به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگ هنری شهرداری تهران، محمد احسانی، مدیر شبکه نسیم سیما و معاون اسبق نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درباره وجه تمایز فیلم شهری با فیلم اجتماعی، اظهار کرد: البته میان صاحب نظران اختلاف نظراتی وجود دارد که می توان این دو مبحث را از هم جدا کرد یا زیر مجموعه یکدیگر دانست. به اعتقاد من، می توان فیلم شهری، را مفهوم خاص تری از فیلم اجتماعی و یکی از اقسام مباحث اجتماعی به حساب آورد. وجه تمایز فیلم شهری نسبت به دیگر ژانرهای سینمایی این است که داستان در بستر شهر و در ارتباط انسان با شهر(به لحاظ کالبدی) رخ می دهد.
وی ادامه داد: البته موضوعات را به دلیل خاص بودن شهری، نمی توان سفارش داد، بلکه فیلمسازان با توجه به برداشت‌شان که از مفهوم شهر دارند، اثر خود را می سازند و عرضه می کنند و در مرحله بعد، داوران موضوعات را ارزیابی می کنند. با توجه به این، سیاستگذاری جشنواره می تواند کمک کند، که تعریف فیلم شهری به صورت دقیق تر در ذهن فیلمسازان نقش ببندد.
احسانی تصریح کرد: آثاری که معمولا در قالب فیلم شهری می‌بینیم، تقریبا با تعریف بستر داستان در قالب رابطه انسان با شهر رخ می دهد، به اعتقاد من برگزاری جشنواره فیلم شهر، روندی رو به رشد در این زمینه خواهد بود.
مدیر شبکه نسیم سیما، به بحث تکرارگویی در فیلم ها، اشاره کرد و گفت: به اعتقاد من، موضوعات و مضامین تکراری در ژانر اجتماعی بیشتر نمود پیدا می کند. این تکرار بیشتر به علت فقدان تحقیق کافی در آثار است. اگر فیلمساز یا نویسنده زحمت تحقیق بیشتری به خودش بدهد (مشاهده، میدانی، کتابخانه‌ای) قاعدتا می‌تواند سوژه‌های بکری را شکار کند. با توجه به اینکه اگر روند تکرار در موضوعات سینمایی ادامه پیدا کند از جهت مخاطب و هنری به سینما آسیب می زند، زیرا فیلم هایی با موضوعات تکراری را مخاطب پس می زند.
وی، به کنش‌گر بودن شهر در آثار سینمایی اشاره کرد و توضیح داد: اینکه بخواهیم، شهر را به عنوان کاراکتر اصلی فیلم درنظر بگیریم، مسلما کار آسانی نیست، البته بیشتر به هنرنمایی نویسنده بر می‌گردد همان گونه که برای افراد، وجوه انسانی را تعریف می‌کند،این بُعد را هم برای شهر درنظر بگیرد. قاعدتا جشنواره شهر برای این ایجاد شده است که این روال را در تعامل دو سویه با نویسنده، کارگردان و تهیه کننده تسهیل کند.
احسانی به اصطلاح سیاه‌نمایی در فیلم‌ها پرداخت و ابراز کرد: به اعتقاد من اگر منتقدی مدعی است که فیلمی با سیاه‌نمایی موضوع را بیان کرده است، باید گفت که به نوع نگاه و دیدگاه شخص بستگی دارد. ممکن است منتقدی فیلمی را مصداق سیاه‌نمایی بداند و منتقدی دیگر نداند و یا بالعکس. البته سیاه‌نمایی در برخی از آثار وجود دارد و مسئله‌ای که این موضوع را تشدید می‌کند صرفا به موضوع شهر پرداختن، است. شهر مجموعه‌ای از واقعیت‌ها، زیبایی‌ها، کمبودها و کاستی‌هاست. اگر این ویژگی‌ها با هم توسط نویسنده دیده شود، دوز سیاه‌نمایی طبعا تعدیل می‌شود.
