به گزارش «شهر» به نقل از دويچه پرس،در سال گذشته در پي شيوع گسترده آنفولانزاي خوکي در جهان و افزايش آمار تلفات آن، بنابر تصميم اتخاذ شده در جلسه کارشناسان ويژه سازمان بهداشت جهاني، درجه هشدار و احتمال ابتلا به اين بيماري به 4ارتقا يافت. با افزايش درجه‌ي هشدار سازمان بهداشت جهاني در مورد ابتلا به اين بيماري، توليد انبوه واکسن آغاز شد. بسياري از کشورها در سفارش واکسن آنفولانزاي خوکي با هم به رقابت پرداختند.
اما تحقيقات کارشناسان مسائل بهداشتي نشان مي‌دهد که شمار کساني که بر اثر ابتلا به اين بيماري جان باخته‌اند در مقايسه با تلفاتي که آنفولانزاهاي ديگر سالانه بر جاي مي‌گذارند، بسيار پايين است. حال پرسش اين است که آيا سازمان بهداشت جهاني(WHO) و صنعت داروسازي در مورد آنفولانزاي خوکي تباني کرده بودند؟
شوراي اتحاديه‌ي اروپا بررسي اين ظن را آغاز کرده است. در جلسه‌‌ي استماعي که به همين منظور برگزار شد، پرسش اصلي اين بود که چگونه يک ويروس آنفولانزاي بي‌خطر توانست بزرگترين کمپين را که منجر به گسترش ترسي بي‌سابقه در تاريخ در ميان مردم شد، به راه بيندازد. لوک هسل، نماينده‌ي صنعت داروسازي اروپا و کاجي فوکودا نماينده‌ي سازمان بهداشت جهاني، دو کارشناس برجسته در امور بهداشتي، پاسخ دهندگان در اين جلسه بودند. توضيح نماينده‌ي کنسرن داروسازي اروپا شنيدني است:« ما اين کار را انجام داديم، چون از ما خواسته شده بود.» و نماينده‌ي WHO اضافه مي‌کند: «پيش‌بيني چگونگي و سرعت انتشار يک پاندمي، غير ممکن است.»
اما چند ماه پيش قضيه به اين سادگي نبود. روزي نبود که از سرعت شيوع آنفولانزاي خوکي و تعداد تلفات آن در روزنامه‌ها و تلويزيون و اينترنت خبري نباشد. در آن زمان کارشناسان سازمان بهداشت جهاني، نسبت به ابتلاي صدها هزار تن به ويروس اچ1ان هشدار مي‌دادند. در ماه ژوئن 2009 سازمان بهداشت جهاني با افزايش درجه‌ي هشدار براي آنفولانزاي خوکي وضعيت اپيدمي جهاني اعلام کرد. خبرنگاران و سياستمداران با اين هشدار، دچار هيستري جهاني ازنوع آنفولانزا شدند که تنها در آلمان منجر به خريد 50 ميليون واکسن توسط دولت شد، واکسن‌هايي که بايد به فروش مي‌رسيدند.
اکنون سخن از اين است که مشکل اصلي به احتمال زياد ويرو‌س‌هاي عامل آنفولانزاي خوکي يا مرغي نيستند، بلکه بيشتر ترسي همه‌گير است که اين ويروس‌ها با خود مي‌آورند.
پرفسور اولريش کيل که در زمينه‌ي بيماري‌هاي واگيردار تحقيق مي‌کند معتقد است که: «در كشوري مانند آلمان سالانه 360 هزار انسان بر اثر بيماري‌هاي قلبي جان مي‌سپارند، 210 هزار تن بر اثر ابتلا به انواع سرطان و 500 نفر مبتلا به بيماري ايدز. اين درحالي است که بر اثر آنفولانزاي مرغي يا سارس کسي نمرد. چيزي که امروزه شاهد آن هستيم اسراف بي‌نظير منابع در بخش بهداشت و درمان در سطح بين‌المللي است.»
