بسم الله و هو المصور
عصر حاضر، عصر رسانه هاست و رسانه عکس، به دلیل سرعت در انتقال پیام و داستانگویی تصویری اش، در این عصر به یکی از مهمترین و سریعترین منابع خبری، هنری و رسانه ای بدل شده و انسان عصر مدرن امروز یک قطعه عکس را ابزار و موجود توانمندتری در انتقال سریع مفاهیم و حتی بجای نوشتن هزاران کلمه و متن در دنیای پیرامون خود میداند.
عکسها واسط بین انسان و جهان هستند و با قدرت و جادوی نهفته در خود میتوانند سرنوشت یک ملت را تغییر دهند، انقلاب راه بیاندازند و موج ایجاد کنند، مثل عکسی که مرحوم حسین پرتوی از لحظه بیعت همافران در دیدار با امام گرفت، یا عکسهای احمد ناطقی و شعیدسعیدجانبزرگی از بمباران شیمیایی حلبچه که دنیا را تکان داد. اما گاهی اوقات میتوانند بازسازی یک واقعه تاریخی شده، ملتی را بیدار و موجی عظیم ایجاد کنند، مثل تصویر فریز شده از ویدئوی لحظه اسارت شهید محسن حججی که صحرای کربلا و عاشورایی مجسم در عصر حاضر شد و موجب شد تا سپاه کفر به اسارت این مدافع حریم آل الله در بیاید و بازی عوض شود. آری عکاسی همیشه در تلاش است تا مدیا و رسانه قدرتمندی باشد که انسان را متوجه دنیای پیرامون خود سازد. مثل عکسهای راهپیمایی اربعین که سالهاست جهان را مات و مبهوت این حرکت عظیم مردمی کرده است...
باور داریم پیشرفت تکنولوژی در دنیای عکاسی نیز روز به روز در حال سرعت گرفتن است، اما هیچگاه نمی‌توان تحولی که عکاسی سلفی و خویش انداز رقم زد را نادیده گرفت. عکاسی سلفی را عکاسان حرفه ای در ابتدا با گرفتن برعکس لنز دوربین مقابلشان شروع کردند، اما بعدها لنز کوچک دوربین تلفن های همراه که از ابتدای ورود نسل سوم گوشی و خطوط ارتباطی وارد شد در واقع، دریچه ی بزرگی بود که عکاس را از گمنامی به نام و از پشت کادر به داخل کادر هدایت کرد. این دروازه بزرگ آنقدر عمیق بود که خوب یا بد توانست سبک زندگی را به عکس و از نگاه مثبت آن عکاس را به اثر سنجاق کند.
روشن است که قضاوت در این خصوص نیز متفاوت از قضاوت در باب زیبایی شناسی عکاسی صرف است. چرا که عکس سلفی المانی به نام زندگی را همیشه در کنار خود دارد و هیچگاه بدون عنصر انسانی به معنا نمی رسد. بازی کارگردان و طراح صحنه در حالی که نگران ایفای نقش خود است کار را سخت و سخت تر می کند و عکس را ابعاد جدیدی می بخشد. همین که عکاس از تاریخ نگار به تاریخ ساز بدل می شود، نویسنده جایگاه متن را می گیرد و نقال اجتماعی به فعال اجتماعی تغییر موضع می دهد، دلیل محکمی است که قضاوت این رویداد علاوه بر متخصصین عکاسی، به فعالان اجتماعی نیز نیاز داشته باشد. فعالانی که البته بیشتر حافظ منافع تاثیر عکاس در عکس هستند تا تاثیر عکاس بر عکس!
