به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، فیلم سینمایی «سالی» ساخته کلینت ایستوود شامگاه سه‌شنبه ۲۶ بهمن‌ماه در قالب یازدهمین نشست سینما فرنگ باشگاه فیلم اندیشه با حضور محمدرضا مقدسیان و نیما حسنی نسب برگزار شد.
حسنی نسب در ابتدای این نشست درباره جدیدترین ساخته کارگردان و بازیگر شناخته شده هالیوودی گفت: شاید یکی از نکته‌های قابل توجه این فیلم این باشد که «ایستوود»، وقایع ابتدایی سال ۲۰۰۹ را به ترتیب وقوع زمانی روایت نمی‌کند، بلکه روش زجرآورِ روایت به وسیله فلش بک های تکه تکه را به کاربرده است. این درست است که دنبال کردن این فلش بک ها گیج کننده نیست ولی سایه سنگینی بر فیلم انداخته و از همه اینها مهم تر اینکه کمک چندانی برای پیشرفت داستان نمی‌کند.
وی اضافه کرد: او کاملا هوشمندانه داستان را روی بازسازی دقیق و مو به مو از حادثه و متعاقبا بررسی های هیئت ایمنی حمل و نقل ملی متمرکز کرده است. «سالی» از مدارک موجود بهترین استفاده را کرده. همچنین برای سینمایی تر کردن حادثه، به بار درام آن افزوده است. اما آن گونه که باید، نتوانسته در بیان تاثیر روانی پسا حادثه بر قهرمان اصلی و واکاوی رابطه او با همسرش موفق باشد.
مقدسیان در ادامه با اشاره به تصویر درآوردن صحنه پرواز گفت: خوش‌بختانه این فیلم در این صحنه توانسته متقاعد کننده ظاهر بشود و شاید این صحنه از بهترین بخش‌های «سالی» است و با توجه به اینکه ما از قبل پایان ماجرا را می‌دانیم اما از شدت هیجان و تنش فیلم کم نمی‌کند.
حسنی نسب با تایید صحبت‌های مقدسیان اضافه کرد: اما یکی از ضعف‌های فیلم این است که ایستوود تصیمی می‌گیرد اتفاقات روی داده را از منظر شخصیت های مختلف داستان و حتی مسافران نگاه کند. شاید او با این اتفاق می‌خواهد تا از دیدگاه اجتماعی نیز وضعیت سالی را مورد بررسی قرار بدهد اما در این بخش روایت یکپارچه و کنترل شده داستان تا حدی کنار گذاشته می شود و فیلم تا حد زیادی به ورطه تکرار می افتد.
مقدسیان اضافه کرد: با این حال «سالی» نسبت به ساخته های پیشین ایستوود از ضرباهنگ تندتری برخوردار است و داستان حماسی اش درباره یک قهرمان ملی را این بار بی آنکه خیلی به حاشیه بزند روایت کرده است. این تصمیم هوشمندانه باعث شده تا صحنه های نسبتاً کِش دار بازجویی که به‌طور عجیب و غریبی روند انجام می‌شود و دیالوگ های آن در آثار مختلف سینما در یکسال اخیر مشابه یکدیگر بوده، خیلی مخاطب را خسته نکند.
این منتقد سینما اضافه کرد: « سالی » زمانی که درباره خودِ درونی شخصیت اصلی است، تماشایی و جذاب است و دیالوگ نویسی اثر نیز به درستی با در نظر گرفتن جوانب دو طرف ماجرا به رشته نگارش درآمده تا اثر خیلی هم یک سویه به ماجرا نپردازد؛ هرچند که در نهایت کلینت ایستوود نمی تواند احساسات ملی اش را مخفی کند و داستان فیلمش را یکطرفه روایت می‌کند.
حسنی نسب نیز اضافه کرد: یکی دیگر از نقطه‌های جذاب این فیلم این است که در بیشتر قسمت های فیلم هیئت ایمنی حمل و نقل ملی، متخاصم با قهرمان فیلم نشان داده می‌شود؛ چند تن از مقامات این انجمن چندان از تصمیمات سالی خشنود نیستند. باید طی جریانِ بررسی پرونده جزئیات روشن شوند.
وی اضافه کرد: در فیلم عنوان می شود که سیستم خلبان اتوماتیک قادر بوده هواپیما را با دقت صددرصد طبق نقشه بر زمین فرود بیاورد. اما در واقعیت، این سیستم نصف زمان به درستی عمل کرده است. با این اوصاف، کشف پشت پرده پرونده بررسی ماجرا جذاب و هیجان انگیز به نظر می رسد.
این منتقد شناخته شده درباره بازی تام هنکس در این فیلم گفت: تام هنکی توانسته شخصیت معقول، جدی و سرسخت «سالی» را که به طور تحسین برانگیزی با دانش و فداکاری خود، جان ۱۵۵ نفر را طی این حادثه و زیر این فشار شدید نجات داد، به خوبی به تصویر بکشد. اجرای قوی هنکس قابل تحسین است، اگرچه این نقش به پای نقش های بزرگی که او تاکنون ایفا کرده نمی رسد.
حسنی نسب اضافه کرد: جذبه ذاتی هنکس ما را وادار می کند که سالی را دوست و باور داشته باشیم، و این هدف فیلم است. مورد دیگری که به‌خوبی توانسته بود سطح کیفی فیلم را افزایش دهد سبک فیلم‌برداری و استفاده از روش «آی‌مکس» است. تیم تصویر برداری فیلم توانسته است به خوبی آن‌چه که مخاطب باید از روایت قصه کلاینت ایستوود را ببیند به قاب دوربین بیاورد؛ در صحنه‌های مختلف سبب گیج شدن مخاطب نشود و او را در به انتها رساندن این روایت دوست‌نداشتنی یاری کند.
پرسش و پاسخ حاضران در این برنامه، بخش پایانی یازدهمین نشست سینما فرنگِ باشگاه فیلم اندیشه بود.
