بجای حذف ترافیک بر فرهنگ ترافیک تمرکز کنیم

به گزارش شهر محمدمهدی تندگویان نائب رییس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران درباره راهکارهای حل معضل ترافیک پایتخت گفت: مهار ترافیک تهران در گروی چهار راهکار است که شامل فرهنگ سازی ترافیکی، ایجاد مدیریت یکپارچه شهری، توسعه حمل و نقل عمومی و اولویت بندی پروژه های عمرانی ترافیکی شهر می شود.

وی همچنین تاکید کرد به رغم تعامل مناسبی که بین دولت و شهرداری در حال حاضر وجود دارد، اما نمی توان از دولت انتظار داشت به این زودی بتواند بدهی های خود به شهرداری را بپردازد و تنها می تواند در ایجاد منابع مالی جدید برای شهرداری، مثل فاینانس ها به آن کمک کند.

مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید:

 دیدگاه من این است که در بحث ترافیک ما باید ابتدا شروع به یک سری مطالعات تطبیقی کلانشهرهای جهان و تطبیق آن با تهران کنیم. معضل ترافیک در همه جهان وجود دارد، اما فرهنگ سازی برخورد با این معضل در ایران و تهران انجام نشده است. یعنی راه حل این مشکل این نیست که ما به دنبال راه هایی برای حذف ترافیک باشیم.

 یعنی فرهنگ سازی بهره برداری از ترافیک در ایران انجام نشده است. برای مثال اگر شما جایی جلسه ای دارید و می خواهید بروید تا به آن برسید، از این فرهنگ برخوردار نیستند که زمان ترافیک را لحاظ کنید و متناسب با آن سفرتان را آغاز کنید. به همین دلیل همه مردم ناراضی هستند، چون حس می کنند یک مسیر را باید در زمان کوتاهی طی کنند و از آنجا که از فرهنگ ترافیک بهره مند نیستند، آن زمان کوتاه را به دست نمی آورند و دیر به کار و جلسات خود می رسند و این موضوع خود یک نوع عصبانیت روانی ایجاد می کند. بنابراین ما ابتدا باید روان شهر را آماده بهره برداری از ترافیک کنیم. این کار عجیب و غریبی هم نیست.

در بسیاری از شهرهای کشورهای پیشرفته جهان مثل توکیو، سئول، لندن و ... که من شخصا بازدید داشته ام و حتی بافت متروی شهری آنها هم جزو متروهای برتر جهان است و بعضا از 27 تا 30 خط مترو هم برخوردار هستند، باز هم ترافیک رایج است. من شخصا در شهر سئول در یک ترافیک چهار ساعته بودم. بنابراین بیش از حذف ترافیک، باید روی پرورش فرهنگ ترافیک و فرهنگ سازی در جامعه برای بهره برداری از زمان های ترافیک کار کنیم. این یک بحث کلی است که به نظر من کمیسیون سلامت باید آن بررسی کند و روان سازی اجتماع در برخورد با ترافیک انجام شود.

 ببینید، ما نمی خواهیم سازمان خاصی را مسئول مستقیم یا بر عکس، بری از مسئولیت در قبال ترافیک بدانیم. اما یکی از راهکارهای اصلی ترافیک، ایجاد مدیریت یکپارچه شهری است. معضل ترافیک یا هر معضل دیگری که ما در تهران داریم، به دلیل فقدان مدیریت یکپارچه است. الان در بحث ترافیک نمی توانیم هیچ سازمان یا نهادی را مقصر واقعی بدانیم و معمولا موضوع دارد بین سازمان های مختلف پاس کاری می شود و هیچ کسی هم ساماندهی موضوع را به عهده نمی گیرد. یعنی یک خبرنگار هم نمی داند سراغ چه نهاد و سازمانی باید برود و این مطالبه را مطرح کند که این همه مصوبات و قوانینی که طی سال ها اعلام شده، تا چه حد اجرا شده است. زیرا هیچ مدیریت یکپارچه ای برای مدیریت موضوع ترافیک در تهران وجود نداشته است. بعضی از سازمان های مختلف تعاریف و مصوبات خود را اجرا کرده اند و بعضی هم این کار را نکرده اند و تداخل بین سازمان ها در مجموع این معضل را ایجاد کرده است.

