شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۰۸:۴۱
کد خبر: ۷۹۴۷۲
|
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۰:۵۲
مجیدرضا مصطفوی در نشست نقد و بررسی فیلم «انارهای نارس» در فرهنگسرای فردوس گفت: کار در سینمای تجاری را دوست ندارم، سعی می‌کنم فیلمی بسازم که دغدغه‌های جامعه را نشان دهد.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، عصر دوشنبه (سوم شهريور ماه) نمایش و نشست نقد و بررسی فیلم «انارهاي نارس» در قالب شصت و سومين برنامه خانه فیلم فردوس با حضور مجيدرضا مصطفوي (كارگردان و تهيه كننده)، آرش الياسي (مجري طرح و سرمايه گذار)، بهروز معاونيان (مديرصدابرداري)، حسن روح پروري (طراح صحنه و لباس)، مهدي تراب بيگي(نويسنده)، آنا نعمتي، شبنم معززي، رابعه مدني (بازيگران) و محمدرضا لطفی مجری و منتقد برگزار شد.
  
محمدرضا لطفی (مجری – منتقد) در ابتدای این نشست درباره اين فيلم گفت: وقتي يك فيلم اولي با سرمايه مستقل تن به معادلات تحميلي سينماي بدنه نمي دهد و فيلمي با پيام انساني مي سازد فارغ از اينكه كيفيت اثرش چيست بايد او را تشويق كرد و به او دست مريزاد گفت.
 
«انارهاي نارس» به عنوان فيلم اول يك فيلمساز اثر قابل قبولي است و از پيامی انساني حرف مي زند. مصطفوي مشخص است كه به دنبال يك سينماي انساني و شريف است و بايد او را تشويق كرد تا اين راه را ادامه دهد، نمي خواهم بگويم «انارهاي نارس» يك اثر تمام عيار و بي نقص است، قطعا اين فيلم هم مانند تمام آثار عيب و ايراداتي دارد، اما يك ويژگي خوب در آن نهفته است كه دروغ نمي گويد و ادا در نمي آورد. فضاي فيلم شايد با مناسبات سينماي تجاري و گيشه فاصله داشته باشد، اما روح اثر مي تواند در مخاطب عام هم حتي اثر كند و فكر مي كنم اگر مصطفوي سينماي خود را پيدا كند و در همين مسير پخته شود قطعا آينده خوبي در انتظار او خواهد بود.

مصطفوی: روحیاتم با سینمای تجاری همخوان نیست
 
در ادامه مجيد رضا مصطفوي کارگردان «انارهای نارس» اظهار داشت: قبل از ساخت این فیلم چند سال تدوینگر سینما بودم. تدوینگر فیلم‌هایی از جنس فیلم‌های مستقل جشنواره‌ای؛ در مجموع روحیاتم با سینمای تجاری همخوان نیست. کار در سینمای تجاری را دوست ندارم شاید چند سال یکبار بتوانم فیلم بسازم ولی سعی می‌کنم فیلمی مستقل بسازم و دغدغه‌های جامعه در آن نشان داده شود.
 
وی افزود: اگر بخواهیم خوشبینانه به این موضوع نگاه کنیم 70 درصد آدم های جامعه از جنس ذبیح و انسی هستند، در واقع یک اتفاقاتی افتاد که ما فراموش کردیم که چرخه‌های اقتصادی کشور را چه کسانی به حرکت در می‌آورند.
 
آنا نعمتی: دغدغه بازی در نقش‌های متفاوت را داشتم

آنا نعمتي بازیگر نقش انسی در فیلم «انارهای نارس» گفت: من همیشه دغدغه بازی در نقش‌های متفاوت را داشتم و تجربه نقش‌ها و جنس فیلم‌های متفاوت را دوست داشتم. نقشی که در این فیلم بازی کردم شاید واقعا یکی از آرزوهایم بود و فکر می‌کردم هیچ وقت این اتفاق نیافتد و دلم می خواست یک بار هم که شده این تجربه را داشته باشم. به خاطر جنس فیزیک، صدا و یا صورت؛ هیچ وقت هیچ یک از کارگردانانی که من با آن ها کار کرده بودم جسارت این که این تپیپ کار نقش را بدهند نداشتند.
 
وی افزود: من از بازی در این نقش ترس داشتم ولی آقای مصطفوی با آرامش و اعتماد به نفس با من صحبت کردند که جرات بازی در این نقش را به من دادند؛ فیلمنامه اینقدر کامل بود که بار اول که آن را خواندم آنقدر ریز به شرح صحنه، حس و سکانس ها پرداخته شده بود که متوجه نشدم چه فیلم سختی است و تازه در دفعات بعدي دورخوانی به سختی کار پی بردم.

نعمتی خاطرنشان کرد: در چند سال اخیر بیشتر کارهای من با کارگردانان کار اول و دوم بوده است به دلیل این که احساس می کنم انگیزه و دغدغه شان برای کار خوب بسیار است. این کارگردانان بیشتر نگاه و دغدغه مردم را می شناسند و همین طور که می بینید اغلب با سرمایه شخصی فیلم می سازند.
 
