مستطیل قرمز در نشست باشگاه فیلم فرهنگسرای ارسباران اکران شد

به گزارش پایگاه خبری فرهنگ و هنر، احمد میرعلایی در ابتدای این نشست اظهار داشت: بسیار خوشحالم که چنین فعالیت‌های فرهنگی انجام می‌شود و برگزاری نشست‌های باشگاه فیلم تهران باعث می‌شود چنین فیلم‌هایی معرفی شده و مخاطبان هم با زحماتی که فیلمسازان برای ساخت این آثار می‌کشند، آشنا شوند. اگر چنین نشست‌ها و برنامه‌هایی نباشند این آثار معرفی نمی‌شوند.

میرعلایی خاطرنشان کرد: تهیه‌کننده این فیلم مرحوم علیرضا سجادپور است و من به احترام ایشان و دو کارگردان جوان این فیلم که عزیزانی برای سینمای ما هستند در اینجا حضور دارم. در وجود این دو کارگردان امید، شور و نشاطی احساس می‌کنم که در فیلمشان نیز آن را می‌توان دید. در فیلم «مستطیل قرمز» که روایتگر یک اتفاق تلخ است و اندوه و سختی را شاهد هستیم امیدی وجود دارد که بسیار ارزش‌مند است.

وی افزود: ساخت چنین فیلم‌هایی و مطرح شدن آن‌ها در مجامع بین‌المللی به جهانیان نشان می‌دهد که چه اتفاقاتی در کشور ما رخ داده است. ما در مملکتی زندگی می‌کنیم که اتفاقات بزرگی در آن رخ داده و در این 40 سال وقایعی را شاهد بودیم که در دنیا استثنایی است. در سکانسی از فیلم «مستطیل قرمز» در تصویر تابلویی دیده می‌شد که روی آن جمله «ما ایستاده‌ایم» نقش بسته بود و این ایستادگی همچنان وجود دارد و این وظیفه مسئولان ما است که از ساخت چنین فیلم‌هایی حمایت کنند تا جهانیان متوجه شوند که ما همچنان در میدان هستیم. کشور ما تنها کشوری است که وقتی مهندسانش موشک‌های جنگی می‌سازند همه از جمله خود مهندسان دعا می‌کنند که کاش هیچ‌گاه به شلیک این موشک‌ها احتیاج نشود، امروز مردم ایران نگران مردم یمن، لبنان، اوکراین و... هستند و ما کشوری جنگ‌طلب نیستیم اما ساخت چنین فیلم‌هایی برای کشور ما زیبنده است و از همه نهادهای مربوطه از جمله سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان فرهنگی هنری شهرداری و صداوسیما می‌خواهیم که این فیلم را تبلیغ کنند و این فیلم دیده شود چرا که در کنار موضوع مهمی که «مستطیل قرمز» دارد در این فیلم صمیمیت و شرافت را هم می‌بینیم.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: فیلمسازان بسیاری کار خود را از این مسیر آغاز کرده‌اند اما متأسفانه منحرف شده‌اند و امروز به ساخت فیلم‌های دیگری مشغول هستند. من در این جا از این دو بزرگوار می‌خواهم که به ما قول دهند مسیری که آغاز کرده‌اند را فراموش نکنند و هیچ‌گاه از این مسیر منحرف نشوند. متأسفانه بسیاری از این راه وارد عرصه فیلمسازی شده‌اند و مسیرشان را تغییر داده‌اند و توجیهشان این بوده که ساخت چنین آثاری می‌تواند مخاطب داشته باشد. فیلمساز مانند پزشک است و همانطور که یک پزشک طبق میل و خواسته بیمار عمل نمی‌کند فیلمساز نیز شخصی است که باید بداند جامعه چه نیازی دارد و بر اساس آن اثر تولید کند.

در ادامه این نشست جمشید جهان‌زاده اظهار داشت: من از سال‌ها پیش دو برادری که کارگردان این فیلم هستند را می‌شناسم و می‌دانم که چقدر برای ساخت «مستطیل قرمز» زحمت کشده‌اند. من از تلاشی که این دوستان داشتند حیرت‌زده‌ام و می‌دانم که آن‌ها چه زحماتی کشیده‌اند و امروز که فیلمشان توانسته موفق باشد به آن‌ها تبریک می‌گویم.

