به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در ابتدای این نشست تعدادی از داستان‌های اعضا قرائت و نقد و بررسی شد. سپس محمدرضا گودرزی با اشاره به همینگوی، گفت: سبک ویژه او در نوشتن، همینگوی را نویسنده‌ای بی‌همتا و بسیار تأثیرگذار کرده بود. در سال ۱۹۲۵ نخستین رشته داستان‌های کوتاهش، در زمانه ما، منتشر شد که به خوبی گویای سبک خاص او بود. خاطراتش از آن دوران که پس از مرگ او در سال ۱۹۶۴ با عنوان «عید متغیر» انتشار یافت، این کتاب برداشتی شخصی و بی‌نظیر از نویسندگان، هنرمندان، فرهنگ و شیوه زندگی در پاریس دهه ۱۹۲۰ است.
وی در ادامه افزود: از مهم‌ترین رمان‌های همینگوی «پیرمرد و دریا» است که جایزه نوبل را برایش به ارمغان آورد. او در این کتاب به حوزه زندگی پیرمردی چنگ می‌اندازد که روزی قلمرو بزرگ دریا در حیطه اقتدارش بود و عروسکان خوش خرام دریا بیوه‌هایی بوده‌اند درمانده در تار و پود تورش و اینک زندگی او به پایان خود می‌رسد، در آرزوی بزرگ‌ترین صیدش دل به دریای بزرگ می‌سپارد و بزرگ‌ترین صیدش را به چنگ می‌آورد. ولی آن قدرتی که بتواند شاهکار آخرین خود را به ساحل بکشد ندارد و چیزی جز اسکلت به ساحل نمی‌آورد. همینگوی در «پیرمرد و دریا» شکوه قلمرو دریا را با افت و خیز زندگی دراز یک صیاد در هم می‌آمیزد و از این آمیزش زندگینامه‌ای سرشار از اندوه برای صیادی از پا افتاده فراهم می‌کند. برخی از نقادان گفته‌اند این کتاب با «موبی دیک» اثر هرمان ملویل برابری می‌کند.
وی با اشاره به داستان «آدمکش‌ها»، بیان کرد: این داستان درباره تشرف است. یعنی شخصیت داستان از مرحله ناآگاهی به آگاهی می‌رسد. هرچند که نویسنده تحت تاثیر رسانه و سینما این داستان را نوشته است.
گودرزی ضمن قرائت داستان «آدمکش‌ها» نوشته همینگوی، گفت: این داستان درباره نوجوانی است که می‌فهمد جامعه پر از خشونت است و گانگستر‌ها با پلیس و قدرت سیاسی همدست هستند. این شناخت او را دچار تعارض می‌کند. همینگوی در این داستان نشان می‌دهد که هر کس قدرت را نقض کند محکوم به نیستی و نابودی می‌شود.
کارگاه داستان نویسی «محفل داستان» روز سه شنبه ۲۰ بهمن ماه با حضور محمدرضا گودرزی و علاقمندان ادبیات داستانی در فرهنگسرای گلستان برپا شد.