خودروسازی باید مطابق با سقف میزان مصرف استاندارد در تهران که به تناسب آن خیابان، اتوبان و پارکینگ موجود است، انجام می شد. این کار انجام نشده و منافع خودروسازان در کار دیگری بوده، بنابراین خودروها بی رویه تولید و فروخته شده است. هیچ کسی هم نمی تواند از آنها بازخواست کند، زیرا آنها هم بخشی از اقتصاد کلان کشور را تشکیل می دهند. اما باید بر سر این موضوع تعاملی بین بخش های مختلف از جمله خودروسازان و شهرداری صورت بگیرد.

گسترش حمل و نقل عمومی یکی از اصلی ترین راهکارهای حل ترافیک است. بافت حمل و نقل عمومی ما به خصوص مترو نیاز به کار زیاد و صرف مبالغ هنگفت دارد که در این زمینه دولت باید به شهرداری کمک کند و شهرداری هم باید مترو را جزو اولویت های اصلی خود قرار دهد. در دنیا خطوط ریلی جزو بهترین راه حل های پذیرفته شده برای تردد شهری و حل معضل ترافیک است. بنابراین مجموع موضوعات مرتبط با حمل و نقل عمومی باید در شورا مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم اقدامات مناسب را انجام دهیم.

 اولویت بندی در اجرای پروژه های عمرانی ترافیکی شهر، کار اصلی شورا برای حل معضل ترافیک در حال حاضر است. یعنی اینکه آیا احداث بزرگراه برای کاهش ترافیک اولویت دارد یا ایجاد یک خط جدید متروی شهری. این مسائل باید در شورا مجددا بررسی شود. به نظرم در دوره های قبل اتفاقات عمرانی که در رابطه با ترافیک در شهر تهران رخ داده، اولویت بندی مناسبی نداشته است. شهرداری باید یک سری از معابر را اصلاح و ترمیم می کرد که به نظر من تا جایی که بودجه عمرانی اش اجازه می داده، با در نظر گرفتن یک سری اولویت ها این کار را انجام داده است. ولی باز هم این کارها ناقص است و باید کلان تر انجام شود. اما چه بسا بودجه هایی که در بزرگراه صدر یا تونل سازی صرف کردیم، اگر به احداث دو خط جدید مترو اختصاص می دادیم، بسیاری از معضلات ترافیکی ما بهتر حل می شد. البته این پروژه ها هم واجب است و باید اجرا شود، اما بحث من با توجه به بودجه محدود شهرداری و اینکه نمی توانیم از دولت هم انتظار داشته باشیم بدهی های خود به شهرداری را به این زودی ها پرداخت کند، بحث اولویت بندی است.

 امیدواریم دولت بتواند فضای بودجه و اقتصاد کشور را به یک تعادلی برساند؛ چرا که تخریبی که در دولت قبلی در بحث اقتصاد و کسری بودجه انجام ایجاد کرده، باعث شده که تا وقتی دولت بتواند به یک وضعیت عادی برسد، زمان زیادی طول بکشد. آقای قالیباف هم در جلسات مختلفی که در شورا شرکت کرده، نشان داده که این درک را دارد که به رغم تعامل مناسبی که بین شهرداری و دولت در حال حاضر وجود دارد، اما دولت بودجه کافی برای پرداخت بدهی های خود به شهرداری ندارد و ایشان هم صرفا از دولت، انتظار روان سازی در بحث اقتصادی برای شهرداری را دارد، مثلا اگر قرار است فاینانسی اختصاص یابد، به شهرداری در این کار کمک کند که یقینا دولت هم این تعامل را با شهرداری خواهد داشت.