به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، محمدجواد حق‌شناس ضمن گرامی‌داشت یاد زنده‌نام علی مرادخانی یادآور شد: در دوره‌ای که بنده به عنوان معاون امور حقوقی، مجلس و امور استان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به فعالیت بودم، از نزدیک شاهد فعالیت بی‌وقفه و پیگیرانه آقای مرادخانی به عنوان مدیرکل حوزه موسیقی بودم.
وی با تاکید بر آنکه زنده‌نام مرادخانی هم زبان حال هنرمندان موسیقی را می‌دانست و هم به نوعی با محدودیت‌ها و سیاست‌های کلان حوزه موسیقی آشنا بود خاطرنشان کرد: کار و فعالیت در حوزه موسیقی، شرایط عادی ندارد و مدیریت در آن فردی را می‌طلبد که در کنار صلاحیت، چندجانبه نگر باشد و بتواند زبان مشترکی را بین اهالی هنر موسیقی از یک طرف و از طرف دیگر سیاست‌گذاران کلان جمهوری اسلامی برقرار کند.
۱۳ سال سابقه مدیریت موفق؛ زمینه سپردن سکان معاونت امور هنری به مرادخانی بود
حق‌شناس ضمن مطلب فوق در گفتگو با خبرگزاری ایرنا تاکید کرد: این دست از خصوصیات در مدیریت علی مرادخانی به وضوح قابل رصد بود. همین ویژگی‌ها بود که او را به یک چهره منحصربه‌فرد تبدیل کرده بود. به گونه‌ای که شاهد یکی از معدود مدیران و مدیریت‌هایی بودیم که توانست ۱۳ سال در این حوزه بماند. این میزان استمرار مدیریت در مقایسه با سایر مدیریت‌ها در حوزه فرهنگ و هنر کمیاب است.
همین روند استمرار و توفیق در مدیریت موجب شد که در دولت یازدهم و با نگاه مثبت علی جنتی (وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی) در آغاز به کار دوران وزارت از او مجدد دعوت به کار کند تا این بار در جایگاه معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مدیریت فرهنگی و هنری‌اش ادامه داد. قرار گرفتن مرادخانی به عنوان مدیر امور هنری وزارتخانه به او این امکان را داد تا جدا از مدیریت امور حوزه موسیقی، مدیریت امور سایر حوزه‌های زیر مجموعه معاونت امور هنری را چون هنرهای نمایشی و تجسمی دنبال و پیگیری کند.
تاسیس موزه موسیقی؛ ایده مرادخانی و همراهی بزرگان موسیقییکی از تحولات مثبتی که در همان مقطع با پیشنهاد بزرگان حوزه موسیقی و ابتکار عمل مرادخانی از یک سو و از سویی دیگر همکاری مثبت و مناسب شهرداری تهران به سبب امکاناتی که در در اختیار داشت، عملی شد ایده خلاقانه زنده‌نام مرادخانی در تاسیس موزه موسیقی بود. او بارها یادآور شده بود جای یک موزه برای حوزه موسیقی در کشور خالی است.
رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: پس با کمک مجموعه‌ای از همراهانی که در قالب هیئت‌امنا تعریف شد این موزه شکل گرفت و انصافاً نیز در آن زمان شهرداری به تحقق این ایده همت گماشت و یکی از ساختمان‌های ارزشمند در ملکیت شهرداری در منطقه یک را در اختیار موزه موسیقی و تحقق شکل‌گیری این مجموعه قرارداد.
وی گفت: زنده‌نام علی مرادخانی به عنوان مدیرعامل، پایه‌گذار مجموعه‌ای شد که امروز یکی از مجموعه‌های ارزشمند موزه‌ای شهر تهران را به خود اختصاص داده‌است، آثار بسیار مهمی از هنرمندان سازنده ساز، انواع سازهایی ایرانی که در دهه‌های گذشته ساخته‌شده و در اختیار هنرمندان بزرگ موسیقی بوده، حتی گنجینه مهمی از آثار موسیقی ایرانی که قبلاً تولید شده و در طول کمتر از دو دهه مرحوم مرادخانی توانست آنها را کنار هم جمع کند.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران افزود: البته در تمام این سال‌ها نیز شورای شهر به‌عنوان یک مجموعه مسئول، از این موزه حمایت کرده است. حتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌خاطر نوع ارتباط آقای مرادخانی با شورای شهر حمایت‌هایی را در این حوزه دریافت کرده است. از طرفی به شخصه برخی هنرمندان عرصه موسیقی را می‌شناسم که به سبب شناخت و ارادت به زنده‌نام مرادخانی بخشی از آثار، سازها و گنجینه‌های صوتی خود را اهدا کردند که امروز تمام آن آثار زینت‌بخش موزه موسیقی کشور است.
توصیه به مدیران فرهنگی و هنری آینده
حق‌شناس در پاسخ به این پرسش که با توجه به قرار گرفتن در آستانه فعالیت دولت سیزدهم، چه پیشنهادی برای انتخاب مدیری شایسته در حوزه موسیقی و از جمله موزه موسیقی به مدیران فرهنگ و هنر دولت آینده دارد، گفت: قطعا اگر بخواهم به هیات‌امنا و هیات‌مدیره محترم موزه پیشنهادی داشته باشم آنست که شرایط استمرار و ادامه پیدا کردن مسیری را که مرادخانی آغاز کرد فرا هم کنند.
