به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، بیست و چهارمین تولد ماه به مناسبت زادروز استاد اکبر عالمی، پیشکسوت سینمایی روز دوشنبه ۱۹ تیر ماه با حضور محمود صلاحی، رییس و امیر عبدالحسینی، معاون هنری سازمان فرهنگی هنری و جمعی از هنرمندان در موزه هنرهای دینی امام علی (ع) برگزار شد.
در ابتدای مراسم اسماعیل عباسی عکاس با تبریک زادروز اکبر عالمی گفت: اکبر عالمی چندین تاثیر در زندگی من داشته است که مهم ترین آن زمانی بود که من کتاب « فرهنگ عکاسی» را نوشته بودم و برای انتشار آن دنبال ناشر می‌گشتم. یک روز از انتشارات سروش با من تماس گرفتند که فلان روز جلسه اعضای شوراست و اگر می‌خواهی کتابت را بیاور تا برای بررسی به اعضا بدهیم. من آن روز رفتم. پشت در اتاق بودم و می‌خواستم کتاب را بدهم که دکتر عالمی من را دید و به سمت در آمد و گفت: آقای عباسی ببخشید. ما باید می‌آمدیم در خانه شما و در خواست می‌کردیم که کتاب شما را منتشر کنیم نه اینکه شما به سراغ ما بیایید. دکتر اکبر عالمی برای هنرمندان ارزش قائل بود چیزی که به آن بی توجهی می کنیم.
در ادامه مسعود زنده روح کرمانی از استادان حوزه عکاسی و یکی از شاگرادان اکبر عالمی گفت: تصویری که همیشه از استاد در ذهن دارم به ورودی ساختمان دانشکده صدا و سیما بر می‌گردد. یک استاد خوش تیپ که در یک دستش آپارات ۱۶ میلی متری و در دست دیگرش پوشه دارد. شاگرد اکبر عالمی بودن برای ما دانشجو ها مایه افتخار بود. یادم است یک بار سر کلاس یک فیلم از کمپانی کداک برای ما پخش کرد که همزمان خودشان هم ترجمه می کردند.
وی افزود: افتخار می کنم که ۳۴ سال شاگرد ایشان بوده‌ام و در دوره‌ای زندگی کردم که استاد اکبر عالمی حضور داشتند. بی شک وجود این بزرگوار مایه افتخار جامعه عکاسان ایران است.
افشین شاهرودی استاد عکاسی و یکی از شاگردان اکبر عالمی گفت: هرچه به گذشته بر می‌گردم جز زیبایی و خوبی درباره اکبر عالمی در ذهنم پیدا نمی‌کنم. خاطره‌ای تعریف می‌کنم از آقای دستوری که روزی یکی از شاگردان از ایشان می‌پرسد: اکبر عالَمی درست است یا عالِمی؟ آقای دستوری پاسخ می‌دهد: عالِمی درست است زیرا ایشان سرشار از معرفت و آگاهی است و عالَمی درست است زیرا یک عالم شور، شوق، عشق و زندگی است.
در ادامه بهمن عبدی کاریکاتوریست از اولین آشنایی خود با اکبر عالمی گفت: سابقه آشنایی ما به دوران سربازی بر‌می‌گردد. همیشه یک فرمانده خوشتیپ کنار سرگرد بود که بیشتر از او خودنمایی می‌کرد. من در دوران سربازی همیشه کاریکاتور می‌کشیدم که خبر این موضوع به گوش اکبر عالمی رسید. من را صدا زدند تا یک کاریکاتور هم از سرگرد بکشم. از آنجا باب آشنایی ما آغاز شد که با همکاری در برنامه تلوزیونی ادامه پیدا کرد و تا امروز که افتخار پیدا کردم در این جمع حضور دارم.
احمد نجفی بازیگر سینما و مجری برنامه تلوزیونی گفت: ما وقتی فیلم‌هایمان را به تلوزیون می‌دادیم نگران بودیم اکبر عالمی چه می‌گوید؟ چه نقد و تشویقی می‌کند؟ اکبر عالمی ماندگار شده‌است به خاطر علاقه، لبخند و نگاه زیبا و اجرای فوق‌العاده‌اش. مگر آدم در زندگی خود باید چه کار کند؟ ما می‌خواهیم دل به‌دست آوریم. ساده هم به دست بیاریم. اکبر عالمی همه این کارها را کرد.
لوریس چکناواریان آهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی خطاب به اکبر عالمی گفت: شما شخصیت بزرگی در هنر هستید من از شما خیلی یاد گرفته‌ام. یاد گرفتم که آدم نباید خودش را جدی بگیرد بلکه باید کارش را جدی بگیرد و اجازه دهد تا دیگران و آینده درباره او سخن بگویند. مهم این است که شما خدمت بزرگی کرده‌اید و من از صمیم قلب دوستتان دارم.
در ادامه خسرو سینایی کارگردان و فیلمنامه نویس ایرانی گفت: اولین سکانس آشنایی من با اکبر عالمی در دانشکده دراماتیک بود. سمت راست انتهای کلاس جوانی با چشم‌های روشن، خنده رو و با لحن صمیمی و پیگیر نشسته بود و تا زمانی که مفهومی را متوجه نمی‌شد به بحث کردن ادامه می‌داد. بعد از آن همان جوان را با لباسی سفید در راهروی لابراتوار وزارت فرهنگ دیدم. اکبر عالمی برنامه تلوزیونی داشتند به نام « آن روی سکه» که از من هم دعوت کردند. آنجا درباره فیلم مرد سوم بحث طولانی بین ما شکل گرفت که بعدا هم جنجال شد. سعه صدر اکبر عالمی را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم با وجود نظر مخالفی که داشتم عصبانی نشدند.
وی افزود: اکبر عالمی حرمت فرهنگ را در کشور خود حفظ و سعی کرده تجربه عملی خود را به نسل جوان منتقل کند.
فخرالدین فخرالدینی پیشکوست عکاسی گفت: اکبر عالمی برای جامعه عکاسی ایران وزنه‌ای است که همانندش پیدا نمی‌شود. در طول سال‌ها آدم‌های بزرگی می‌آیند و می‌روند که هیچ جایگزینی ندارند. اقای عالمی شما برای من همیشه جاویدان خواهید بود.
سعید محمودی ازناوه نایب رییس انجمن عکاسان میراث فرهنگی گفت: درباره اکبر عالمی حرف زدن برایم خیلی سخت است. فقط باید بگویم وقتی می‌خواستم اولین نمایشگاه خود را برگزار کنم دکتر عالمی در لابراتوار کودک عکس‌های من را دید و با شوق و علاقه آن ها را ورق زد. و من را تشویق کرد. همچنان لذت آن در دل من است. در ابتدای تاسیس انجمن عکاسان میراث فرهنگی ما دوست داشتیم دکتر عالمی عضو افتخاری انجمن ما باشد ولی به دلیل نوپا بودن انجمن به خودمان اجازه نمی‌دادیم این موضوع را با دکتر مطرح کنیم. روزی خودشان تماس گرفتند که عضو انجمن شوند. مایه افتخار من است که نشان درجه یک هنری خود را از دست ایشان گرفته ام.
در ادامه محمود صلاحی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گفت: خوشحالم که توفیق شد و توانستیم تولد دکتر عالمی را در موزه امام علی (ع) برگزار کنیم. خیلی از جوان‌های ما با کنکاش در شبکه‌های اجتماعی، درباره هنرمندان دنیا اطلاعات کافی دارند. این موضوع هیچ مشکلی ندارد اما عیب آنجاست که این جوان‌ها درباره بزرگان کشور خود هیچ شناختی نداشته باشند.
وی افزود: بهانه تولد گرفتن این است که همه دنیا مطلع شوند که دکتر اکبر عالمی ۷۲ ساله شده است و ۶۰ سال است که به هنر این کشور خدمت می‌کند. این بهانه باعث می‌شود اسم آن را بدانند، عکسش را ببینند و با کارهایش آشنا شوند. این از واجبات است که ما بزرگان را بشناسیم. وقتی که شناختیم آنها را تکریم می‌کینم. من قبلا هم گفته‌ام که فقط شهرداری تهران نباید این کار را انجام دهد. بلکه شهرداری استان‌ها و شهرستان‌ها هم باید الگو برداری کنند و به جایی برسد که در یک ماه 100 تولد برگزار شود که باعث می‌شود 100 هنرمند بزرگ شناخته شود.
صلاحی بیان کرد: ویژگی که درباره آقای عالمی گفته نشد این است که ایشان مقام دانشیاری در دانشگاه‌های بزرگ دنیا را دارند و از همه مهم تر که در این جمع سه نسل درباره‌اش گفته‌اند این است که استاد بزرگ و آدم تاثیرگذار در رشته خودش است. خیلی ها وارد یک رشته می‌شوند خیلی ها مغز عمل می‌کنند اما دکتر سمیعی یک نفر است.
رییس سازمان فرهنگی هنری در پایان گفت: از همه این نکات مهم تر، اخلاق، رفتار انسانی داشتن و با معرفت بودن است با صحبت‌های دوستان کاملا مشخص بود این خصایص در وجود دکتر عالمی وجود دارد و همین موضوع است که ایشان را ماندگار و محبوب کرده‌است. من تولد دکتر عالمی را به همه جامعه ایران تبریک می‌گویم و امیدوارم سال‌های متمادی همچنان بدرخشند.
در پایان مراسم اکبر عالمی گفت: ۴۳ سال سابقه تدریس دارم و اولین چک را برای یک ترمی که چهار و نیم ماه است به مبلغ ۲۷۰ تومان دریافت کردم، نگه داشته‌ام. تا بگوییم هیچ وقت با معیار پول گام برنداشته ام. خداوند جهان را با عدالت خلق کرده‌است و حتما یک چشم عادل مثل شماها، تو را می‌بیند. یعنی ۲۷۰تومانی که گرفتی بعد از ۴۳ سال یک چشم عادل تو را دید و دکتر محمود صلاحی که برای اولین بار در ایران گامی بسیار مثبت برداشته اند و من بیست و چهارمین نفری هستم که این جشن برایش گرفته می‌شود. محمود صلاحی به حرمت رشته تخصصی شما، برای آنهایی که مویی سفید کرده‌اند تولد می‌گیرد تا دیده شوند.
