به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در صد و بیست و پنجمین برنامه «در کوی نیکنامان» که روز پنجشنبه ۱۲ مهر ماه همزمان با شهادت امام سجاد (ع) در فرهنگسرای گلستان برگزار شد، از خانواده‌های شهیدان مرتضی احمدی دستجردی، امین نیکوکار و مرتضی حق‌شناس تجلیل شد.
در این برنامه حجت‌الاسلام وحیدی عنوان کرد: امشب شهادت یکی از مظلوم‌ترین امامان شیعه، حضرت سجاد (ع) است. امامی که مجبور بود در آن حادثه حضور داشته باشد و آن روز سنگین را تحمل کند و به خاطر شدت بیماری که داشت، نتواند بجنگد و شاهد تمام وقایع عاشورا و مسیر رفت و برگشت شام باشد و ۳۸ سال بعد از واقعه هم زنده باشد. ما این امامان را نمی‌شناسیم و همین نشناختن ما ظلم است و این ظلم پاگیرمان می‌شود. ظلم ما این است که ما اینها را نمی‌شناسیم. شخصی مانند امام سجاد (ع) چه طور توانست آن حادثه بزرگ را مدیریت کند و ۳۸ سال زنده بماند؟ امام سجاد (ع) چگونه توانست سال‌ها رهبری جامعه را داشته باشد؟ آنچه از ایشان برای ما به یادگار مانده، دعاهای صحیفه سجادیه است.
وی با تقسیم دعاها به دو دسته گفت: دو نوع دعا داریم، یکی دعایی که با زبانمان انجام می‌دهیم. باید تمام حاجات و نیازهای خود را از خداوند خواست، چنان که خداوند به حضرت موسی می‌فرماید ای موسی هرچه نیاز داری از من بخواه حتی علف گوسفندت و نمک غذایت. برای همه‌ی کارهایمان باید دعا کنیم. حتی برای سرماخوردگی دعا کنید. دعاهای ما الزاماً تمام آن مستجاب نمی‌شود، باید دعاها در راستای برنامه خلقت به اجابت برسد. ولی اگر به اجابت نرسید به حسابتان می‌گذارند تا زمانی که نظام عالم قبول کند، آن وقت قبول می‌شود و به اجابت می‌رسد. بعضی وقت‌ها هم هیچ وقت دعاهای ما مستجاب نمی‌شود و این دعا در منظومه آخرت مستجاب می‌شود.
حجت‌الاسلام وحیدی افزود: ما وظیفه داریم دعا کنیم و دعاهای ما در دنیا و یا در آخرت، تا وقتی که زمانش برسد، به اجابت می‌رسد. دسته دوم دعاهایی است که حتماً مستجاب می‌شود. یعنی وجود شما به جایی برسد که چیزی را نیاز داشته باشید، چه دعا بکنید و چه دعا نکنید به اجابت می‌رسد. مانند بچه در شکم، ۹ ماه که گذشت چه دعا کنیم و چه دعا نکنیم، بچه متولد می‌شود.
وی در ادامه بیان کرد: هر چه بتوانید وجودتان را گسترش بدهید. «ربّ اشرح لی صدری». بدنمان یک بار متولد شده، ولی هستی ما هر لحظه می‌تواند تولد داشته باشد و عالم دائما در حال حرکت است، اگر حرکتش را پیدا کنیم و در مسیرش قرار بگیریم، تولدهایی است که نصیب ما می‌شود و این لازمه‌اش نو شدن و عادتی زندگی نکردن است و این امر حاصل نمی‌شود مگر اینکه در فکر باشید، جست‌وجو کنید و به عباداتتان بهتر بپردازید و قرآن را با تأمل و دقت بخوانید.
حجت‌الاسلام وحیدی در پایان اضافه کرد: انس با کتاب صحیفه سجادیه برایتان تولد ایجاد می‌کند. ۵۴ دعا در کتاب صحیفه سجادیه آمده و با دعاهای امام سجاد (ع) می‌توانید شادی و نشاط را به خانه‌هایتان بیاورید.
