به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بزرگداشت جلال آل احمد با حضور شخصیت‌های فرهنگی چون حجت‌الاسلام سید محمود دعایی، محمد بقایی (ماکان)، رباب فضائلی، موسی فقیه حقانی، سیمین یاوری، یحیی یثربی، محمدرضا کائینی، علیرضا جعفری و محمدحسین دانایی در فرهنگسرای شفق برگزار شد.
در ابتدای این مراسم سیمین یاوری پیام ویکتوریا دانشور را برای حضار قرائت کرد و در این پیام از تقدیری گفت که سرنوشت همه به آن گره خورده است و سرنوشت جلال و سیمین هم به همین شیوه بود. وی که از همراهان لحظات آخر سیمین دانشور نیز بود به بیان خاطراتی از ایشان پرداخت و گفت: این دو همراه پیمان بستند که در راهی که با هم شروع کردند با هم باشند و حکمت پروردگار است که راه را می‌نماید و جلال نیز تندری بی‌امان بود که یار آرامش‌گری همواره باید در کنار او باشد.
در ادامه محمد حسین دانایی (خواهرزاده جلال آل احمد) با اشاره به این نکته که جلال آل احمد و سیمین دانشور سرمایه‌های نمادین جامعه ما هستند، به ایراد گزارشی درباره تحولات خانه موزه سیمین دانشور و جلال آل احمد پرداخت.
وی در ادامه سخنانش از تأسیس انجمن دوستداران سیمین و جلال خبر داد و گفت: این انجمن پس از آمادگی خانه موزه جلال و سیمین در این محل کار خود را آغاز خواهد کرد.
دانایی در پایان صحبت‌هایش به یادداشت‌های روزانه و منتشر نشده جلال اشاره کرد و گفت: منتظر یک فرصت تاریخی هستیم تا این اثر چاپ نشده جلال نیز در اختیار علاقه‌مندان قرار گیرد. شخصاً معتقدم با انتشار این اثر جلال آل احمد جدیدی به جامعه معرفی می‌شود.
مهندس جعفری، مدیرعامل شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران نیز در ادامه درباره روند بازسازی خانه جلال و سیمین که فعلاً با برخی از مشکلات مالی برای ادامه بازسازی رو به روست گزارشی ارائه کرد و ابراز امیدواری کرد که این موزه که بخشی از هویت فرهنگی مردم تهران محسوب می‌شود به زودی در اختیار دوستداران جلال قرار گیرد.
سید یحیی یثربی، استاد بازنشسته فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی نیز در این مراسم به سخنرانی پرداخت و گفت: روشنفکران جامعه ما با اینکه با تمام شهامت، صداقت، فداکاری و خیرخواهی خویش پا به میدان گذاشتند و همه عمر تلاش کردند، اما نتوانستند در تکامل جامعه نقش داشته باشند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: روشن‌اندیشی در جامعه ما نتوانست مشکلی را حل کند و تغییری در حال مردم ایجاد نکرد. مدعیان روشنفکری ما با یکدیگر پیوندی ندارند و در موارد زیادی هم با یکدیگر ناسازگارند. هرکدام برای خودشان مدعی جایگاه و منزلت هستند و بر آن می‌کوشند که دیگران را به طور کلی نادیده بگیرند.
دکتر موسی فقیه حقانی، استاد دانشگاه و معاون پژوهشی موسسه مطالعات تاریخ ایران دیگر سخنران بزرگداشت جلال آل احمد بود که در سخنرانی‌اش به بیان وضعیت فرهنگی ایران در دوران جلال به‌ویژه بعد از کودتای ۲۸ مرداد و زمان نگارش کتاب غربزدگی پرداخت.
وی با اشاره به کتاب یک چاه و دو چاله که نکات جدی در آن نوشته شده است، گفت : دوره‌ای که جلال زندگی می کرد، دوره‌ای که دوران استبدادی رضاشاه را گذرانده بود و در این دوران جریان های مختلفی اعم از غربزدگی تا وهابیون بود که بخشی از آسیبی که به شخصیت جلال وارد آمد از ناحیه همین افراد بود.
وی روح جلال را روح عصیانگری برشمرد و گفت: او می توانست جامعه‌اش را دقیق و عمیق ببیند. در این دوران اتفاقات مهمی در کشور افتاد و عده ای وارد جریانات شدند و عده‌ای فقط تماشاگر بودند. جلال بازیگری بود که وارد جریان شد و به معضلات جامعه اشاره کرد.
حقانی به کتاب یک چاه و دو چاله هم اشاره کرد و گفت: جلال به قصد نان خوردن قلم به دست نگرفت و این شجاعتی بود که باعث شد خودش، دوستانش، جامعه‌اش و حاکمیت را نقد کند.
دکتر مهدی اعرابی از شاگردان جلال در منطقه شمیران به خوانش بخش هایی از کتاب مدیر مدرسه پرداخت و به خاطره گویی از دوران کودکی و شاگردی خود در کنار جلال پرداخت و با قرائت شعری در وصف جلال برنامه را به پایان رساند.
این برنامه به بهانه سالروز درگذشت جلال آل احمد با همکاری انجمن دوستداران سیمین و جلال در فرهنگسرای شفق برگزار شد.
جلال از جمله نویسندگان ایرانی بود که از سبک و معیار مشخصی پیروی نمی‌کرد و در داستان‌هایش دغدغه‌ها و رنج‌های مردم کوچه و بازار را بازگو می‌کرد. از جمله آثار این نویسنده می توان به خسی در میقات، نون و القلم، مدیر مدرسه و... اشاره کرد. وی در غروب روز 18 شهریور ماه سال 1348 در اسالم گیلان درگذشت.
