سه‌شنبه ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۳
ساعت : ۱۵:۱۹
کد خبر: ۹۸۷۰۵
|
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۴۶
رسول نجفیان هنرمند پیشکسوت در آیین آغاز به کار قرارگاه فرهنگی هنری مردمی اربعین بر ضرورت مدیریت مباحث فرهنگی و هنری اربعین در قالب این قرارگاه تاکید کرد.
رسول نجفیان هنرمند پیشکسوت در حاشیه آیین آغاز به کار قرارگاه فرهنگی هنری مردمی اربعین در گفت‌وگو با رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران درباره پیاده‌روی اربعین عنوان کرد: امروز شکوه و عظمت اربعین حسینی مانند آن تعبیر حافظ عزیز است که می‌گوید: زین آتش نهفته که در سینه من است/ خورشید شعله‌ای است که در آسمان گرفت. واقعاً شکوه راهپیمایی اربعین و عشق‌های نهفته‌ای که انگیزه‌ای برای کیلومترها حرکت کردن زن، مرد، پیر و جوان است، انسان را به وجد می‌آورد. یک عشق خالص است و پای پول و دستمزدی وسط نیست، حتی خیلی‌ها رویشان را می‌پوشانند و کسی آنها را نمی‌شناسد. 
 
وی افزود: این پذیرایی‌هایی که در مسیر راهپیمایی انجام می‌شود نیز از مهربانی‌های بشری است. در شرایطی که جهان رو به خشونت، کینه و نفرت می‌رود، بارقه پیاده‌روی اربعین در کربلا مانند چشمه جوشانی است که باز و گسترده می‌شود و به قول حافظ خورشید شعله‌ای از این شکوه است. 
 
نجفیان ادامه داد: در این بستر ارزشمند ما می‌توانیم همه مقولات فرهنگی، تربیتی، روانشناسی و جامعه‌شناسی‌مان را گسترش دهیم و یک آرامشی در قلب جوانان ایجاد کنیم، حتی در جوانانی که به نظر برخی هنوز با معنویت رابطه برقرار نکرده‌اند که البته اینطور نیست. اگر شما هزاران کتاب چاپ کنید و هزاران پند و اندرز بدهید، به اندازه بیان گوشه‌ای از دلیل جمع شدن مردم در اربعین مؤثر نیست. 
 
وی با اشاره به ضرورت مدیریت فرهنگی و هنری در اربعین حسینی گفت: من خیلی‌ها را دیده‌ام که می‌آیند و در این رسم باشکوه شرکت می‌کنند و به نظرم این ضرورت است که مباحث فرهنگی و هنری اربعین در قالب این قرارگاه مدیریت شود. آقای اوحدی فکر بسیار خوبی کرده‌اند که می‌خواهند این فعالیت‌ها را مدیریت کنند و حیف است که از این شکوه جهانی استفاده نشود. 
 
این هنرمند باسابقه در پایان بیان کرد: در هیچ جای دنیا شما چنین پدیده‌ای با این انگیزه‌ها پیدا نمی‌کنید، خیلی از جمع‌ها پول‌های عجیب و غریبی هزینه می‌کنند که سیاهی‌لشکر بیاورند و یک جایی را پر کنند، ولی در پیاده‌روی اربعین انگیزه فقط عشق به اباعبدالله است. امام حسین (ع) تجلی عشق و ایثار است و این عشق در قلب‌ها جاری می‌شود و دل ایرانیان و همه بشریت را پاک می‌کند. خانه دل روفتم از هر چه بد/ تا بتابد بر دلم نور احد. این اتفاق زمانی می‌افتد که شور و عشق حسینی که چیزی جز عشق به بشر، انسانیت، مهربانی و معنویت نیست، در همه سینه‌ها جاری شود. 

مطالب مرتبط
نظر شما