مادر شهید نیکوکار: مسئولان برای خانواده‌های شهدا از لحاظ عاطفی کم می‌گذارند
در ادامه این مراسم همسر شهید حق‌شناس در مورد همسر شهیدش گفت: همسرم خلق و خوی بسیار خوبی داشت و خانواده‌دوست بود. خیلی دوست داشت به همه اعم از بچه و پیر و جوان کمک کند. با بچه‌ها خیلی مهربان بود. همه را دور هم جمع می‌کرد و با آنها بازی می‌کرد. وقتی هم از سرکار می‌آمد در یک اتاق ۱۲ متری نشسته والیبال بازی می‌کردیم.
همسر شهید حق‌شناس افزود: انگار اینها واقعاً آمده بودند که بروند. من همیشه احساس می‌کنم همه این پنج سال زندگی‌ام با مرتضی یک خواب بوده. وقتی با دیگر خانواده‌های شهدا هم‌صحبت می‌کنم همین احساس را دارند. هیچ وقت احساس نکردم که با مرتضی ازدواج کردم. او همیشه برای من یک دوست خوب و صمیمی بود. تازه بعد از شهادت فهمیدم که او چه کارهای مثبتی انجام داده. مثلاً در شهرستان میمه اصفهان به صورت خودجوش با دوستانشان خانه‌های تیمی که مواد مخدر و مشروبات الکی داشتند را پاکسازی می‌کردند که مردم از این حرکت آنها بسیار خوشحال می‌شدند.
وی در پاسخ به این پرسش که چه انتظاری از مردم و مسئولان دارید، بیان کرد: همین سر زدن‌ها و سراغ گرفتن‌ها از خانواده شهدا باعث خوشحالی‌شان می‌شود و یک انرژی مثبت می‌گیرند. مسئولان همین گفته رهبر را که یاد شهدا از خود شهید بالاتر است را عمل کنند که واقعاً اثر مثبتی دارد و فکر خانواده‌ها باشند. و در آخر اینکه جوان‌ها پیرو خط رهبر باشند که عاقبت‌به‌خیری‌شان در همین ولایت‌پذیری است.
همچنین مادر شهید امین نیکوکار و خواهر شهید دستجردی نیز در این نشست بیان کرد: پسرم از بچگی تا بزرگسالی علامت کش حضرت ابوالفضل (ع) بود. پدرش خیلی زود از دنیا رفت. امین وقتی دیپلمش را گرفت دانشگاه قبول شد، اما به خاطر من نرفت و در نیروی هوایی ارتش با رتبه بالایی استخدام شد. او عاشق پرواز بود، بعد از آن مدام در آسمان‌ها بود. من و امین یک روح در دو بدن بودیم و خیلی مراقب من بود. صبح‌ها تا دست مرا نمی‌بوسید سر کار نمی‌رفت و می‌گفت تا زنده‌ام نوکری‌ات را می‌کنم. حتی الان هم که شهید شده هیچ وقت محتبش به من کم نشده و مرا تنها نگذاشته است.
این مادر شهید ادامه داد: پسرم می‌گفت وقتی از پله‌های هواپیما بالا می‌رویم، با وضو هستیم و با دعا سوار می‌شویم. روزی که هواپیما را زدند امین قرار نبود که برود و به من گفته بود نمی‌روم، اما بعداً فهمیدیم به جای یکی از دوستانش که مشکلی برایش پیش آمده بود، داوطلبانه رفته و همان روز هم شهید شد. وقتی من از شهادت او باخبر شدم فقط گفتم پسرم تو به من گفتی نمی‌روم، اما چرا بی‌خداحافظی رفتی؟ بعد همان طور که تکیه داده بودم خوابم برد. خواب دیدم در می‌زنند. در را باز کردم، دیدم امین با لباس پرواز به من گفت مادر آمدم خداحافظی کنم و بروم.
مادر شهید امین نیکوکار در پاسخ به این پرسش که چه انتظاری از مردم و مسئولان دارید، بیان کرد: همه شهدا به خاطر وطنشان رفتند و اگر نبودند، الان کشور ما امنیت نداشت. انتظار این است که حواسشان به خانواده شهدا باشد. من هر روز از دلتنگی‌هایم گریه می‌کنم. مسئولان برای خانواده‌های شهدا از لحاظ عاطفی کم می‌گذارند.