محمود مقامی مدیر تولید فیلم «مستطیل قرمز» نیزدر ادامه این نشست گفت: من از ابتدا تا انتهای تولید این فیلم در این پروژه حضور داشتم و در همه این سال‌ها که در سینما حضور داشتم برای اولین بار است که در سمت مدیر تولید فعالیت می‌کنم و می‌دانم که چه زحماتی برای ساخت این فیلم کشیده شده است. از آقای تاج‌میری هم تشکر می‌کنم که برای این فیلم زحمات بسیاری کشید. این دو برادر عرق و علاقه زیادی نسبت به شهر و استان خود دارند و این کار سنگین را با عرق و احساس خودشان ساختند و خدا هم به آن‌ها کمک کرد و خوشبختانه فیلم مورد تأیید و توجه بزرگان قرار گرفته است. امیدوارم ساخت این فیلم فتح بابی باشد برای اینکه از دو فیلمساز حمایت بیشتری صورت بگیرد و کارهای خوب دیگری از آن‌ها شاهد باشیم.

حسن صیدخانی یکی از کارگردانان فیلم «مستطیل قرمز» در ادامه خاطرنشان کرد: متأسفانه تهیه‌کننده این فیلم مرحوم سجادپور در آستانه اکران درگذشت، در مراسم ختم ایشان بودم و داشتم به این موضوع فکر می‌کردم که فیلم را چگونه بدون تهیه‌کننده اکران کنیم و در همان زمان آقای میرعلایی نزد ما آمدند و به ما اطمینان دادند که جای نگرانی نیست و از ایشان بابت همه همراهی و حمایتی که از ما کردند تشکر می‌کنم.

وی افزود: فیلم «مستطیل قرمز» یک سند است، ما نمی‌خواستیم هیچ جای فیلم بر اساس تخیلات باشد به همین دلیل با سوژه‌ای که داشتیم باید در کنارش قصه‌هایی که روایت می‌کردیم را با تحقیق و پژوهش پیدا کردیم و این پروسه حدود 5 یا 6 ماه طول کشید و داستان‌هایی که پیرامون این اتفاق رخ می‌دهد همه واقعی است. مخاطب همیشه در همه مراحل تولید این فیلم در ذهن ما بوده و من به شخصه برایم مهم بود که آنچه دستگیر مخاطب می‌شود، ارزشمند باشد. فیلم ما یک فیلم مستقل است و ما دو ماه در دو فصل مختلف فیلمبرداری داشتیم.

این کارگردان در ادامه سخنانش اضافه کرد: اتفاق بمباران زمین فوتبال چوار در 23 بهمن سال 1365 ساعت 16:15 رخ داده است. شهدای این واقعه بسیار مظلوم هستند، من نمی‌خواستم یک فیلم کاملاً تیره بسازم ولی این ماجرا واقعاً تلخ و ناراحت‌کننده است تا جایی که این شهدا حتی شبانه بدون ذره‌ای نور چراغ دفن شدند چرا که اگر ذره‌ای نور دیده می‌شد ممکن بود آن‌ منطقه بمباران شود.

حسین صیدخانی همچنین یادآوری کرد: در طول دو سال شیوع کرونا که فیلم آماده نمایش بوده، ما همیشه درگیر اکران بودیم و فیلم را در مناطق دوردست شیراز، مشهد، بوشهر و... برای جمعی از مردم آن‌جا اکران کردیم و حتی بارها شد که جمعیتی 400 نفره به تماشای فیلم نشستند. ما در چهارمین روز اکرانمان هستیم اما واقعاً تبلیغات مناسبی برای فیلم شاهد نبودیم. من احساس می‌کنم که سینمای دفاع مقدس یک سینمای انحصاری است و گویا هر کسی نمی‌تواند وارد این عرصه شود اما به هر حال خوشبختانه تا امروز این فیلم 2هزار مخاطب داشته است. من فکر می‌کنم اگر کسی به دیدن این فیلم بیاید قطعاً راضی از سالن سینما بیرون می‌رود.