تراب بیگی: داستان «انارهای نارس» شخصیت محور است

در ادامه اين نشست مهدي تراب بيگي كه به اتفاق مجيدرضا مصطفوي فيلمنامه را نوشته است، توضيح داد: ما قصه‌ای کم حجم را انتخاب کردیم چون این داستان شخصیت محور است و در واقع زنی را داشتيم که اول وابسته به شوهرش است و مردهای دور و برشان کودک هستند، چیزی که از اول مد نظر بود استقلال انسی بود. شخصیت انسی برای آقای مصطفوی خیلی روشن بود و تمام تلاش ما پرداختن به درون اين شخصيت ها بود.
 
وی افزود: متاسفانه بعضي‌ها ما را متهم به سياه نمايي مي‌كنند كه اين نگاه كاملا غلط است. در فيلم ما به شدت و كرات نشانه‌هايي از اميد و عشق و محبت و خوبي و مهرباني وجود دارد.

الیاسی: دورنمای اقتصادی نداشتیم
 
در ادامه اين بحث آرش الياسي مجري طرح و سرمايه گذار فيلم اظهار داشت: این پروژه پیشنهاد آقای مصطفوی بود و ما هیچ دورنمای اقتصادی نداشتیم بلکه دورنمای ما رسيدن به هدفمان بود و این که نشان دهیم در این قشر از جامعه انسانیت و زندگی شرافتمندانه هنوز وجود دارد و از بین نرفته است.
 
وی با بیان این که انگیزه سرمايه گذاري در فيلم می‌تواند بازگشت مادی باشد و يا بازگشت معنوی، گفت: اساسا در فيلم هايي كه به بدنه و گيشه تعلق ندارند برگشت پول و سود در رتبه دوم قرار مي گيرد و هدف نخست چيز ديگري است. فكر مي‌كنم همين كه در جامعه به اندازه خودمان توانستيم حرفمان را بزنيم به سود رسيده‌ام و خوشبختانه در اولين شروع بين المللي در جشنواره مسكو كه جزو جشنواره‌هاي الف دنياست فیلم توانست در بخش اصلي و در بين شانزده فيلم پذيرفته شده قرار گيرد و اين يعني رسيدن به خواسته و هدف اصلي.
 
در ادامه اين نشست حسن روح پروري طراح صحنه و لباس اين فيلم و كانديدای دريافت سيمرغ در جشنواره، گفت: فیلم نامه بسیار دقیق و با تمام جزئیات نوشته شده و همين نشان مي داد كه نويسنده و كارگردان روي تك تك عناصر فكر كرده اند و مي دانند كه چه مي خواهند. اساسا بر اين باورم كه طراح صحنه مانند يك كارگردان كه با بازيگران مختلف قصه و فضا را معرفي مي كند و پيش مي برد، با لوكيشن‌هاي مختلف قصه را معرفي مي‌كند. در واقع ابزار اجرايي يك طراح صحنه لوکيشن‌هايش است و من در «انارهاي نارس» با فيلمنامه‌اي روبه‌رو بودم كه تنها سه لوكيشن مختصر اصلي داشت و متوجه شدم كه هرآن چيزي كه قرار است در صحنه خلق كنم و به وجود بياورم تا حس و حال منتقل شود در اين سه جا خلاصه مي شود. به همين دلیل شروع كردم به فكر كردن و تركيب كه چگونه مي شود در كمترين زمان ممكن اين لوكيشن ها معرفي شوند.
 
در بخشی دیگر از این نشست شبنم معززي ديگر بازيگر اين فيلم درباره نقش خود توضيح داد: سارا برای من نقشی بود كه  در عین سادگی خاص بود، در فیلمنامه دکتر سارا پررنگ تر بود ولی در تدوین برای تندی ریتم  یکسری از پلان ها را حذف کردند. این شخصیت را دوست داشتم چون در عین کوتاهی با توجه به این که در فیلمنامه پر رنگ بود روزنه امیدی برای انسی به شمار مي رفت.
  
وی گفت: دکتر سارا را به خاطر سادگی و نزدیکی به شخصیت خودم كاملا باور كرده بودم و احساس می کنم نسبت به پزشکی که وظیفه اش را در چارچوب شغلی انجام می دهد مهربانی خاصی داشت.
 
در پايان بهروز معاونيان مدير صدابرداري اين فيلم گفت: يكي از ويژگي هاي اين فيلم اين بود كه طراحي صدا قبل از فيلمبرداري صورت گرفته بود و اين گونه نبود كه ما تازه سر صحنه برويم و ببينيم كه چه كار مي توانيم انجام دهيم. در این فیلم سعی کردیم به یک لحن متناسب و خوب برسيم تا مظلومیت طبقه کارگری که  به طبقات پايين تر سقوط مي كند نشان داده شود. صدا روح فیلم است و مخاطب يك فيلم در خودآگاه خود در ابتدا با صداي يك فيلم ارتباط روحي برقرار مي كند. شما فیلم آواتار را كه میلیاردها برايش خرج شده را با صداي بسته تماشا كنيد. مطمئن باشيد بيشتر از ده دقيقه نمي توانيد آن را تحمل كنيد. به جرات مي گويم كه روح فیلم صدايش است و اين صداست كه با بیننده ارتباط برقرار می کند.

در پایان این مراسم با اهدای لوح تقدیر و هدایا از عوامل فیلم "انارهای نارس" تقدیر شد.

سلسله نشست های نقد و بررسی فیلم «سکانس» هر دو هفته یکبار (دوشنبه ها) ساعت 18 در فرهنگسرای فردوس واقع در فلکه دوم صادقیه، بلوار فردوس، بعد از چهارراه مخابرات برگزار می شود.
نظر شما