به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، فرهنگسرای کار و تعاون با هدف بالا بردن سطح ارتقای هوش و استعداد و تشویق فرزندان با توجه به علاقه و کارایی آنها کارگاه آموزشی «روانشناسی هوش و استعدادیابی» را روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه در سالن اجتماعات این مرکز برگزار کرد.
در این برنامه محمد مکی کارشناس برنامه ابتدا به تعریف و تبیین موضوع هوش و استعداد پرداخت و گفت: هوش با استعداد فرق میکند. هوش عبارت است از توانایی یادگیری و کاربرد مهارتهای لازم برای سازگاری با نیازهای فرهنگی و محیطی فرد و نیز توانایی حل مسئله است، ولی استعداد عبارت است از قابلیت و توانایی خاص در یادگیری همراه با بروز قابلیت شخصی و انجام ماهرانه یک کار خاص. هر دو عامل هوش و استعداد منشاء تفاوتهای فردی بین انسانها محسوب میشوند.
مکی گفت: هوش (IQ) ارثی است و از پدر و مادر به فرزند میرسد، ولی (AQ) به محیط پیرامون کودک مربوط است. مانند: مدرسه خوب، تهیه اسباببازی مناسب با سن کودک، بازی با همسالان، پارک و... آموزش باید برای کودکان پلکانی باشد.
وی همچنین گفت: (SQ) یا هوش معنوی شامل: هوش کلامی یعنی توانایی تفکر کلامی و استفاده از زبان برای بیان منظورها، هوش منطقی یا ریاضی یعنی توانایی انجام عملیات ریاضی و هوش فضایی یعنی توانایی تفکر سه بعدی.
این کارشناس ادامه داد: هوش بدنی یا جنبشی نیز توانایی دستکاری اشیا و تبحر جسمی، هوش موسیقیایی حساس بودن نسبت به زیر و بم آهنگ، ریتم و تن صدا و هوش بین فردی توانایی درک دیگران و تعامل مؤثر با آنهاست.
وی افزود: هوش درون فردی توانایی فهم خود، هوش طبیعی مشاهده الگوهای طبیعت و فهم نظامهای طبیعی و مصنوعی ساخت انسان و هوش وجودی ظرفیت مطرح کردن سؤالات وجودی است. کسی که دارای ضریب هوشی ۲۵ باشد جزء افراد کودن و خنگ قرار میگیرد، افرادی که دارای ضریب هوشی ۴۰ تا ۶۰ باشند عقبمانده ذهنی، افرادی که ضریب هوشی ۶۰ تا ۸۰ داشته باشند آموزش پذیر با تأخیر هستند و این افراد تا مقطع ششم ابتدایی میتواند ادامه تحصیل دهند. افرادی که ضریب هوشی ۱۲۰ تا ۱۳۰ دارند، دارای هوش سیاه و هوش سفید هستند و افرادی که دارای ضریب هوشی ۱۳۰ تا ۱۵۷ هستند جزء نابغهها محسوب میشوند.
در پایان این نشست، کارشناس برنامه به پرسشها و مشکلات خانوادههای حاضر در نشست پاسخ داده و راهکارهای لازم را ارائه کرد.