یکی از جدی ترین آسیب‌هایی که پیش از این بارها شاهدش بودیم آن است که متأسفانه برخی نهادها و مجموعه‌های موفق، بعد از رفتن مؤسس، ایده‌پرداز یا بنیان‌گذاران آن در ادامه حرکت دچار اختلال می‌شوندیا به کل از ادامه حیات باز می‌مانند. یادمان باشد مرادخانی‌ها و امثال چنین مدیران بزرگی هستند که باید در خدمت این حوزه باشند. کمااینکه پیش از این نیز بوده‌اند.
رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران افزود: بهترین راه آن است که بتوانیم به این مجموعه (موزه موسیقی) به عنوان یکی از سرمایه‌های مهم هنری شهر، یکی از سرمایه‌های مهم موسیقایی کشور و به عنوان یک گنجینه ارزشمند برای آیندگان نگاه کنیم.
آسیبی که خوشبختانه اصلاح شد
حق‌شناس با ابراز امیدواری به آنکه فضا و فرصتی فراهم شود تا بزرگان موسیقی در چنین محیط‌های تخصصی حضوری تام داشته باشند، امکان نظارت‌شان بر چنین محیط‌هایی باشد و رابطه دقیق و منطقی با خانه موسیقی به‌عنوان یکی از نهادهای برخاسته از مجموعه هنرمندان موسیقایی باشد اظهار داشت: خوشبختانه شنیدم با اصلاحی که صورت گرفته است، ریاست خانه موسیقی به عضویت هیات امنای موزه موسیقی درآمده است. این نقصی بود که باید اصلاح می‌شد و خوشبختانه اصلاح شده است.
همچنین امیدوارم اعضای هیات‌امنا با دغدغه موسیقایی، بستر نقش‌آفرینی را برای افراد دارای سابقه‌ای روشن در عرصه ادبیات، شعر، موسیقی و مدیریت هنری فراهم کنند. در عین‌حال دغدغه‌هایی که زنده‌نام علی مرادخانی داشتند توسط این عزیزان، با استفاده از تجارب‌شان و سیاست‌هایی که پیگیری می‌شده را شفاف‌تر در معرض دید تر و با حضور مستقیم هنرمندان این حوزه ادامه دهند. ان‌شاءالله بتوانند در کنار استمرار این مسیر، راه‌های جدید را به‌خوبی انتخاب و طی کنند و بیش از پیش پیگیر امور موسیقی باشند.
سرنوشت حمایت از موزه موسیقی در مدیریت جدید شورای شهر چه خواهد شد؟
حق‌شناس در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی‌بر آن که با توجه به همراهی شورای شهر و بدنه شهرداری با موزه موسیقی، با وجود انتخابات جدید شورای شهر آیا آن نگاه حمایتی استمرار خواهد داشت یا خیر، گفت: موزه موسیقی قبل‌از این دوره نیز از طرف شورا حمایت می‌شد. موزه موسیقی از محیط‌هایی بود که شوراهای قبلی و مدیریت شهری قبل نسبت به این حوزه همواره نگاه مثبتی داشتند.
رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران گفت: گرچه این نگاه حمایتی در دوره مدیریت شورای شهر فعلی توسعه پیدا کرد، گمانم آن است در دوره بعدی نیز عزیزانی حضور دارند که این نگاه را بتوانند تقویت، دنبال کرده و حمایت‌های خود را نسبت‌به هنر موسیقی و دیگر حوزه‌های هنری ادامه دهند.
علی مرادخانی در سال ۱۳۳۷ خورشیدی در قم به دنیا آمد و در رشته روانشناسی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. مرادخانی پس از پایان تحصیلات، فعالیت هنری خود را از ۱۳۵۹ خورشیدی به عنوان مدیر کل تولید فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز کرد. وی از سال ۱۳۶۹ خورشیدی عهده‌دار مدیریت موسیقی کشور شد و سپس در عنوان‌هایی چون مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیریت موزه موسیقی خدمت کرد.
مدیریت مرادخانی در مرکز موسیقی، دوران درخشان تحرک ارکستر سمفونیک تهران به رهبری فریدون ناصری و همکاری با لوریس چکناوریان، نادر مشایخی، منوچهر صهبایی و ایرج صهبایی… همراه بود که می‌توان او را از نظر زمانی، رکورددار در مدیریت موسیقی تاریخ ایران به شمار آورد.
همچنین در دوره مدیریت مرادخانی، ایده خانه موسیقی عملیاتی شد. دفتر اولیه این نهاد مدنی اجتماعی ابتدا در اتاقی که مرکز موسیقی وزارت ارشاد در ساختمان خیابان مرجان مرکز موسیقی بود در اختیار هیات موسس و هیات مدیره اولیه قرار گرفت. ضمن آنکه مرادخانی در تمامی این سال‌ها جزو مشاوران ارشد این نهاد موسیقایی بود.
موزه موسیقی
مرادخانی در ۱۳۸۳ خورشیدی از مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفت و تنها عنوان مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر عهده داشت. بعد از آن او ایده اجرای موزه موسیقی را به شهرداری تهران داد و سپس خود مدیریت و راه اندازی آن را در ۱۳۸۷ خورشیدی بر عهده گرفت. این موزه زیر مجموعه شهرداری تهران است و در چند دوره جشنواره ایکوم معرفی و مورد تقدیر قرار گرفت.
مرادخانی در اوایل شهریور ۱۳۹۲ خورشیدی از طرف علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت، به عنوان معاون هنری این وزارتخانه منصوب و مشغول به کار شد.
وی که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری و مداوا شده بود، مجدد به دلیل عوارض ناشی از کرونا و افت گلبول‌های سفید خون در بیمارستان بستری شد و به کما رفت. تا آنکه در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ خورشیدی درگذشت.