در این بین عکاسی سلفی و خویش انداز، متأسفانه یا خوشبختانه انسان را در جریان زندگی روزمره به خودنمایی و خودبینی کاذب سوق داده و از اطراف غافل می کرد، اما دومین رقابت عکاسی من و دوست اربعینی ام در قالب پویش مردمی عشاق الحسین(ع) در بستر فضای مجازی، مثل دوره پیشین خود، با کاستن از این آثار سوء، دیگرانی را به کادر عکاس وارد کرده است که ما را با اتمسفری بیش از فردیت عکاس آشنا میکند و برخلاف جریان روز عکس سلفی آن را به محملی برای وحدت و کثرت رفاقت هایی فراتر از سرزمین و ملیت بدل می کند. واقعه نگاری از یک اتفاق بزرگ که در تاریخ بشریت هیچ گاه نظیر آن دیده نشده است. رستاخیزی که بشر غرق در مادی گرایی را از شهرهای صنعتی بیرون کشیده و با سور هل من ناصر و ندای ما رأیت الا جمیلای زینب کبری (س) به محشر کربلای حسین (ع) می خواند. محشری که آرمان شهر است و هر انسانی با هر نژادی و هر زبانی پرچم ملیت خود را تحت لوای حسینی میگذارد، کربلا را به عنوان وطن بر می گزیند و تمرین ظهور می کند. ظهوری که بی شک نزدیک است. ان شاءا...
سعید فرجی، عکاس، مدرس عکاسی و مستندساز ـ مجتبی حیدری، عکاس ـ با همراهی استاد مجید خسروانجم، کارتونیست، طراح و تصویرساز ـ مرتضی درخشان، خبرنگار و فعال فضای مجازی ـ و حقیر سید شهاب‌الدین واجدی، عکاس و مدرس عکاسی ـ که افتخار حضور در جمع این عزیزان را داشتم هیأت داوری این رویداد را تشکیل دادیم.
فرهنگسرای انقلاب اسلامی به عنوان برگزار کننده ی این رویداد با اعلام اهداف خود بعنوان بانی این اتفاق بزرگ، هیأت داوران را بر آن داشت تا تعاریف و نقاط تمرکزی برای انتخاب عکس های برتر تعیین کنند.
پیوند ملیت ها به یکدیگر، پیام ها، ارجاعات برون متنی، الصاق بازیگران به متن، انتقال شور و جاذبه ی اربعین و حضور زن و مرد مسلمان در لباس خانواده در کنار یکدیگر، مهمترین عناصری بودند که داوران به عنوان ملاک و معیارهای این رقابت بیشتر مد نظر قرار دادند.
اما افزایش چشمگیر عکس های ارسالی نسبت به سال گذشته و نگاه تیزبینانه بسیاری از شرکت کنندگان در این رقابت، انتخاب را به امری بس دشوار بدل ساخت.
بر همین اساس هیأت داوران مانند دوره پیشین با موافقت فرهنگسرای انقلاب اسلامی، غیر از بخش اصلی ـ بخش‌هایی مستقل را با عناوین بخش نگاه ویژه محتوایی، بخش نگاه ویژه به خانواده و بخش نگاه ویژه بصری به برگزیدگان مسابقه افزود.
همچنین دبیرخانه مسابقه به جهت استفاده از ظرفیت عکاسی حرفه ای و غیر سلفی، امسال بخش عکاسی غیر سلفی در داوری مسابقه افزوده شده و نیز بنا بر اهمیت نگاه مخاطبان، بخش مردمی نیز با رأی مردم انتخاب گردید.
بر خلاف رسم مرسوم تمامی رویدادها، خوشحالیم که ما در این رقابت داور نبودیم و به عنوان نماینده ای از شما راهپیمایان اربعینی، روایت این حماسه بزرگ را رصد کردیم. انتخاب 38 منتخب و 12 برگزیده از میان بیش از 6000 قطعه عکس، زمان بسیار زیادی به خود اختصاص داد، آنچه به عنوان نتایج این رقابت اعلام می شود، حاصل نگاهی زمینی به قلب هایی آسمانی است و بدون شک هرکه در این راهپیمایی حضور پیدا کرده است باید خود را برنده واقعی بداند.
در پایان نیز جا دارد یادی کنیم از خادم الحسین (ع) مرحوم آیدین روشن ضمیر که تلاش بی وقفه او ذیل الطاف الهی و توجهات حسینی این حجم از تصاویر را گرد هم آورد. جوانی که در میانه طریق ما را ترک کرد و شکی نیست که او از بهشت به این رویداد لبخند می زند.
از همگی التماس دعای خیر داریم.
والسلام علی الحسین شهید
شادی روح شهدا خصوصا شهدای مدافع حرم، امام شهدا و همه خادمین سفرکرده اباعبدالله (ع) صلوات
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهردرای تهران، متن بیانیه هیات داوران دومین مسابقه عکس «من و دوست اربعینی‌ام» به این شرح است: