به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، در این جشنواره هر چند سخن از قومیت است و آواهایی که هر کدام به یک زبان و گویش شنیده می‌شوند، اما همه با همدلی هنرمندان را تحسین می‌کنند و به افتخارشان تمام قد می‌ایستند. ایستادنی که از سر احترام است برای اصالت هنرشان و همبستگی آواها و سازهایشان که جز برای اعتلای وطنشان به صدا در نیامده‌اند.
سفر به دیار میرزای جنگلی با تار و تنبک و ویلن
در ابتدای آیین اختتامیه که با حضور مردم هنردوست و مسئولان سازمان فرهنگی هنری و هنرمندان حوزه موسیقی، شب گذشته در تالار فرهنگسرای اندیشه برگزار شد، بهنام خادم، مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱۱ و دبیر جشنواره موسیقی «آوای همبستگی» ضمن خوشامدگویی به میهمانان و تبریک به مناسبت اعیاد فرخنده به ارتباط حماسه‌های ملی و موسیقی نواحی اشاره کرد و گفت: حماسه‌های ملی ما روایت‌گر دلاوری و رشادت‌های مردم ایران زمین در دور کردن شر اجانب خارجی و دیکتاتوری داخلی، حفظ امنیت و استقلال هستند. این حماسه‌ها در جای جای ایران با شعر و موسیقی آمیخته و به آثاری ماندگار و جاویدان در بین مردم تبدیل شده است.
وی همچنین هدف از برگزاری این جشنواره را رویکرد و توجه ویژه به این آواها و موسیقی‌های فاخری که حال و هوای رشادت‌ها را در مردم زنده می‌کند، دانست و در پایان از مدیریت امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری تشکر کرد.
در بخش بعدی این مراسم گیلانی‌ها آغازگر اجرای موسیقی محلی شدند و با اجرای قطعه «میرزا کوچک خان» و روایت شاعرانه این حماسه تاریخی حال و هوایی نوستالژیک و حماسی را به سالن آوردند و بعد از گریز به چند آوای دیگر اجرای خود را با ملودی شادمانه رعنا به پایان رساندند. سرپرستی گروه «کادوسیان» استان گیلان را متین رضوانی‌پور بر عهده داشت.
بالابان عاشیقلارها و نوایی دوتار خراسان
در بخش دیگری از این آیین، بابک ربوخه، مدیریت امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری، به سخنرانی پرداخت. ربوخه با اشاره به استقبال و تشویق حاضران از قطعاتی که نواخته شد، گفت: برای مردم تهران با چنین تشویق‌هایی که من دیدم هر چه جشنواره موسیقی برگزار کنیم، کم است.
وی هدف سازمان فرهنگی هنری از حمایت از چنین موسیقی‌هایی را اهمیت گوش دادن عنوان کرد و افزود: هدف سازمان فرهنگی هنری این است که مردم موسیقی خوب بشنوند و گوش‌های خود را بیشتر کوک کنند. ما از صداهای بی‌جا در شهر تهران کلافه هستیم و شنیدن صدای کوک، گوشمان را تمیزتر می‌کند. همچنین بسیار نیازمند پرداختن به موسیقی اقوام هستیم و نیازمند حمایت شهردار و رئیس سازمان فرهنگی هنری، چرا که باید برای مردم موسیقی خوب تولید کرد تا هنر گوش دادن به موسیقی را بیاموزند.
در اجرای بعدی عاشیق‌ها از کوراغلو خواندند و نواختند. بخشی از داستان تاریخی «کوراغولو» که عاشیق‌های گروه «میشو» به سرپرستی احد ملکی علیشاه، به روایت اسیر شدن دمیرچی اوغلی و نجات او توسط کوراغلو پهلوان و عاشیق اسطوره‌ای اختصاص داشت. کوراوغلو روایتی تاریخی در بین مردم آذربایجان، ترکمن‌ها، ترک‌ها، تاجیک‌ها و ... است که گروه میشو آن را در قالبی چنین هنری به گوش شهروندان تهرانی رساندند.
اجرای موسیقی عرفانی و حماسی خراسان و نواختن دوتار تاریخی و معروف این خطه بخش دیگری از این مراسم بود. صادق مهدوی سرپرست گروه «سرو» که حاضران را با نوا و آوای خود به دیار امام هشتم برد، ذات قطعات نواخته شده در این اجرا را حماسی و عرفانی دانست که از جمله آنها می‌شود به قطعه «نوایی» اشاره کرد. بدین صورت که روح و روان فرد را برای رویارویی با روی نامطلوب خویشتن خویش آماده می‌کند.
دف و تنبورنوازان از همدان، تاریخی‌ترین شهر ایران
«بله این کارها برای ما زحمت دارد اما ما این زحمت را به جان می‌خریم» این را کیوان پهلوان، موسیقی‌دان و پژوهشگر حوزه موسیقی نواحی ایران می‌گوید. پهلوان که مشاور دبیر این جشنواره در شناسایی و انتخاب گروه‌ها و قطعات اجرا شده در جشنواره بود اجرای چنین جشنواره‌هایی را وظیفه ذاتی سازمان‌هایی مثل سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران دانست و افزود: موسیقی اقوام ایران، مانند فرهنگ ایرانی متنوع و پیچیده است. زیبایی‌های فراوانی دارد و به مردم آرامش می‌دهد. مردم ما قرن‌ها آن را سینه به سینه آوردند و حیف است که این موسیقی شنیده نشود و از بین برود.
پهلوان همچنین در خصوص نامگذاری و محوریت موسیقی‌های اجرا شده در جشنواره چنین توضیح داد: «آوای همبستگی» اسم خوبی است، چرا که اقوام ایرانی با وجود تنوع فرهنگی با دلی واحد با هم همراه بودند، البته بهتر است عنوان این جشنواره را موسیقی تاریخی اطلاق کنیم، تا موسیقی حماسی، اما صحبت درباره این موضوع در این مراسم نمی‌گنجد. پهلوان همچنین ابراز امیدواری کرد که در آینده جشنواره‌های پربارتری داشته باشیم.
اجرای موسیقی گروه «مهرآیین» به سرپرستی محسن تقی‌نژاد از گروه همدان آخرین اجرای این مراسم بود که با استقبال کم نظیر حاضران مواجه شد تا صدای دف و تنبور نوازندگان این گروه که به وضوح از جان و دل بر‌می‌آمد در خاطر جشنواره آوای همبستگی بماند و تشویق تمام قد از پیر و جوان برای این گروه گواهی باشد بر ادعای برتری همدلی از همزبانی و قدرت هنر موسیقی در همدل و همراه کردن همه اقوام.
همچنین در پایان آیین اختتامیه نخستین دوره این جشنواره از تمامی هنرمندان و گروه‌های موسیقی تقدیر شد.
