلامی و تجسمی، باعث شده است که برنامه لبخند تهران طیف گسترده تری از مخاطبان سیما را با سلایق متفاوت جذب کند و توفیق بیشتری در اقبال مخاطب داشته باشد و چه بسا ورود ژانرهای گوناگون هنری به مسابقه قندپهلو نیز بتواند به تحولات بسیار مثبتی در تولیدات سازمان صدا و سیما منجر شود.

لبخند تهران در حوزه طنز به معنای عام آن هم پدیده مثبتی است. علاوه بر اینکه در این برنامه طنز جدی از هزل و هجو و فکاهه به خوبی فاصله گرفته است، مجری این برنامه در بخشهایی از اجرا کاملا از فضای طنز بیرون می آید و با مهمانان برنامه وارد بحثهای بسیار جدی درباره طنز می شود. این موضوع نشان دهنده این مطلب است که ارتقای سطح دانش مردم درباره طنز جدی، در کنار خنداندن آنها نیز از اهداف جدی طراحان این برنامه بوده است.

مهمانانی که تا به حال در این برنامه با مردم سخن گفته اند نیز از جمله کسانی هستند که در حوزه طنز جدی کارهای ارزشمندی انجام داده اند ؛ حضور چهره هایی نظیر اسماعیل امینی، سعید بیابانکی، احمد عربانی، رامبد جوان، مسعود فروتن، بهنام تشکر، قاسم رفیعا و .... نشان دهنده اعتبار این برنامه در بین فعالان طنز فاخر بوده است.

این برنامه نشان داده است که برای وارد شدن به فضاهای جدید از جرأت و جسارت کافی برخوردار است. لبخند تهران هنر نمایشنامه خوانی را که سالهاست رونق چندانی ندارد بدون ترسِ از دست دادن مخاطب تلویزیونی احیا می کند و برای این کار متن عمیقی چون عشق آباد میرباقری را انتخاب می کند و بدون حضور چهره های معروف، توجه مخاطب را به متن به عنوان اساس اثر نمایشی معطوف می کند.

لبخند تهران حتی نمایش رادیویی را در قاب تلویزیون به تصویر می کشد تا مردم از تماشای نادیده های خود لذت ببرند و حضور افکتور را با چشم ببینند.

 لبخند تهران معرفی ژانر استندآپ کمدی را به عنوان هنری نوپا در برنامه کاری خود قرار داده است. حسین کلهر که اجرای این بخش را به عهده دارد به خوبی دریافته است که نباید مخاطب را به هر قیمتی بخنداند و دغدغه های او برای ایستادن بر سکوی طنز فاخر و سپس خنداندن مخاطب به خوبی از اجرای او قابل مشاهده است.

آیتمهای گزارشی و بداهه گوییهای نادر ختایی نیز از نمکهای این برنامه است.

با وجود اینکه جای خالی رضا رفیع و ناصر فیض در لبخند تهران احساس می شود، سازندگان این برنامه نشان دادند که طنز فاخر بیشتر از اینکه قائم به اسمها و افراد باشد قائم به تفکری است که طنز جدی را حتی در فضایی غیر رقابتی اما جذاب، در مقایسه با گونه های عام تر طنز _ که البته جایگاه خود را دارد_  محترم می شمارد و قدر می نهد.

بابت این برنامه باید به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران و شبکه آموزش که مردم سراسر ایران عزیز را در برنامه های مفرح مردم تهران در اعیاد شعبانیه شریک کرده است، دست مریزاد گفت.

در پایان آرزو دارم که طنز در سرزمین عزیز ما هر روز بیشتر از دیروز جدی گرفته شود.
نظر شما