دلداده بارانی در نشست نقد کتاب در کتابخانه اشراق :
«خانه‌تاب» روایتی جذاب از آداب و رسوم اصفهانی‌ها است
دلداده بارانی در نشست معرفی و نقد کتاب «خانه‌تاب» عنوان کرد: «خانه‌تاب» روایتی جذاب و گیرا از آداب و رسوم و غذا و معماری و شعر و زبان و همه چیز مربوط به مردم اصفهان در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۰ است. مهمترین اهمیت کتاب، روایتی است که نویسنده از زبان مردم کوچه و بازار در اختیار خواننده گذاشته است و آنها قصه خودشان را بازگو کرده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، دلداده بارانی در نشست معرفی و نقد کتاب «خانه‌تاب؛ خاطرات مردم اصفهان از دوران ممنوعیت حجاب، ممنوعیت روضه و قحطی» نوشته نرگس لقمانیان گفت: سیاست کشف حجاب از آن دسته سیاست‌های استبدادی تاریخ معاصر ایران بود که ریشه در استعمار داشت.وی ادامه داد: استعمار از ابتدا در تمام شئون زندگی مردم دخالت می‌کرد و پس از ده‌ها سال مواجهه مستقیم با مردم ایران، تصمیم گرفته بود خودش را در سایه قدرت و تبلیغات، الگویی برای توسعه جهان اسلام معرفی کند و بازوی اجرایی رسیدن به چنین الگویی را هم در ایران مستقر کرده بود یعنی رضاخان. همان رضاخانی که پیش از رسیدن به سلطنت به خاطر مهارتش در استفاده از سلاح مسلسلِ ماکسیم به رضا ماکسیم شهرت داشت.
این کارشناس ادبی با بیان اینکه استبداد داخلی در ماجرای کشف حجاب مجری سیاست استعمارگرانی بود که دیگر نمی‌خواستند هویت دینی مانند روزهای قیام تنباکو پویا و زنده باشد افزود: بنابراین تصمیم گرفتند جلوه‌ها و مظاهر هویت دینی را با زور اقتصاد و رسانه از جامعه محو کنند تا دیگر نه کسی مثل میرزای شیرازی پیدا شود و نه مردمی مثل مردم ایران که قلیان را در خانه شاه بشکنند. استعمار به واسطه نیروهای دست نشانده‌اش به دنبال ایجاد جامعه‌ای بی‌هویت و بی‌ریشه بود تا راحت‌تر بتواند تفکر، سنت و هویت مدنظرش را به او تحمیل کند.
بارانی تصریح کرد: بر این اساس، حذف حجاب به عنوان یکی از مظاهر هویت دینی، مأموریت ویژه آنها و نیروهای دست نشانده یا متأثر از آنها به حساب می‌آید. در همان دوران، علمایی همچون آیت‌الله محمدتقی بافقی با مخالفت علنی از اقدامات کشف حجاب و پیش از آن شیخ یوسف نجفی جیلانی با تألیف کتاب در رد کشف حجاب و اثبات وجوب حجاب به حکم عقل و تصریحات کتاب و سنت، به مقابله با این سیاست پرداختند.
وی با اشاره به اهمیت دانستن تاریخ حقیقی اظهار کرد: امروزه، برخی از نویسندگان ساده لوحانه یا متأثر از خط تحریف، قیام گوهرشاد را تنها اعتراضی عمومی به تغییر کلاه و پوشش ظاهری مردان دانسته اند؛ حال آنکه مطابق اسناد، آیت‌الله سیدحسن قمی به خاطر کشف حجاب، نگران و به شدت عصبانی شده بودند و شیخ عبدالکریم حائری یزدی نیز به همین دلیل در روزهای پیش از قیام به رضاشاه تلگراف زده بود. تقلیل و شاید تحریف قیام گوهرشاد به اعتراضی صرفاً در مخالفت با تغییر کلاه مردان، موافق سیاست استعمارگرانی است که هر لحظه با شگردی تازه در پی استحاله فرهنگ دینی هستند.
این کارشناس ادبی همچنین درباره معنای نام کتاب بیان داشت: «خانه‌تاب» به معنای نوری در تاریکی است و همنشینی این دو کلمه با مطالب مندرج در کتاب بسیار مناسب است چرا که سوژه‌ها در اکثر روایت‌هایشان خانه را به عنوان وطن دانسته بودند و تاب هم گره‌خوردن تاب‌آوری افراد با آن زمان است.
وی با بیان اینکه کتاب در سه بخش آستانه و آسمانه و آشخانه تنظیم شده است اظهار کرد: سه موضوع اصلی مورد بحث در کتاب هوشیارانه انتخاب شده است. قانون ممنوعیت حجاب بود اولین موضوع مورد بحث کتاب است. دومی ممنوعیت روضه است زیرا اصفهان شهر روضه‌های هفتگی بوده است که این روضه‌ها در خانه‌های زیادی برگزار می‌شده است مانند خانه‌های بنکدار و زرگرباشی و غیره. سومی هم موضوع قحطی است که با ورود انگلیسی‌ها و اشغال ایران و احتکار گندم توسط آنان به صورت ساختگی اتفاق افتاده است.
دلداده بارانی در پایان صحبت‌های خود تاکید کرد: «خانه‌تاب» روایتی جذاب و گیرا از آداب و رسوم و غذا و معماری و شعر و زبان و همه چیز مربوط به مردم اصفهان در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۰ است. مهمترین اهمیت کتاب، روایتی است که نویسنده از زبان مردم کوچه و بازار در اختیار خواننده گذاشته است و آنها قصه خودشان را بازگو کرده‌اند.
گزارش خطا
پسندها:
۰
ارسال نظر
آخرین اخبار