به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، آیین نکوداشت داراب رئیسی با حضور نورالله مرادی نویسنده، محقق و پژوهشگر اقوام ایرانی، اردشیرصالح‌پور نویسنده، پژوهشگر و علی قنبری، عباس قنبری، حمیدپور محمدی، حجت الاسلام والمسلمین علی نظرممبینی از چهره‌های فرهنگی زاگرس، محسن سلیمانی رییس فرهنگسرای ارسباران، پنجشنبه ۲۱ تیر در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
نورالله مرادی دبیر برگزاری آیین نکوداشت داراب رییسی ضمن تاکید بر الگوسازی به منظور برپایی آیین نکوداشت و رصد بزرگواران فرهنگ ملی و بومی ایران تاکید کرد: امیدواریم برگزاری چنین برنامه‌هایی با همکاری مسئولان و نهادهای فرهنگی به‌طور مستمر ادامه یابد.
مرادی پژوهشگر اقوام ایرانی، رصد و معرفی فرهیختگان، پیشکسوتان عرصه فرهنگ بومی، قومی که گاهی مهجور مانده‌اند را سرلوحه برپایی این مراسم دانست همچنانکه تاکنون مدیریت و اجرای برنامه‌های گوناگونی از این دست را بر عهده داشته است.
نورالله مرادی با تاکید بر پیشبرد تداوم و حفظ هویت و فرهنگ ایرانی تصریح کرد: وحدت اقوام با تکیه بر ارزش‌ها و باورهای دینی با هم‌افزایی گستره پژوهش‌ها با رویکرد جامعه شناسی تاریخی، زبان شناسی، گردآوری مستندات تاریخی، گفت‌وگو با فعالان عرصه فرهنگ و هنر در بین اقوام امری ضروری است.
اردشیرصالح پور گفت: درتهران احساس تنهایی داریم اما برپایی چنین مراسمی برای ارج نهادن به خدمات افرادی که برای فرهنگ و هویت این سرزمین تلاش کردند موجب سرافرازی است.
صالح پور یادآورشد: سال ۱۲۸۸خورشیدی زمانی که استبداد بر ایران پنجه افکنده بود نه برای یک جنگ محلی، قومی و قبیله‌ای بلکه برای ایران، دموکراسی و پارلمان بسیاری از عزیزان بختیاری در روز ۲۳ تیر پس از فتح اصفهان به تهران آمدند در چهارراه کالج و به بهارستان رفتند و طی ۴ روز جنگ با جانفشانی مجلس وقت را به تسخیر در آوردند.
صالح پور تاکیدکرد: ما به استراتژی فرهنگی نیاز داریم چراکه هویت ما در گرو همین فرهنگ است و ایران با قومیت‌های مختلف ثبات می‌شود و راهی جز همدلی، اتحاد و تلاش نداریم. جمعیت عشایر مقیم مرکز به سه تا چهار هزار نفر می‌رسد. داراب رییسی فقط برای قوم بختیاری نیست به همه ایران تعلق دارد. می‌خواهیم وقتی سریالی به نام «بی مریم» و «سرزمین کهن » ساخته می شود برای حفظ هویت‌ها و اسناد از مشورت بختیاری ها بهره گرفته شود.
صالح پور همچنین نامگذاری ۲۳ تا ۲۷ تیر را به نام ایل بختیار به پاس چهار روزجانفشانی و خون شهدای بختیاری که سال ۱۲۸۸ برای فتح تهران و نجات مجلس جنگیدند را به همت نمایندگان مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر نهادها و ایجاد یک بنیاد فرهنگی، بومی، ملی با اهالی فرهنگ و ادب بختیاری در عمارت مسعودیه تهران را پیشنهاد کرد.
صالح پور در بیان ویژگی‌های اشعار داراب گفت: شعر بیش از ارایه معنا باید با مخاطب ارتباط برقرار کند و ما حریم مهرورزی، صورت‌های خیالی را درگلبانگ بختیاری می‌بینیم. از داراب رییسی می‌خواهیم بنشیند و فقط شعر بسراید و پژوهش کند.
برازش در ادامه برنامه ، غم فراق، فولکلور ( دانش مردمی ) و روح ایلیایی را از ویژگی‌های اشعار داراب رییس برشمرد و دقایقی به شعرخوانی با اشعاری از داراب رییسی پرداخت.
عباس قنبری در ادامه اظهار کرد: داراب رییسی با به‌کارگیری اصطلاحات، هنرمندانه و خیال انگیز فرهنگ بختیاری را به مخاطب انتقال می‌دهد.
وی همکاری صداوسیمای محلی، بنیان‌ها و موسسات ادبی را برای بسترسازی فرهنگی، مشاعره اشعار بختیاری و حفظ و اشاعه فرهنگی بومی و قومی ضروری دانست.
قهرمان محمدی در مورد داراب رییسی گفت: داراب رییسی همواره در جریانات فرهنگی قومی با عشق و علاقه وارد می‌شد.
همکاری وی در انجمن داراب افسر بختیاری را در سال ۱۳۷۴ و انتشار مجله کهرنگ را از فعالیت‌های این شاعر پرآوازه بختیاری دانست و درپایان تاکیدکرد: با تحولات چشمگیر در ادب و شعر بختیاری مردان و زنان بزرگی در عرصه‌های علمی و عمرانی کشور گام گذاشتند.
حجت الاسلام و المسلمین ممبینی ضمن تاکید بر کمبود آثار مکتوب گفت: فرهنگی بومی و قومی، شرایط زندگی و زیستگاه خوب سرزمین جادویی زاگرس با گونه‌های گیاهی گوناگون چیزی است که نسل امروز باید از آن آگاه باشد.
وی در ادامه افزود: بهتر است برای سرافرازی زاگرس از مهاجرت به شهرهای دیگر جلوگیری کنیم و برای بهره‌مندی از مواهب الهی آن دیار عزم خود را جزم کنیم.
وی همچنین از تلاشش باهمکاری ۱۸ نفر از نمایندگان در شورای فرهنگ عمومی برای ثبت روز بختیاری در تقویم ایرانی خبرداد.
محسن سلیمانی رییس فرهنگسرای ارسباران، پایداری هویت فرهنگی و قومی را در گروه شناساندن و قدردانی از زحمات استادان، پژوهشگران و مولفان عرصه‌های فرهنگ و ادب و اقوام ملی دانست.
محسن سلیمانی در ادامه افزود: گستره فرهنگ قومی و بومی ایران همانا با پاسداشت و قدردانی از زحمات بی‌شائبه تلاش‌گران و پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر حفظ و احیا می‌شود. برآنیم تا با برپایی آیین نکوداشت، همایش‌های فرهنگی، گردهمایی شاعران، ادیبان، فرهیختگان، پیشکسوتان فرهنگی و هنری با قومیت‌های مختلف گامی مهم در حفظ فرهنگ و هویت ایرانی که کلید اتحاد و همدلی و تبادل فرهنگ اقوام است و انتقال آن به نسل امروز برداریم.