در ادامه میرعلایی اظهار داشت: در همه جنگ‌ها یک نقطه مشترکی وجود دارد و آن اینکه جبهه‌های مقابل هم برای تضعیف روحیه دیگری دست به کشتارهای بی دلیل و فجیع می‌زنند. مثلاً اگر به جنگ بوسنی و هرزگوین نگاه کنید چنین اقداماتی را به وفور می‌بینید یا در کشمیر و یا حتی در بحث داعش و طالبان مشاهده می‌کنید که برای ایجاد رعب و وحشت و تضعیف روحیه چه جنایاتی مرتکب می‌شوند اما نکته جالب این است که این اقدامات درباره کشور ما نتیجه عکس داد و رزمنده‌ها با روحیه بالاتری به جبهه رفتند.

حسن صیدخانی نیز گفت: زمانی که فیلم را به جشنواره جهانی ficts ایتالیا فرستادیم و بعد فیلم از بین 600 اثر پذیرفته شد و ما به این جشنواره دعوت شدیم بسیاری از نزدیکان به ما گفتند که آن‌ها به این فیلم جایزه نمی‌دهند و بهتر است هزینه نکنیم و به ایتالیا نرویم، ما هم همین کار را کردیم و بعد دیدیم که فیلم موفق شد مدال بلورین و لوح زرین جشنواره را از آن خود کند. علی رویین‌تن خیلی پای این فیلم ایستاد و باید از ایشان تشکر کنم و از همه می‌خواهم که به سینمای دفاع مقدس اعتماد کنند.

میرعلایی تصریح کرد: در سینمای ایران فیلم‌های دفاع مقدسی بسیاری هستند که به لحاظ هنری در حد و اندازه آثار مهم جهانی هستند اما سینمای دفاع مقدس به نوعی توسط جشنواره‌های دنیا تحریم شده است. چند سال پیش برای ایجاد یک ارتباط فرهنگی به کشور بوسنی رفتم و همانجا به ما گفتند که خودتان را خسته نکنید این‌ها اجازه ندارند با شما ارتباط فرهنگی برقرار کنند.

وی افزود: چندی پیش آلن برونه فیلمساز و منتقد مطرح فرانسوی که به ایران هم آمده گفته بود فیلم «فرزند خاک» تأثیرگذارترین فیلمی است که در زندگی‌اش دیده است و در گفت‌وگویی که با او داشتم، این منتقد تأکید داشت که این فیلم را هر کجا که نشان دهید مردمش استقبال می‌کنند. من معتقدم فیلم «مستطیل قرمز» هم به همین شکل است و می‌تواند راه خود را پیدا کند.

حسن صیدخانی هم در ادامه افزود: حضور آقای میرعلایی در این جلسه دفاع تمام قدی از ما است که باید از ایشان تشکر کنم. امیدوارم از ساخت اینگونه آثار حمایت شود تا نسل امروز ما از دفاع مقدس اطلاع داشته باشند.

میرعلایی نیز در سخنان پایانی‌اش تأکید کرد: متأسفانه فیلمی چون «نجات سرباز رایان» کار دست فیلمسازان ما داده است و همه فکر می‌کنند هر چقدر صحنه‌های جنگی در فیلم بگنجانند اثرشان جذابتر خواهد شد در حالیکه اینگونه نیست و فیلم باید دارای محتوا باشد. تأکید من بر این نیست که برادران صیدخانی حتماً باید همیشه فیلم در ژانر دفاع مقدس بسازند، من به مسیری که در پیش گرفته‌اند و توجه به مفاهیم و ارزش‌ها تأکید دارم وگرنه فیلم کمدی هم می‌تواند در این مسیر قرار بگیرد.

در پایان حسین صیدخانی اظهار داشت: من از همه مردم ایلام و چوار تشکر می‌کنم. کسانی که در فیلم به عنوان هنرور می‌بینید افرادی هستند که در این واقعه عزیزی از دست داده‌اند و ما سعی کردیم از خانواده‌های خود اهالی چوار در این اثر استفاده کنیم که از همه آن‌ها تشکر می‌کنم.